Lees: Mat 16:5-28 (fokus: 16:24-28)

 ‘Daarna het Jesus vir sy dissipels gesê: “As iemand my volgeling wil wees, moet hy sy hele lewe vir My gee… Jy moet ’n keuse maak wat jy met jou lewe wil doen. Vra jouself eers die volgende vraag af: wat help dit as jy die hele wêreld se skatte besit, maar jy het nie ’n plek in God se nuwe wêreld nie? Kan enigiets op aarde ooit daarteen opweeg?’ (16:24, 26)

 Jesus waarsku: jy moet gereeld jou skaal uithaal en net weer seker maak: leef jy nog gebalanseerd?

Wat weeg op jou skaal die swaarste? Dit is bietjie van ʼn strikvraag, want die lewe is so gejaag en vol dinge wat alles vir ons belangrik lyk dat keuses moeilik raak. Elke ding is op sy eie manier belangrik. Kyk byvoorbeeld: Wat is belangriker, jou werk of jou gesin? Eintlik altwee, want sonder werk kan jy nie jou gesin onderhou nie en sonder jou gesin maak jou werkery ook nie eintlik veel sin nie. En so loop die meeste dinge wat ons doen inmekaar. Hoe kies jy nou eintlik tussen dinge wat alles tog belangrik is?

Jesus kan jou help (16:24-26), mits jy bereid is om sy barometer te gebruik. Sy barometer meet wat met die mense rondom jou gebeur… as jy mense rondom jou begin seermaak begin die barometer gevaarlik hoog styg. Byvoorbeeld, as jou werk jou so besig begin hou dat jy jou gesin begin verwaarloos, begin mense seerkry… dan moet jy balans begin kry en jou keuses aanpas. Aan die ander kant, as jy jou werk so verwaarloos dat niemand jou ‘n verhoging wil gee nie, is dit ook nie vir jou gesin goed nie. Ja-nee, balans is die antwoord, en balans meet jy deur mooi te kyk wat gebeur met die mense rondom jou, veral die wat die naaste aan jou is. Jy hoef dus nie jou werk of jou gesin of jou vriende te los nie… jy moet net gebalanseerd leef.

En moet asseblief nie van jouself vergeet nie! Jy kan ook seerkry, om die waarheid te sê, jy kan jouself ‘seermaak’ deur van ‘balans af’ te raak. As jy jou innerlike geluk of gesondheid begin opoffer vir uiterlike sukses is die balans in jou lewe nie meer reg nie. Jesus vra soberheid en soek geluk en vrede… in jouself en met ander mense.

Miskien is dit weer tyd vir jou om te vra: Wat weeg op my skaal die swaarste?

Lees: Mat 15:21-16:4 (fokus: 15:21-27)

“Weet jy, jou geloof is regtig baie groot,” het Jesus haar toe geantwoord. “Ek sal jou wens waar maak.” (15:28)

In die lewe is dit nie hoe jy begin wat tel nie, maar hoe jy eindig. As jy goed wil eindig, moet jy weet waar die wenpaal is – ja, moet jy ʼn duidelike doel in die lewe hê. As jy nie ʼn doel het nie, kan dit gebeur dat jy in alle rigtings hardloop en nie eers seker is waar jy gaan uitkom nie.

Veral Christene moet doelgerig leef. Ons moet veral seker maak dat ons doelwitte reg is, dat ons doelpale staan waar God wil hê hulle moet staan. Ons moet nie wonder oor waarheen God ons wil vat nie; ons moet seker maak, al vat dit baie gebed. Die Here het immers ʼn doel met jou lewe – elke dag.

Deel van die geheim om doelwitte in jou lewe te stel, is om realisties te wees. Moenie doelwitte stel wat jy weet jy nooit sal kan haal nie. Dit gaan jou net ʼn gestreste en teleurgestelde mens maak.

Maar dan moet ons ook nie leef soos mense wat nie ʼn God het nie. Ons moet ook bereid wees om te vertrou, op God en op onsself. Ons moet soms ook in geloof waag. Ons moet ons voete laat val op paaie wat vir ons onbekend is. As die vrou in die verhaal se voetspore nie na Jesus gelei het nie – dit met die wete dat dit nie maklik sou wees om by Jesus uit te kom nie, sou haar kind nie gered gewees het nie. As Paulus nie in die vreemde en ver stofpaaie van Turkye na nuwe bekeerlinge gesoek het nie, sou die boodskap van God daar stil gewees het. As jy nie bereid gaan wees om in geloof dinge aan te pak en doelwitte te stel wat jy graag wil bereik nie, kan jou wêreld ook krimp tot ʼn doellose gerondhardloop agter niks aan.

Weet jy waar die Here se doelpale vir jou staan. Het jy al mooi gekyk? Jaag dit na in geloof!

