If everything comes by chance, Providence is done away with, and if Providence is done away with, the Deity also is done away with. For if anything goes by chance, then everything must go by chance. For if Providence were idle in one single thing, It would not be Providence. It must apply to all things, because the power of the Deity is over all, and if it were not over all, He would not be the Deity. — Huldrych Zwingli

Godsdiensvryheid vandag

Ons sien meer en meer regsgedinge teen gelowiges wie se oortuigings nie inpas by die ideologie van die “seksuele revolusie” nie. Watter kultuurneigings gee aanleiding tot ‘n inperking van godsdiensvryheid?

1. Godsdiens is persoonlik en privaat

Meer en meer mense sien godsdiens as persoonlik en privaat. Dit gaan oor gevoelens wat vir jou waar is; dit gaan nie oor feite wat vir die hele wêreld waar is nie. Die feit dat jou godsdiens iets privaat is, is niks nuut nie, maar vandag is dit die “default” posisie. Gelowiges moet vandag ‘n saak uitmaak waarom godsiens van belang in die openbaar is. Die gevolg is dat mense nie meer geduld het met mense wat glo dat godsdiens ‘n impak op hulle hele lewe het nie. Hoe meer toegewyd jy in die openbaar is, hoe vreemder lyk jy vir die samelewing. Godsdiens word tot die periferie van ons samelewing uitgedruk.

2. Godsdiensvryheid woord verskraal tot vryheid van aanbidding

Vryheid van aanbidding pas in onder die groter sambreel van godsdiensvryheid. Ons glo dat solank kerke die vryheid het om te leer en te preek wat hulle wil, is daar godsdiensvryheid. Dit beperk ons vryheid tot ‘n erediens. Om my godsdiensoortuigings in my alledaagse lewe uit te leef, is iets anders. Maar godsdiens is ‘n lewenswyse. Jesus is nie net die Here van my hart nie, maar die Here van alles. Die Romeinse keiser was ontsteld, want die Christene het die wêreld omgekeer deur ‘n ander Koning te verkondig.

3. Minder mense sien hulleself as godsdienstig

Die toename in die sogenaamde “nones” in ons samelewing is bekend. Dit is baie moeilik vir ongelowiges om die diepte van gelowiges se oortuigings te waardeer. Die Christelike godsdiens gaan oor ‘n omvattende wêreldsiening wat ‘n impak op jou hele lewe het – privaat en openbaar.

4. Die seksuele revolusie het sy eie siening van sonde en verlossing

Dit is juis op die gebied van die seksuele revolusie waar baie dispute ontstaan het. Hierdie debatte gaan natuurlik verder as seks. Hulle hanteer basiese vrae aangaande wêreldsienings: “Wat is ‘n mens? Wat is die doel van seks? Wat is die doel van die mensdom?” Hulle glo onderdrukking is sleg en uitlewing is goed.

Christene gaan voor baie uitdagings te staan kom in die toekoms. Debatte oor godsdiensvryheid gaan meer intens word. Ons moet altyd getrou bly aan die evangelie wat nooit verander nie.

The greater perfection a soul aspires after, the more dependent it is on divine grace – Brother Lawrence

Psalm 30 (3)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

30:9 – 11:

Wat opvallend is, is  die uitgebreide nadenke oor gebed toe die Here sy gesig met verskriklike gevolge verberg het.

⁹Na U, Here, roep ek, by my Heer smeek ek om genade

Om God my Heer te identifiseer verwys na God se persoonlike wese. Dit verwys ook na die Heer-dienaar verhouding wat  verpligtings op beide die Heer en dienaar plaas. Waarvoor roep die psalmis? Na genade.

¹⁰“Watter nut het dit as my bloed gestort word, as ek in die graf afgaan?

Sal stof U loof? Sal dit u trou verkondig?

As ons die Here se trou verkondig, bely ons Hom. Dit doen die psalmis, want die Here het sy gebed beantwoord. Stof verwys na mense wat na die stof waarvan hulle gemaak is, teruggekeer het. Hier word na ‘n gewelddadige dood verwys – na bloed wat gestort word.

¹¹Luister, Here, en wees my genadig! Here wees vir my ‘n helper!

Hier volg ‘n bykomstige pleidooi. Hier kry ons die kenmerkende dubbele begeerte – die Here moet luister en optree. Dit is God se genade wat sy luister na optrede laat oorgaan.

30:12 – 13:

Hier lees ons die lof wat deur die optrede van die Here moontlik gemaak is.

¹²”U het my gerou in ‘n koordans verander, my rouklere uitgetrek en my met vreugde omgord,

Hier lees ons van die onmiddellike effek van die Here se optrede – ‘n transformasie van negatief na positief. Die psalmis draai van rou na dans. Rou verwys gewoonlik na iemand se dood. Hier mag dit dalk ‘n verwysing na die psalmis se ondervinding wees – asof hy dood was. ‘n Uiterlike teken van rou, was spesiale klere – sak – in teenstelling met feesklere. Dit is asof die Here self die rouklere uitgetrek het en vir hom feesklere aangetrek het. Dit was die kleredrag van ‘n huwelik eerder as die van ‘n begrafnis. Vreugde vervang rou.

¹³Sodat my hele wese U kan besing en nie stilbly nie.

Here, my God, ek sal U vir altyd loof!”

Stilbly kan hartseer impliseer. Die psalmis het by die ingang van die doderyk gestaan. Daar is geen musiek of getuienis nie – net stilte. Maar as die Here optree, word alles verander. Musiek en lof word natuurlik. Danksegging is  is ‘n getuienis so ontwerp dat dit die Here loof op so ‘n manier dat ander dit kan hoor. Die Here se verlossing is so wonderlik dat dit van die psalmis na ander mense versprei.

I know that I have life only insofar as I have love except it come from Thee.

Help me, please, to carry the candle against the wind.

Wendell Berry,

Die implikasies van ‘n opgestane Jesus

Greg Gilbert het onlangs ‘n belangrike boek geskryf: “Why Trust the Bible?” Hierdie is vandag ‘n algemene probleem: Mense vertrou nie meer die Bybel nie. Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Ons kan nie net alles ignoreer nie. Dit was van enorme en van ewige betekenis. Dat Jesus opgewek is, kan ons nie met logika of wiskunde bewys nie. Met geskiedenis is dit nie so nie. Geskiedenis is die studie van die ongewone en dit wat nie herhaal word nie. Waarna ons soek is ‘n sterk moontlikheid. Dit kan ons net doen deur al die moontlikhede te ondersoek. Ten spyte van die desperate pogings van geleerdes oor die afgelope twee eeue is daar geen alternatiewe op die tafel nie. As Jesus waarlik opgewek is, is die Bybel die woord van God

Tot dusver het ons van die Bybelse dokumente gepraat as historiese dokumente. Ons het gesien met ‘n groot mate van vertroue dat hulle betroubaar is. Maar as ons as Christene sê dat ons die Bybel vertrou, beteken dit nie dat ons dit histories vetrou nie. Ons glo dat dit die woord van God is wat deur die Skepper geïnspireer is. Dit is deur mense geskryf, maar deur God geïnspireer.

Hoekom sê Christene al hierdie dinge van die Bybel? Dit is omdat Jesus uit die dood opgewek is. Omdat Hy opgestaan het, glo ons wat Hy sê. Jesus self het die Ou Testament bevestig; Hy het die Nuwe Testamet geïnspireer. Daarom glo ons die Bybel is betroubaar en waar.

Vir Christene is Jesus se opstanding baie belangrik. Dit beteken dat almal van ons wat in Christus is net soos Hy uit die dood sal opstaan. Dit beteken God het volledig die offer wat Jesus aan die kruis gebring het, aanvaar. Dit beteken dat Jesus nou heers en sy mense beskerm en vir hulle intree. God het al Jesus se aansprake van wie Hy is, bevestig. Jesus verbind altyd sy opstanding met sy identiteit.

For never does a man feel the hand of God more closely upon him than when he calls to mind the years of his past life – Martin Luther.

