2 Junie: Moenie stilbly nie, praat. – Jan van der Watt
Hand 15:1-41 (fokus 15:6-11)
Kennis ontplof rondom ons, want dit is so maklik beskikbaar – net ‘n rekenaar- of TVknoppie ver. Ons kan op die rekenaar oor enigiets lees of deur die TV in ons sitkamer in die parlement van Engeland gaan sit of deur vreemde lande soos Kambodja reis. Dit maak ook die lewe al hoe ingewikkelder – ons leer van allerhande vreemde godsdienste of word gekonfronteer deur allerhande vreemde idees. Ja-nee, deesdae moet ons ons koppe gebruik en mooi nadink oor wie ons is en wat ons sê.
In hierdie wêreld van kennis kom die kerk ook nog in. Dis nie meer soos in die ou tyd toe die dominee alles geweet het nie. Die kerk kan nie meer sê: “Dit is so” en dan is dit so nie. Oor baie besluite van die kerk se sinodes voel baie mense anders. Ons gewonde lidmate kán ook mos dink, websites op die rekenaar opsoek en TV kyk. Ons bestudeer ook mos die Bybel en weet ook wat aangaan. Baie keer voel ons die kerk is op die verkeerde pad. Maar wat moet ons daaraan doen? Moet ons ons rug op die kerk draai en elkeen in sy eie hoekie hom of haarself sit en warm broei?
Hier in Hand 15 lees ons dat toe die Christene oor dinge verskil het, het hulle nie elkeen na hulle eie hoekie toe gehardloop nie. Hulle het na mekaar toe gedraai en dit met mekaar probeer uitgesels. Daar, om ʼn tafel en in biddende afhanklikheid van God se leiding het hulle die regte pad probeer soek. So het die eerste Christene gemaak en so het Christene deur die geskiedenis tot nou toe gemaak. So moet ons ook maak. Maak gebruik van al die geleenthede om jou saak te stel as jy nie saamstem nie. Moenie net in jou eie hoekie gaan sit en broei nie.
Al voel ʼn mens hoe ongelukkig met besluite van die kerk, regverdig dit jou nie om in jou eie hoekie te gaan sit nie. Daar is ander maniere om te probeer regmaak wat verkeerd is…