Lees: Mat 14:22-15:20 (fokus: 15:10-20)

‘Wat jy sê, kom uit jou hart. Daar ontstaan slegte gedagtes, soos om moord te pleeg, om ontrou aan jou huweliksmaat te wees, om onsedelike dade te pleeg, om te steel, en te lieg en lelike dinge teen God te sê. Wanneer jy hierdie dinge uitdink, maak dit jou onrein. Dan is God nie met jou lewe tevrede nie.’ (15:18-20).

Ons kruip te maklik agter God se genade weg – soos ʼn kind wat nie self die bult uit wil loop nie, dink ons God moet ons die hele tyd dra. En ons is vinnig met verskonings waarom dit so moet wees. Uit my eie uit is ek mos tot niks goeds instaat nie; ek ellendige mens, soos die ou mense altyd gesê het. Dit is nie waar nie. Die Here dink baie meer van jou as dit en Hy verwag ook baie meer van jou as dit. Toe Hy jou gered het, het Hy jou nie in die ellende gelos nie. Nee, Hy het jou nuut gemaak. Hy het jou sy kind gemaak, ʼn koningskind. Jy is nie ellendige mens nie, maar koningskind.

Daarom verwag die Here ook van jou om soos ʼn koningskind te leef. ʼn Groot deel van ons Christenskap hang van die Christen self af. So lees ons in 15:16-20 dat heiligheid van binne kom. Dit ontstaan in jou hart en borrel dan in jou lewe uit. Heiligheid is nie ʼn onvermoë om te sondig nie, maar die vermoë om nie te sondig nie; om nie dinge te doen wat die Here nie van hou nie. Niemand anders sit in die beheerkamer van jou hart as jy nie. Jy bepaal wat vloei uit jou lewe en wat nie – ʼn vermoë wat jy deur selfdissipline en deursettingsvermoë in jouself kweek. Die bewustelike besluite wat jy neem om die regte dinge te doen, nie lelike gedagtes te hê of lelik te praat nie, om ander iets te gun en nie jaloers of naywerig te wees nie word uit die beheerkamer van jou lewe bestuur. Jy moet daarvoor verantwoordelikheid neem.

God se genade verander ons – dit doen vir ons wat onsself nie kan doen nie: dit bring vergifnis en herstel ons verhouding met God. Maar as jy daardie genade gesmaak het, moet jy doen wat daardie genade van jou verwag – jý moet heilig leef.

Lees: Mat 14:1-21 (fokus: 14:13-21)

 ‘Hy het die skare op die gras laat sit. Toe vat Hy die visse en die brood, kyk op na die hemel en sê vir God daarvoor dankie. Hy begin die brood in stukke breek en gee dit aan sy dissipels, wat dit weer aan die mense uitdeel.’ (14:19)

 Wie sal ʼn skare mense vir ete nooi met net vyf brode en twee vissies in die spens? Wel, net iemand wat meer moed het as wat goed vir hom is of iemand met uitermate baie geloof. Tog huiwer Jesus nie. Hy laat die mense aansit en begin bedien…, want Hy spesialeer in liefde en gasvryheid vir elkeen wat na Hom toe kom.

Toe die skare die brood en vis in hulle hande voel, het almal een ding verstaan: by Jesus is hulle welkom, kom wat wil. Sy arms staan vir hulle oop.

Die gebruik destyds was om nie sommer saam met enigiemand te eet nie. Jy het net saam met jou vriende geëet. Rondom ʼn tafel kon jy dus sien wie is regtig vriende van wie. As Jesus die mense dus vir ete nooi, sê Hy daarmee vir hulle: Ek wil julle vriend wees en julle my vriende maak. By My is daar altyd vir julle plek. Met dit wat Ek het, sal Ek julle versorg.

En wat het Jesus net nie! Jesus het vyf brode en twee vissies… en die wonderkrag om mense se lewens vir altyd te verander. Dit is ʼn wonderkrag wat die onmoontlike moontlik maak. Daarom kon Hy vir daardie mense nie net brood of vis gee nie, maar soveel meer. Die wat van daardie tafel af opgestaan het en die pad verder saam met Hom gestap het, sou die trooswoord van Jesus hoor juis net toe hulle dit die nodigste gehad het; hulle het sy hand van genesing gevoel het net toe dit die seerste was en het sy liggaam aan die kruis sien hang toe alles vir hulle tevergeefs gelyk het.

Vandag nog staan skares rondom Jesus. En Hy nooi hulle uit. Miskien staan jy ook so tussen daardie skares en wonder of jy ʼn stukkie brood van Hom gaan kry. As jy jou hand uitsteek gaan jy kry… ja, baie meer kry as net brood of vis. Ja, Hy gee nie net aardse kos nie, maar ook hemelse voedsel. Jy gaan by hom lewe en vriendskap kry; liefde en genade.

Hierdie wonderlike liefde is maar ʼn handuitseek ver, ook vir jou.