Die Bybel en tradisie
There is no death of sin without the death of Christ. —John Owen
Die Bybel en tradisie
“Most American evangelicals hold views condemned as heretical by some of the most important councils of the early church.” So begin ‘n artikel in Christianity Today. Hierdie opname wys dat daar verwarring is oor kernleerstellings onder gelowiges. Dit sluit in Jesus se goddelikheid, die Heilige Gees as Persoon, ens. 51% van gelowiges glo die Heilige Gees ‘n krag is en nie ‘n Persoon nie.
Hierdie sienings is deur die vroeë kerk verwerp. Hoe gebeur dit dat hierdie leerstellings weer terugkeer na 1500 jaar? Die artikel sê dat dit deels aan ‘n gebrek aan Christelike opvoeding toegeskryf kan word. ‘n Ander rede volgens Timothy George is dat ons die leer van sola scriptura verkeerd verstaan. Baie gelowiges glo dat “die Skrif alleen” beteken dat hulle alleen kan gaan sit en die Bybel lees – al wat ek nodig het, is ek en my Bybel. Maar dit is nie wat hierdie leer beteken nie. Dit beteken dat net die Skrif gesagvol is … nie dat jou persoonlike interpretasie van die Skrif gesagvol is nie.
Die Skrif is duidelik oor verlossing, maar mense interpreteer dit dikwels verkeerd. Die duiwel het Jesus versoek deur die Woord van God verkeerd voor te stel (Matteus 4:5 – 6). Jesus het nie hiervoor geval nie, maar ons bluf onsself as ons dink ons is vrygestel van hierdie gevaar. Persoonlike vroomheid en die begeerte vir die waarheid is nie waarborge dat ons altyd die Skrif reg lees nie. Ons moet op ons medegelowiges vertrou om ons reg te help as ons afdwaal. Dit geld nie net vir gelowiges wat nog leef nie, maar ons kan ook leer by gelowiges wat reeds dood is.
Natuurlik is leer nie ‘n saak van demokrasie per se nie – ons stem nie oor die leer van die kerk en die meerderheid wen nie. Dogma is ‘n saak van die waarheid en nie die populêre mening nie. Onthou dat dit wat ons voorvaders ons geleer het dikwels die toets van die tyd deurstaan het. Die geskiedenis van die kerk is belangrik. Maar die Skrif is nie tot my en jou voordeel alleen gegee nie, maar tot voordeel van die hele kerk dwarsdeur die wêreld. Daarom moet ons as kerk saam die Skrif lees. Die kerk het eeue se ondervinding om die Skrif te lees. Ons moet dit dus ernstig opneem as die kerk sê dat ons individuele lees van die Bybel van die merk afdwaal.
As ons kyk na die geloofsbelydenisse en bevindings van die ekumeniese sinodes, het ons nie hier met nuwe leerstellings te doen nie – dit kan alles na die Skrif teruggevoer word. Hierdie is nie tradisie in die plek van die Skrif nie, maar tradisie in diens van die Skrif.
Baie gelowiges het die regte verband tussen Skrif en tradisie vergeet. Natuurlik is ons reg om net op die Skrif te vertrou, maar ons is dwaas om die Skrif net by onsself te lees.