Joh 14:1-31 (fokus 14:1-12)

 ʼn Grassnyer en ʼn simfonieorkes maak altwee geluide, maar hulle klink nie dieselfde nie. ʼn Mens kan die verskil duidelik hoor, dis verseker. Op die maat en melodie van die simfonieorkes kan jy wals, dans en sing. Die grassnyer lawaai net.

Gebed kan soos ʼn grassnyer wees. Ons kan bid, maar dit kan net ʼn hinderlike lawaai wees. Ons gebed kan egter ook die simfonieorkes wees wat ons geestelike lewe laat wals en draai en sing. Waar lê die verskil? In ons gehoorsame afhanklikheid van Jesus (14:13-14). Eers moet ‘n mens die regte “note” van God se wil soek. Voor jy bid moet jy eers luister. Dan eers kan jy reg vra. Om in die naam van Jesus te bid beteken eintlik om te bid soos Hy sou gebid het. Daarom moet jy eers sy wil soek. So sal jou lewe en gebed op die ritme van Jesus se wil begin dans en sing. Jou woorde sal sy woorde word, jou hande sy hande, jou liefde sy liefde (14:12,21).

ʼn Grassnyer-gebed is ʼn gebed waarin jy van God “vergeet” en net aan jouself dink. Kies liewer die simfonieorkes-gebed.

Joh 13:1-38 (fokus 13:1-20)

Wat tel regtig in God se boeke? Hoe styg jy op God se gewildheidsleer? Om dit te kan beantwoord, moet ‘n mens eers agterkom waarin God belangstel of wat Hy eerste raaksien. Wel, God se oë sit by die voete van ander. Hoe laer ons in diens by ander se voete buk om dit te was, hoe helderder sien God ons raak. Ja, die mense na wie die Here die graagste na kyk is hulle wat die gretigste is om ander te DIEN.

Om jouself belangrik te hou beïndruk niemand in God se koninkryk nie. Om te dien kry die tonge in die hemel los. Om die belangrikste te probeer wees staan nie op God se lys van “wat jy vandag moet doen nie”. Wat wel daar staan is dat Christen-wees jou weer en weer by die voete van ander gaan uitbring; ja, jy sal moet kniel en voete was. As God vra vir ʼn “kruk” vir ʼn sukkelaar moet jy jou skouer aanbied. As God jou dalk vra om te gaan waar jy eintlik nie wou wees nie, omdat daar mense is wat hulp nodig het, moet jy die “bak met water om hulle voete te was” nie wegstoot nie.

Om te dien beteken om te kniel om voete te was, ja, om die minste te wees en om te doen wat dit van jou vra… Daar, laag by ander se voete, sal jy God sien en jy kan maar weet, Hy sal jou ook sien.

Joh 12:20-50 (fokus 12:44-50)

Jesus het aarde toe gekom met baie goeie nuus (12:44-45). Hy het vir ons iets gebring wat ons nooit op ons eie sou kon kry nie: om God se kinders en so ewig deel van sy familie te wees (12:49-50). Daaraan hoef ons nooit te twyfel nie.

Jesus het vir ons daardie sekerheid gebring om te weet, eenmaal ʼn kind van God, altyd ʼn kind van God. Dit kan niemand van ons af wegneem nie. Ons hoef nie te wag vir “eendag ver in die toekoms” om uit te vind of daar vir ons plek in God se hemel vir ons is nie.  Die antwoord weet ons nou al: As jy in Jesus glo het jy die ewige lewe. Ons weet dit net so seker as wat die mense wat hulle rug op Jesus gedraai het nou al weet wat met hulle gaan gebeur (12:47-48). Sonder Jesus is daar vir hulle geen hoop nie.

Christene kan altyd lekker gaan slaap, want hulle maak hulle oë toe as God se kinders. Hulle is veilig in sy hand en niemand kan hulle daaruit ruk nie. Ja-nee, hulle kindskap van God kan niemand van hulle af wegvat nie, daarvan kan hulle seker wees. ‘n Ander naam daarvoor is geloofsekerheid. Het jy dit?

Joh 11:47-12:19 (fokus 11:47-57)

Een ding wat baie van ons omkrap is as iemand ons geestelike bootjie skommel.  Dinge moet liewer maar rustig bly soos dit is. Ons voel veilig in ons gemaksone. Daarom wil ons dikwels nie ons hande verder uitsteek as die kerk se kollektebord nie. So ‘n onwilligheid om uit hulle gemaksone te gaan sien ons ook in die benoude uitroep van die Jode: “Wat gaan ons nou doen?” (11:47). Hulle wil nie verander nie, veral nie soos Jesus wil hê nie. Hulle wil bly soos hulle is en daarom maak hulle eerder planne om Hom uit hulle lewens te kry. Dit is vir hulle makliker.

Jesus wil deel van ons lewe wees. Hy wil ons anders maak, maar dan moet ons bereid wees om ons sy pad te stap. Dit is ‘n pad waarop ons gemaksones dikwels beproef gaan word. Hy gaan jou na plekke toe vat waar jy nie gewoonlik heengaan nie, daar waar jou pad met die paaie van armes, siekes verwaarloostes kruis. Op sy pad wil Hy jou die avontuur leer om ander lief te hê in plaas daarvan om hulle af te stoot, om weg te gee in plaas van om net te wil ontvang, om die minste te wees in plaas daarvan om altyd vir die voorste plek in die ry te veg. Dit is dinge wat jou lewe verander en jou uit jou gemaksone kan lig. Dit laat jou tussen mense land waar jy moet voete was en dien.

So ‘n lewe saam met Jesus kan jou lekker ongemaklik laat voel… want dit is anders. Die ou bekende paaie is vir jou makliker. Maar Jesus het ander planne vir jou. Daar wag vir jou ‘n lekker avontuur as jy bereid is om saam met Jesus uit jou gemaksone uit te stap.