Die Apokriewe Boeke (2)
Die Apokriewe Boeke (2) – Jan van der Watt
Hoe het dit gebeur dat iets soos apokriewe boeke ontstaan het? Die Ou-Testamentiese apokriewe en die Nuwe-Testamentiese apokriewe het op verskillende maniere tot stand gekom. Laat ons nou kyk wat in elke geval gebeur het.
A. Die Ou-Testamentiese apokriewe
1. Die Hebreeuse Ou Testament
In die Hebreeuse Ou Testament is daar 39 boeke wat gewoonlik in drie groepe verdeel word: die wet, die profete en die geskrifte.
- Die wet bestaan uit 5 boeke: Genesis, Eksodus, Levitikus, Numeri en Deuteronomium. Die vyf boeke van die wet is eerste geskryf en is ook die boeke wat eerste as gesaghebbende boeke aanvaar is. Geleerdes dink dat hierdie boeke alreeds in die tyd toe die Jode teruggekom het uit die ballingskap erken is as gesaghebbende boeke wat van God af kom; dus ongeveer in die vyfde eeu voor Christus.
- Die profete sluit boeke soos Josua, Rigters, Jesaja, Jeremia, Hosea, Joël en Amos in. Dit lyk of hierdie boeke reeds teen ongeveer 200 voor Christus as gesaghebbende boeke aanvaar is.
- Die derde groep, die geskrifte, bestaan uit boeke soos Psalms, Spreuke, Job, Prediker, Daniël en Ester. Teen die tyd dat Jesus op aarde was, is die meeste van hierdie boeke alreeds deur baie Jode as gesaghebbend aanvaar. Dit was eers teen ongeveer 90 – 100 na Christus dat min of meer duidelikheid verkry is dat al die boeke wat deel uitmaak van hierdie groep, gesaghebbend is. Selfs daarna was daar nog hier en daar ‘n Joodse geleerde wat gewonder het of boeke soos Esegiël, Spreuke, Hooglied, Prediker en Ester deel van die Hebreeuse Bybel moet wees of nie.
|
HEBREEUSE OU TESTAMENT |
|
Wet As gesaghebbend aanvaar teen ongeveer 450 voor Christus |
|
Profete As gesaghebbend aanvaar teen ongeveer 200 voor Christus |
|
Geskrifte Die laaste boeke van die geskrifte as gesaghebbend aanvaar teen ongeveer 100 na Christus |
2. Die Hebreeuse Ou Testament word in Grieks vertaal
Tot sover het ons gepraat van die Hebreeuse Ou Testament. Op ‘n stadium is dele van die Hebreeuse Ou Testament ook in Grieks vertaal omdat daar na die ballingskap baie Jode buite Palestina gebly het wat nie meer Hebreeus of Aramees kon verstaan nie. In die loop van die derde eeu is begin om die Hebreeuse Bybel in Grieks te vertaal. Dié vertaalproses het tot in die eerste helfte van die eerste eeu voor Christus aangehou. Hierdie Griekse vertaling van die Ou Testament is die Septuagint (afgekort LXX) genoem.
Met die vertaling het dit egter gebeur dat daar heelwat verskille tussen die Hebreeuse Ou Testament en die Septuagint gekom het. Die belangrikste verskil is dat daar ‘n hele klomp byvoegings en selfs ‘n hele klomp ekstra boeke in die Septuagint is wat nie in die Hebreeuse Bybel is nie! Die boeke wat bygevoeg is noem ons deesdae die “Ou-Testamentiese apokriewe”. Van hulle is glad nie eers in Hebreeus geskryf nie, maar in Grieks.
Die volgende illustrasie gee vir jou ‘n idee van die boeke wat in die Septuagint was en wat nie in die Hebreeuse Bybel was nie.
|
SEPTUAGINT (Griekse weergawe van die Ou Testament met die apokriewe) Ontstaan vanaf die derde eeu voor Christus tot die eerste helfte van die eerste eeu voor Christus |
|
|
Griekse vertaling van die 39 boeke wat in die Hebreeuse Ou Testament (en in die Ou Testament in ons Bybel) is
PLUS
|
Griekse weergawes van die volgende boeke (oftewel die apokriewe boeke): 1 Esra Byvoegings tot Ester Judit Tobit, 1, 2, 3 en 4 Makkabeërs Odes van Salomo Die Wysheid van Salomo Die Wysheid van Ben Sirag Die Psalms van Salomo Barug Die Brief van Jeremia Byvoegings tot Daniël: Gebed van Asarja en Die lied van die drie jong manne Susanna Bel en die Draak |
Volgende keer kyk ons na die Nuwe Testamentiese apokriewe.
Outeur: Prof Jan van der Watt