Lees: Mat 8:18-34 (fokus: 8:28-34)

‘Hewig ontsteld oor die varke, het die dorpsmense Jesus soos een man gaan soek. Toe hulle Hom kry, jaag hulle Hom sowaar daar weg!’ (8:34).

In 8:28-34 lees ons die verhaal van die duiwel wat bevark is en die varke wat beduiwel is. Maar eintlik is dit ʼn hartseer storie, want die ergste is dat die mense van die dorpie hulleself bevark het, om die sinspeling te gebruik. Om die varke te verloor was seker vir hulle ʼn skade, maar toe hulle Jesus ook verloor het, het hulle skade onberekenbaar geword.

Die grootste hartseer is dat die dorpsmense meer oor die varke bekommerd was as oor Jesus. Ongelooflik: hulle jaag Hom sommer weg (8:34). Iets ernstigs het met hulle skale van oordeel verkeerd geloop, want hoe kan jy ʼn paar varke teen Jesus opweeg? Tog het hulle dit gedoen en Jesus te lig bevind! Wat ʼn fout.

ʼn Mens kan jou kop skud of hulle kritiseer… maar ons moet oppas. Ons skale werk baie keer nie anders nie. Kyk mooi, dit was ʼn besluit oor hulle alledaagse lewens wat daardie mense moes neem: wat is die belangrikste, geld in die sak of ʼn keuse vir Jesus; gewildheid by mense of by Jesus; lang ure se werk in jou besigheid op soek na sukses of die ontwykende potte vol goud of tyd saam met jou gesin wat Jesus vir jou gegee het. Die dinge hoef nie noodwendig te bots nie, maar as dit bots moet ons skale reg wees. Jy moet weet wat die swaarste weeg en daarvoor kies.

Dit is dalk ʼn goeie plan om jouself die tyd te gun om jou skaal reg te hou. Sit alleen en dink na – oor jou lewe, wat vir jou belangrik is, wat en waaraan jy jou tyd spandeer, hoe jy jou gesin behandel… en weeg dit dan: het jy in al hierdie dinge Jesus weggejaag of by jou lewe ingenooi?

Lees: Mat 8:1-17 (fokus 8:1-4)

 ‘Toe smeek hy Jesus: “Here, as U wil, kan U my gesond maak. Dan sal ek weer rein wees en ’n gewone lewe kan lei—ek sal weer vriende kan hê en in die tempel gaan aanbid. Ek weet, U kan as U wil!”’ (8:2).

 Jesus, die groot geneesheer, sit weer die lewe terug in mense. As Hy iemand aanraak steek dit elke keer weer ʼn vonk van lewe in daardie persoon aan. Die melaatse man kan weer teruggaan huistoe; die seun kan weer opstaan en voluit leef; Petrus se skoonmoeder kan weer opstaan en met haar dagtaak aangaan.

Dit is juis waarna die mense smag wat na Jesus in die verhale roep – hulle smag na ʼn stukkie lewe, ja, vir nog ʼn kans… die pa om sy seun weer te sien speel, die melaatse om weer saam met sy mense te kan eet.

Ons het vandag nog Jesus se genesings net so nodig. Die lewe met alles wat skeefloop het soms die geneigtheid om elke stukke lewenskrag of lus vir die lewe stadig uit ons te tap. Juis dan het ons vir Jesus nodig om sy liefdeshand op ons skouers te sit, om so vir ons ʼn stukkie lewe terug te gee.

Maar daar is ʼn bietjie ironie hierin. So baie mense wil die lewe wat God vir hulle gee nie meer regtig leef nie. Hulle is leeggetap. Hulle steun en kreun die dag om. Hulle lewensreis voel vir hulle te lank en en elke tree is te moeisaam. Die lewe het sy kleur verloor en hulle vreugdelied het stil geword. Op die manier mors jy net een na die ander dag van jou lewe.

Mense wat so voel het Jesus regtig nodig. Hulle moet soos die mense in die verhaal uit hulle nood vir Jesus skreeu: ‘Here as u wil, kan U my gesond maak.’ Hulle moet by die Here gaan kniel om hulle aan te raak, sodat hulle weer die rykdom en vreugde van die lewe raak kan raaksien – jou kind wat speel; die glimlag van die een wat jy liefhet; die son wat goud oor die rante sak, of die note van musiek wat die siel raak.

Daar is so baie in die lewe om te geniet! Moenie dat dit by jou verbygaan nie. Leef die lewe saam met Jesus.

Lees: Mat 7:1-29 (fokus: 7:1-6)

‘Hou op om mense links en regs te oordeel sonder dat julle vooraf eers vasgestel het wat die regte feite is. As julle dit doen, gaan God presies dieselfde met julle doen.’ (7:1)

ʼn Ou knorpot man het altyd fout gevind met alles. Niks was ooit reg nie. Sy vrou besluit toe om te kyk of sy darem iets reg kan doen. Sy besluit om vir hom twee eiers vir ontbyt te maak – die een gebak en die een geroer, net om seker te maak hy het nie iets om oor te kla nie. Maar so maklik uitoorlê jy nie ʼn klakous nie. Toe die bord voor hom land, sê hy: ‘Ja, nes ek gedink het, jy’t al weer die verkeerde eier gebak en die verkeerde een geroer’. Foutvinders en klakouse sal ʼn mens nooit regtig tevrede kan stel nie.

