Aanbidding

God se verhaal met mense is eintlik ŉ liefdesverhaal. In Johannes 3:16 staan daar dat God die wêreld so liefgehad het, dat Hy sy unieke Seun gestuur het sodat ons gered kan word.

Maar dit is nie ŉ verhouding waarin die twee partye gelyk is nie. God is baie groter as ons as mense en ons moet dit erken. Ons moet God erken vir wie Hy is. Die manier waarop ons ons liefde vir Hom kan teruggee, is om Hom te eer en groot te maak. Dit is presies wat aanbidding is. Dit is om jouself op God se skoot te sit en Hom net te bewonder… om te erken dat Hy groot en almagtig is; wonderlik en onbeskryflik; liefdevol, teer en genadig. Om God so te erken en dit vir Hom uit die diepte van jou hart te sê, is regtig aanbidding. Aanbidding is nie net vir God belangrik nie, maar beteken ook vir jou baie. Deur aanbidding ontdek jy ook jouself. As jy op God se skoot sit, besef jy jy is maar bitter klein en totaal afhanklik van God. Aanbidding is om vir God te sê wie Hy vir jou is, maar dit help jou sommer ook om te besef wie jy eintlik is… ŉ stukkie klei in die hande van die groot Pottebakker.

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy

Om in die spore van Jesus te loop (Dissipelskap)

Dissipelskap beteken om in die spore van Jesus te loop, ja, om Hom te volg. Jy is sy volgeling, die een wat wil wees waar Hy is en wil doen wat Hy doen.

Jesus het aanvanklik twaalf dissipels gekies wat Hom moes volg terwyl Hy hier op aarde was. Hy het hulle alles gewys en geleer wat nodig was. Hulle het die kern van die latere kerk geword. Net soos hulle dissipels (navolgelinge van Jesus) was, net so moet elkeen wat vandag nog aan Jesus behoort sy navolgeling wees. Jesus het vir ons mooi voorbeelde gegee van wat dit beteken om Hom te volg. Toe Hy oppad was na sy kruisiging het Hy vir sy dissipels gesê hulle moet ook hulle kruise opneem (Matteus 16:24-26). Dit beteken dat hulle nie moet terugdeins as hulle gevra word om hulle lewens vir God se saak te gee nie. Jesus het die pad van lyding en opoffering gestap; hulle moet ook. Dit is eintlik logies, sê Jesus. Wat help dit jy palm die hele wêreld tydens jou aardse lewe in, maar jy verloor die ewige lewe? Dan het jy ŉ ewigheid vir ŉ “paar jaar” geruil.

Om Jesus se dissipel te wees, ja, om Hom te volg, vra opoffering. Dit mag wees dat jy soms nie eers ŉ plek gaan hê om te slaap nie (Matteus 8:18-20). Dan moet jy die Here bly volg. Jy kan ook nie draaie hardloop (nou volg jy die Here vir ŉ rukkie en dan weer nie) as jy sy dissipel wil wees nie (Matteus 8:21-22). Jy moet jou fokus heeltemal op Jesus plaas. Hom moet jy volg!

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy

Moenie dankie praat nie, doen dit (Dankbaarheid)

Ons sê vandag baie maklik dankie, dikwels sonder dat ons dit bedoel. In die Bybelse tyd was dit die teenoorgestelde.

Mense het nie vir mekaar dankie gesê nie. Hulle het “dankie” geleef. Jy moes jou dankbaarheid met dade bewys en nie net praat nie. Gewoonlik het jy dit gewys deur vir die persoon iets soortgelyks terug te doen of terug te gee as wat hy vir jou gegee het. Mense was dus gedurig in “dankbaarheidskuld” teenoor mekaar. As iemand vir jou geld gee, was jy dus onder die verpligting om dit vir hom op ŉ manier terug te gee, anders was jy nie regtig dankbaar nie. Daarom sê Paulus byvoorbeeld dat ons aan niemand iets moet skuld nie, behalwe om mekaar lief te hê. As jy aan iemand iets anders skuld het daardie persoon ŉ houvas op jou, want jy moet hom terugbetaal.

Met God is dit anders. Omdat God so wonderlik en groot is, kan ons nooit alles aan Hom “terugbetaal” nie. Daarom moet ons vir Hom dankie sê. Ons dankie neem die vorm van lof en eer aan wat ons vir Hom gee. Dankie sê is om die grootheid en almag van God te erken en nie daaroor stil te bly nie.

Maar dan moet ons ook nie vergeet om vir Hom met ons dade ook dankie te sê nie. Die predikante sê baie dat “ons ons lewens” vir die Here moet gee. Wel, wie het vir jou jou lewe gegee? Natuurlik God. As jy dan regtig dankbaar is teenoor Hom, sal jy jou lewe vir Hom “teruggee” deur vir Hom te leef. Of waar kom ons geld vandaan? Natuurlik het ons daarvoor gewerk, maar op die ou einde is die krag, energie, geleenthede, talente en wat nog alles dinge wat God vir ons gegee het. Daarsonder sou ons niks kon uitrig nie. Daarom moet ons ook ons geld tot eer van die Here gebruik… as ons regtig dankbaar is.

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy

Gelowiges is die liggaam van Christus

Paulus moes aan Christene verduidelik wat dit beteken om God se mense in die wêreld te wees. Hy kies toe ŉ baie goeie voorbeeld, naamlik dié van ŉ liggaam (1 Korintiërs 12).

ŉ Liggaam is een, maar tog met ŉ groot verskeidenheid lede. Daar is voete, ore, oë, hande en so aan. Elkeen het sy eie werk en doel. Daarom kan die oë nie vir die hande sê dat hulle nie nodig is nie, en die hande ook nie vir die oë nie. Hulle het mekaar nodig en die een moet ook nie die ander een se werk probeer oorneem nie. Boonop moet die een ook nie dink dit is belangriker as die ander een se werk nie. Almal is ewe belangrik vir wat dit moet doen. Alleen as elke lid van die liggaam doen wat dit moet en saamwerk met die ander lede, kan die liggaam goed werk.

Net so is dit met Christene in ŉ gemeente. Hulle is soos die liggaam van Jesus. Deur saam te werk en ŉ eenheid te vorm, verteenwoordig hulle Jesus in die wêreld. Nie almal het dieselfde werk in die gemeente nie. Tog het elkeen sy plekkie. As elkeen sy deel doen kan die liggaam van Christus goed werk. Maar as die oog nie wil werk nie, gaan die hand nie weet waar om te vat nie. Samewerking is dus belangrik. Gelowiges moet so saamwerk en elkeen moet sy eie deeltjie bydra anders werk die liggaam nie behoorlik nie. As net ŉ paar lede van ŉ liggaam werk, is die liggaam gebreklik. Dit mag ŉ gemeente nooit met die liggaam van Christus laat gebeur nie. Gemeentewees is spanwerk in die volste sin van die woord.

Nou sien ons ook waar die kwesbaarste plek van ŉ gemeente lê: in lidmate wat nie hulle deel doen nie. Ons pak maklik die verantwoordelikheid op die skouers van die predikant of ouderlinge. Die Here het nooit bedoel dat sy kinders hulle klere op kerkbanke moet sit en deurskuur nie. Nee, Hy het vir elkeen ŉ werk. Jy as gelowige moet vir die Here vra waar Hy jou presies wil gebruik om sy liggaam in die wêreld goed te laat werk. En dan moet jy voluit aan die werk spring.

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy