Hierdie meditasies het hulle ontstaan gehad in ‘n idee wat die Here in my hart geplaas het, om Job se gedagtes en gebede in verkorte vorm te dokumenteer, en my eie perspektiewe daaroor te bewaar vir toekomstige weer en weer lees.
Op die trant wat in die vorige meditasies weergegee is, het Job se gesprekke met sy vriende verder verloop. So het dán Job en dán sy vriende om die beurt mekaar beskuldig en hulself verdedig.
Job lewer in hoofstuk 10 ‘n pleidooi dat God hom asseblief alleen moet laat, en nie meer kasty nie:
“Wat baat U daarby om my te laat swaarkry?
Waarom verwerp U my, die werk van U hande, terwyl
U aan die kwaaddoener vreugde en voorspoed gee?” (10:3)
Job se vriend Elifas en sy “wysheid”
Nadat Job se vriende die regte ding gedoen het om vir sewe dae en sewe nagte, sonder om te praat, by Job gesit het, het Job sy geboortedag vervloek, soos ons vroeër gesien het.
Job se tweede toets, en mense om hom se reaksies
Die aanklaer, die satan, het gesê dat Job sal ophou om God te dien as sy gesondheid weggeneem word.
God het ingestem tot so ‘n toets.