Klakouse word nie gebore nie, maar gemaak! Dit gaan oor die manier waarop jy na die lewe kyk en wat jy graag wil raaksien. Iemand wat op ʼn pad ry, kan die hele tyd na die gate of knikke in die pad staar. As jy hom vra wat hy gesien het, sal jy jou gou vertel: gate en knikke! Dit is waaruit sy hele reis bestaan het. Die ander persoon wat dieselfde pad gery het, maar na die klowe en berge en blou lug en wolke en bome gekyk het, sal vir jou iets anders vertel… van klowe, blou berge, pragtige bome. Dit hang dus af hoe jy kyk… en dit is dan hoe die lewe vir jou is.

Die manier van kyk na die lewe leer ʼn mens vir jouself aan. Dit word ʼn soort gewoonte. As jy die hele tyd net fout wil soek, sal jy eintlik net foute kry. Dit sal al word waarna jy in die lewe kyk en al waaruit die lewe vir jou bestaan. Jy sal later niks meer kan doen sonder om te kerm en te kla nie. Jy sal selfs fout vind waar daar niks is om mee fout te vind nie, soos met ʼn gebakte en geroerde eier. As jy so word, het jy as knorpot en kritikaster gegradeer. Jy moes immers hard oefen om so te word.

Dit is so anders as wat die Here wil hê Christene moet wees (7:1-5). Daar is soveel meer in die lewe om raak te sien en te geniet. Daarom moet ons ons bes doen om sulke negatiewe lewenspatrone met alles wat ons het te vermy. Kyk by ander se foute verby. Ons almal maak mos maar foute. Moenie te skerp kyk of te kwaai oordeel nie.

Maar ewe belangrik: Moenie te kwaai met jouself wees oor jóú eie foute nie. As jy nie in vrede met jouself leef nie, sal jy ook nie in vrede met ander kan leef nie. Aanvaar wie en wat jy is en vergewe ook jouself. Probeer net volgende keer om nie dieselfde foute te maak nie.

Kweek ʼn positiewe lewenshouding aan: een wat die eier met dankbaarheid eet soos dit kom.

Lees: Mat 6:1-33 (fokus: 6:25-33)

’Stel God se koninkryk eerste. Doen alles wat vir Hom belangrik is. Hy sal vir die res sorg. Hy sal elke dag vir julle genoeg kos en klere gee. En los maar môre se probleme vir môre. Van probleme het elke dag immers genoeg. “Leef liewer vandag voluit vir God!’ (6:33).

Dink net – jy kon 90% minder plooie van stres gehad het! Dit is nou as jy jou net bekommer het oor die dinge wat die moeite werd was om jou oor te bekommer. ʼn Mens bekommer jouself gewoonlik (om die waarheid te sê 90% van die kere) oor onnodige dinge soos: dat jy nie by Piet se begrafnis was nie – nou sal hy nie by joune wees nie.

Dat ons heeltemal opgestres raak of ons oor alles loop en bekommer, is gewoonlik ons eie skuld. Ons verwag te veel van onsself en stel ook te veel eise aan onsself. In ʼn lewe wat baie van ons vra, hang ons die hooi hoër op as wat regtig nodig is… dan kom ons dit nie by nie! En dit is die begin van stres en bekommernis… ons maak dit nie en dit vreet ons van binne af op. Die kar wat ons gekoop het, is net te duur; nou stres ons want ons geld is net te min. Ek het beplan om net te veel te wil doen en nou kan ek nie by alles uitkom nie… nou stres ek. Ek streef vir ʼn pos wat ek eintlik weet ek nie voor kwalifiseer of by sal inpas nie… en as ek dit nie maak nie, voel ek ongelukkig. So laai ek net meer en meer stres op myself. En daarvoor het ek net myself te blameer.

Wat is die regte medisyne vir baie van ons stres? Hang jou hooi so op dat jy dit kan bykom. Moenie meer van jouself verwag as wat jy kan gee nie. Wees eerlik en realisties met jouself oor waarvoor jy kans sien en wat jy kan doen. Net jy kan daardie soort besluite maak.

Dit is ook die Here se raad aan jou – jy moet die lewe baie meer gelate en tevrede aanvaar en jou minder bekommer oor alles wat jy wil hê of bereik. Dit is tog nie wat regtig saakmaak nie. Al loop die skure leeg en die klere skaaf deur, Jesus is nog vir jou dáár. Daaroor hoef jy nie te stres of te twyfel nie. Ja, God sal sorg, selfs ook as daai 10% dinge jou tref waaroor jy jou regtig moet bekommer.

Leef jy die Here se streslose styl? Dit kos selfkennis en selfaanvaarding. Vra die Here om dit vir jou te gee.