To love someone is to show them their beauty, their worth, and their importance –Jean Vanier

Wie kan teen ons wees?

God is vir ons, wie kan dan teen ons wees? (Romeine 8:31)

‘n Mens kry die indruk dat Paulus diep asemhaal nadat hy Romeine 5:1 – 8:30 geskryf het en dan vra: Wat is nou ons gevolgtrekking oor al hierdie dinge? Dit: God is vir ons, wie kan dan teen ons wees? (Romeine 8:31). Die tweede vraag is retories – dit is eintlik ‘n voorstel: “Aangesien God vir ons is, kan niks teen ons wees nie.” Paulus ondersteun dit wat hy sê met vier bewyse.

Bewys #1: God sal in sy genade vir ons alle dinge gee

Hy het sy eie Seun nie gespaar nie, maar Hom oorgelewer om ons almal te red. Sal Hy ons dan nie al die ander dinge saam met Hom uit genade skenk nie (8:32).

Paulus redeneer hier van die grootste na die kleinere. Hy gee aan ons die grootste gawe – sy Seun – en daarom sal Hy ook vir ons al die ander dinge wat ons nodig het, gee. Dit is ‘n bewys dat as God vir ons is, niks teen ons kan wees nie.

Bewys #2: Niemand sal ons aankla nie

Wie kan die uitverkorenes van God aankla? God self spreek hulle vry (8:33)

Niemand kan ons voor God na ‘n hof neem en sy saak wen nie, want God self het ons vrygespreek. Nog ‘n bewys dat as God vir ons is niks teen ons kan wees nie.

Bewys #3: Niemand kan ons veroordeel nie

Wie kan ons veroordeel? Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood opgewek, Hy sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons (8:34).

Niemand kan ons op die oordeelsdag veroordeel nie, want Jesus het vir ons gesterf en Hy is uit die dood opgewek. Hy sit nou aan God se regterhand van waar Hy vir ons intree. Ons sekuriteit is vas, want dit is in Hom. Nog ‘n verdere bewys dat as God vir ons is, niks teen ons kan wees nie.

Bewys #4: Niks sal ons van die liefde van Christus skei nie

In Romeine 8:35 – 39 lees ons dat nie lyding of benoudheid of vervolging, honger of naaktheid, gevaar of swaard ons van die liefde van God kan skei nie.

Wie kan dan teen ons wees? Dit is die vraag wat Paulus in vers 31 gevra het. Daarna gee hy vir ons vier bewyse om te wys dat niemand of niks teen ons kan wees as God vir ons is nie.. Ons het tog nie verdere bewyse nodig nie.

Gloom we have always with us, a rank and sturdy weed, but joy requires tending – Barabara Holland

Wetenskap en godsdiens. Is dit hoe dit moet wees?

Die soeke na waarheid lyk nie altyd diesefde nie.

Die wetenskap en godsdiens is dikwels teenoor mekaar opgestel

1. ‘n Ingewikkelde verhouding

Sedert Copernicus, vyf eeue gelede, verkeer die kerk en die wetenskap in ‘n verhouding gekenmerk deur konflik. Sommige mense in die kerk sien wetenskaplike vooruitgang nie as ‘n nuwe verstaan van hoe die wêreld werk nie, maar as ‘n bedreiging vir “Bybelse waarhede.” Hoe kan waarhede van die heelal nou die Skepper bedreig? Die basis vir die spanning is die siening dat of die wetenskap of God is reg. Dat God verkeerd kan wees, is nie ‘n opsie nie. Moet hierdie spanning bestaan? Moet waarhede oor die heelal waarhede oor die Skepper bedreig?

Galileo, ‘n toegewyde gelowige wat oor sy idee van die son as middelpunt van die heelal in die moeilikheid by die kerk gekom het, gesê het: “I do not feel obliged to believe that the same God who has endowed us with sense, reason, and intellect has intended us to forgo their use.” Hy is reg. die rede en godsdiens staan nie teenoor mekaar nie, maar hulle is nie dieselfde ding nie.

2. Groter waarhede.

Die wetenskap en godsdiens stel in dieselfde ding belang: Die soeke na die waarheid. Die probleem is as ons wil hê dat hulle na dieselfde soort waarheid moet soek. Wetenskap per definisie is gebaseer op wat ons kan waarneem en wat ons op grond van daardie waarnemings kan voorspel. Wetenskaplike waarhede kan bewys word. Ons weet wat die wetenskap sê waar is, want ons het dit waargeneem. Op grond van hierdie waarnemings kan ons voorspellings maak.

Godsdiens en die wetenskap ondersoek twee soorte waarhede wat fundamenteel van mekaar verskil. Godsdiens ondersoek ‘n waarheid wat onsigbaar is. Ons verlossing word deur geloof bepaal. Geloof vereis dat ons ons vertroue plaas in iets wat nie bewysbaar is nie. God het besluit om versteek te bly – ons sien Hom nie; ons kan Hom nie meet nie; ons kan nie voorspel wat Hy gaan doen nie. Ons word gevra om Hom te glo en te vertrou, maak nie saak wat gebeur nie. Want ons lewe deur geloof, nie deur sien nie (2 Korintiërs 5:7).

Godsdiens en wetenskap ondersoek twee fundamenteel verskillende waarhede.

3. Bewys God?

As jy ‘n Christen is en glo dat God die Skepper van alles is, moet alle wetenskaplike waarhede meer van Hom openbaar Hulle moet ons geloof versterk en nie bedreig nie. As God wou bewys dat Hy ‘n werklikheid is, kon Hy dit maklik gedoen het. Maar Hy vra ons om dissipels te maak deur sy wese te openbaar in hoe ons ander hanteer.  Deur ons liefde vir mekaar sal almal weet dat ons sy dissipels is. Hy vra nie dat ons sy bestaan moet bewys nie. Mense sal God sien, maar hulle sal Hom in ons sien.

Ons word geroep om God se bestaan te bewys, nie deur wetenskaplike metodes nie, maar deur sy liefde wat sy goedheid weerspieël te wys. Ons moenie net die waarheid verdedig nie, maar dit leteerlik te beliggaam. Ons is die liggaam van Christus deur die karakter en wese van Christus te vertoon.

Die wetenskap is deur God geskep. Hoe meer ons dit verstaan, hoe meer verstaan ons Hom. As ons voor wetenskaplike idees wat ons verstaan van God en die Bybel uitdaag, moet ons nie verdedigend word nie, maar ons geloof moet toeneem. Geen wetenskaplike ontdekking of teorie sal God onttroon nie As ons te veel op oënskynlike bedreigings fokus kan dit ons aandag aftrek van die soort waarheid waarvoor die wetenskap nie toegerus is om te verstaan nie.

Then, too, it was our intention and our hope, when we began to put the Bible into German, that there would be less writing and more studying and reading of the Scriptures – Martin Luther

Vertoue

‘n Kragtige woord. Wat beteken dit? Volgens HAT: Geloof aan iemand se eerlikheid en trou; oortuiging, hoop. Webster’ Unabridged woordedoek (1983) gebruik twee Bybelse verwysings om die woord in konteks te illustreer. Want U, Here, U is my hoop, op U, Here, het ek van jongs af vertrou (Psalm 71:5); As jy vir mense bang is, kan jy in ‘n strik beland, maar as jy jou vertroue in die Here stel, is jy veilig (Spreuke 29:25).

Ons as Christene beklemtoon dikwels kopkennis – glo die korrekte leer. Maar die belangrikste gesindheid vir ‘n Christen is vertroue. Ons vertrou op die Here, want Hy is betroubaar:

Vertrou volkome op die Here en moenie op jou eie insigte staat maak nie. Ken Hom in alles wat jy doen en Hy sal jou die regte pad laat loop (Spreuke 3:5 – 6).

Vertrou altyd op die Here, want die Here God is ‘n veilige toevlug (Jesaja 26:4).

Vertroue in God staan sentraal in ons geloofslewe. Maar wat beteken dit om op die Here te vertrou?

• Ons kan ons vertroue in ‘n politieke sisteem plaas – moeilik om nou te doen.
• Ons kan ons vertroue in leraars en Christenleiers plaas.

Dit is nie dieselfde as om ons vertroue in God te plaas nie.

N.T. Wright (Simply Christian) sê dat die evangelie goeie nuus is van wat die Skeppergod in Jesus Christus gedoen het – dit is nuus oor iets wat gebeur het. Die regte reaksie op hierdie nuus is om dit te glo. Maar die boodskap klink so ongelooflik – moeilik om te glo. Om te glo dat God Jesus uit die dood opgewek het, is ‘n saak van glo en vertrou in die God wat so iets gedoen het.

This is where our word “belief” can be inadequate or even misleading.What the early Christians meant by “belief” included both believing that God had done certain things and believing in the God who had done them. This is not belief that God exists, though clearly that is involved, too, but loving, grateful trust.

Die Here wat ons vertrou, is die Here in wie ons glo.

Nothing that has not died will be resurrected – C. S. Lewis.

Psalm 27 (4)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

Teologiese implikasies

Hierdie psalm word dikwels met Romeine 8:31 – 39 vergelyk. Ons moet egter nie die psalm se vertroue en die gebed net sien as in die geestelike sfeer nie. Dit geld ook vir die sekulêre en materiële gebiede. Die psalm getuig van die ondervinding van God wat teen wêreldse aanvallers beskerm. Die psalmis bid dat die Here dit weer sal doen. Hy moedig homself aan om aan te hou verwag dat God dit weer sal doen.

In hierdie psalm kry ons ‘n sterk band tussen getuienis of danksegging, tussen gebed of pleidooi en seldbemoediging. Getuienis kry sy bestaansdoel deels daarin dat dit die getuie  aanmoedig om met vertroue te bid.

In gebed trek ons voordeel as ons onsself herinner aan die geleenthede waar ons God gevra het om ons te beskerm en Hy dit gedoen het. Dit bou ons vertroue op om God te vra om dit weer te doen – en oortuig te wees dat Hy dit sal doen. Verwagting berus op nadenke oor ons ondervindings en van gebed wat met vertroue op ons ondervindings bou.