Die belang van kerse in tye van terreur
You may choose to look the other way, but you can never say again that you did not know. –William Wilberforce
Die belang van kerse in tye van terreur
Kort na die onlangse gebeure in Parys het mense op verskillende plekke in verskillende lande bymekaar gekom. Hulle het kranse gelê; Hulle het gebid; hulle het Amazing Grace gesing; hulle het mekaar se hande vasgehou; hulle het die kleure van die Franse vlag vertoon; hulle het gehuil. Hulle het ook kerse aangesteek. Die aansteek van kerse het deel van die openbare liturgie na terroriste aanvalle geword. In die Weste het kerse ‘n godsdienstige aura om hulle, maar selfs ateïste steek hulle aan.
As jy vir mense vra waarom hulle dit doen, gaan jy waarskynlik baie verskillende antwoorde kry. Ons doen dit dikwels vir ‘n rede waarvan ons nie bewus is nie. Miskien laat dit ons terugdink aan twee geheimenisse in die lewe, sê Mark Galli. Johannes beskryf dit so: Die lig skyn in die duisternis, die duisternis kon dit nie uitdoof nie (Johannes 1:5).
Sien die duisternis
Kerse gee maar ‘n klein bietjie lig. Sy swak vlammetjie is kwesbaar teen wind. Kerslig maak ons van die duisternis bewus en die dreigemente van meer duisternis as die vlam uitgedoof word. “Look at how a single candle can both defy and define the darkness.” Dit was Anne Frank se woorde in die teenwoordigheid van Nazi-terreurdade. ‘n Kers druk die duisternis uit tot op die grens van die lig en gee aan ons die geleentheid om na te dink. Onder andere dink ons na oor terrorisme.
Die Lig van Hoop
Om ‘n kers aan te steek saam met die kerse van ander mense is een manier om die duisternis weg te dryf. Kerse wat in die duisternis flikker bring mense saam. Kerse is uniek in hierdie opsig. Mense kom nie met flitse in hulle hande bymekaar na ‘n tragedie nie. Dikwels steek hulle kerse aan deur die vlam van ‘n ander persoon se kers te gebruik. Hulle staan saam; Hulle huil saam. Kerse kan ‘n gemeenskap skep soos geen ander bron van lig nie.
Die lig word nie uitgedoof nie.
“In the light of Jesus Christ the darkness is revealed as such. It is made plain that man is a sinner. It is shown in what his sin consists.” (Karl Barth) In Christus sien ons die kloof wat God en mens skei. Maar hierdie Lig wat in die duisternis skyn is ook die Lig wat die duisternis nie kan uitdoof nie. Hierdie is die Lig van God se versoening met die wêreld. Hierdie lig verminder ons vrees, en wys vir ons dat ons nie alleen is nie.
Ons sê mense vandag leef ver van God af. As die terroriste toeslaan kom ons in donker plekke bymekaar en steek kerse aan. Maar na ons saam met diegene wat rou gerou het, kom daar ‘n tyd om te praat. Wat kan ons aan ‘n angstige wêreld sê? In die kerslig waarin jy die wêreld se duisternis gesien het en die gevoel van hoop gevoel het, kan ons sê: waarvoor jy gehoop het, is waar – daar is inderdaad ‘n Lig wat in die duistenis skyn en die duisternis sal dit nooit uitdoof nie.