At every stage of our Christian development and in every sphere of our Christian discipleship, pride is the greatest enemy and humility our greatest friend (John Stott).

Die Bybel aanvaar formele toewyding

Is lidmaatskap van die gemeente ‘n noodsaaklike deel van die Christen se lewe? In 1 Korintiërs 5 roep Paulus die gemeente op om die tug toe te pas. Ons lees: Per slot van rekening is dit nie vir my om oor mense buite die gemeente te oordeel nie. God sal hulle oordeel (5:12). Hier onderskei Paulus tussen dié binne en dié buite die gemeente. Later (in Hoofstuk 14:23 – 25) aanvaar Paulus dat ongelowiges ook saam met die gemeente vergader.

In Matteus 18 praat Jesus oor die hantering van ‘n broer wat sondig. In hierdie gedeelte aanvaar Hy dat sy volgelinge deel van ‘n gemeente sal wees. Hy aanvaar ook dat die gemeente ‘n mate van gesag het oor die individu. Die gelowige verstaan dat hy ook aan die gemeente aanspreeklik is; die gemeente verstaan vir wie hy aanpreeklik is.

Dit is veral oor tug waar die Skrif baie duidelik is oor die formele verband met die gemeente. Formaliteit is gewoonlik nie sigbaar as alles glad verloop nie. Sodra verskille ontstaan word die kontrak belangrik. Maar ons sien hierdie formele aard ook in die onderrig oor leierskap: Julle voorgangers hou wag oor julle lewe en moet aan God rekenskap gee. Wees gehoorsaam en onderdanig aan hulle, want dan sal hulle hulle werk met vreugde kan doen en nie kla nie; anders het dit vir julle geen nut nie (Hebreërs 13:17). Na watter leiers verwys die skrywer hier? Na die leiers van die gemeente waaraan hulle behoort. Die leiers is ook verantwoordelik vir die spesifieke lidmate van hulle gemeente.

Elke gelowige moet betekenisvol en doelgerig deel van ‘n spesifieke liggaam van gelowiges wees. Daar moet hulle tot die welstand van die gemeente bydra. Hulle kan nie net verbruikers wees van wat die gemeente aanbied nie. Lidmaatskap verskil afhangende van die verskillende kontekste. Maak nie saak hoe jy dit doen nie, maar mense moet verstaan waartoe hulle hulle verbind. Die res van die gemeente moet ook hulle verantwoordelikheid teenoor nuwe lidmate verstaan.

Baie gemeentes is teen enige vorm van formaliteit. Maar die gemeente moet Christene tot ware dissipelskap oproep. Hierdie dissipelskap sluit in ‘n betekenisvolle toewyding aan die gemeente. Daar is geen ander konsep vir ‘n Christen in die Skrif nie.