Hoekom het die Bybelskrywers geglo dat Jesus uit die dood opgestaan het?

Greg Gilbert het onlangs ‘n belangrike boek geskryf: “Why Trust the Bible?” Hierdie is vandag ‘n algemene probleem: Mense vertrou nie meer die Bybel nie. Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Hoekom het die Bybelskrywers geglo dat Jesus uit die dood opgestaan het? Hierdie oortuiging spruit veral uit twee dinge:

• Hulle ontdekking daardie Sondagmôre dat die graf leeg was.
• Hulle ondervinding dat Jesus aan hulle verskyn het.

Die skywers was absoluut daarteen dat Jesus aan hulle sonder ‘n fisiese liggaam verskyn het – Hy was nie ‘n gees of ‘n spook nie. Lukas maak dit duidelik dat toe die dissipels Jesus vir die eerste keer na sy opstanding gesien het, hulle gedink het dat Hy ‘n spook was totdat Jesus hulle uitgenooi het: Kyk na my hande en voete: dit is tog Ek self. Voel aan My en kyk! ‘n Gees het tog nie vleis en bene soos julle sien dat Ek het nie (Lukas 24:39). Later sien ons dat Hy ‘n stuk gebakte vis geëet het.

Die dissipels was ook oortuig dat die Persoon wat aan hulle verskyn het dieselfde Jesus was voordat Hy aan die kruis gesterf het. Jesus sê vir Tomas: Bring jou vinger hier en kyk na my hande; en bring jou hand en steek hom in my sy; en moenie langer ongelowig wees nie, maar wees gelowig (Johannes 20:27). Hy was dieselfde Jesus wat gekruisig was.

As al wat hulle gehad het die leë graf was, sou hulle weggeloop en hulle koppe gekrap het, maar dit is onwaarskynlik dat hulle tot die gevolgtrekking sou kom dat Jesus lewe. Daar was te veel alternatiewe: grafrowers, hulle soek op die verkeerde plek vir sy graf, verdere vergelding deur die Romeine, ens. Maar die leë graf plus Jesus se verskynings na sy opstanding is oortuigend. Soos die engel gesê het: Hy is nie hier nie, want Hy is uit die dood opgewek, soos Hy gesê het (Matteus 28:6). Dit is die rede waarom hulle uiteindelik gesterf het – hulle het geglo dat Jesus uit die dood opgewek is.

As dit nie ‘n opstanding was nie, wat was dit dan? Ons kan nie voorgee dat niks gebeur het nie. Iets het gebeur, want dit het skokgolwe deur die wêreld en die geskiedenis veroorsaak. Wat ook al gebeur het, het veroorsaak dat hulle die struktuur van hulle wêreldsiening verander het. Hulle glo dat hierdie gekruisigde Jesus die langverwagte Messias was; dat Hy die Seun van God was; dat Hy die Koning van die konings is wat eendag sy mense sou verlos. Omdat hulle hierdie dinge geglo het, het hulle hulle lewens geherorganiseer sodat hulle hierdie waarhede kon verkondig. Hulle het aan hulle oortuigings vasgehou al is die meeste van hulle geweldadig doodgemaak. Iets het gebeur om dit alles te veroorsaak.

Wat het gebeur? Niemand het nog ooit ‘n alternatief voorgestel wat dit alles kon verduidelik nie. As die stad dan geglo het dat Jesus opgestaan het, hoekom het die Romeinse owerhede nie net sy lyk geproduseer nie? Die Romeine het geweet waar Jesus begrawe is – die Romeinse offisier het die graf verseël. Was Jesus nie dalk net in ‘n koma nie? Kan Hy die vooraf lyding en kruisiging oorleef het? Sou Hy in sy toestand met sy dissipels kon gepraat het?

Die vroeë Christene het geglo dat Jesus uit die dood opgewek is, want daar was geen ander verklaring vir die gebeure nie. Iets het daardie Sondag gebeur en al die bewyse voor die vroeë Christene het daarop gedui dat Jesus uit die dood opgewek is.

Wat is die implikasies van Jesus se opstanding uit die dood