Die Eerste Brief van Johannes (9)

Die Eerste Brief van Johannes (9) – Jan van der Watt

Deel 2: ‘n Geesvervulde lewe – in die gesin van God

Hoofstuk 8: ‘n Lewe … as kind van God

Die lewe is vol geleenthede om regtig Christen te kan wees en ’n verskil te maak. Jy moet egter weet hoe om dit te benut—tussen al die vaaghede en probleme oor die Christelike lewe wat ons dikwels ervaar.

  Die groep is belangriker as die indiwidu

Bye is wonderlike goed! Hulle werk nie net hard nie, maar is ook vir almal ’n voorbeeld van samewerking en opoffering. As ’n by byvoorbeeld ’n klomp blomme met nektar kry, hou hy dit nie geheim nie, maar vlieg dadelik terug nes toe om vir die ander te gaan vertel. Sy groeplede is vir hom belangriker as hyself. Elke by doen ook nie maar net wat hy wil nie, maar tree op soos die groep wil. As die nes bedreig word, sal die by sonder om te vra die aanvaller steek en so sy eie lewe vir die groep gee.

Die rede waarom bye so maak, is omdat hulle nie indiwidueel aan hulleself dink nie. Die groep en die groep se belange is belangriker as die indiwiduele by.

So wil God hê moet sy gesin ook wees!

Met die antieke gesin was dit nie anders nie. In Hoofstuk 3 het jy gesien dat die kerk deur Johannes beskryf word as die “geestelike” gesin van God. Destyds is daar ook gesê dat die gesin as groep belangriker as die indiwiduele lede is. Die pa was die een wat namens die groep die gesag gedra het en die reëls gemaak het. Elke groeplid moes volgens die reëls lewe as hy homself lid van die groep wou noem. Die lid van die groep moes dus nie in die eerste plek vra wat hy of sy self wou hê nie, maar wat die groep van hom of haar verwag! Daarin lê die karakter van die gesin.

God die Vader laat nie sy kinders in die duister oor hoe hulle moet optree nie. Hy sê presies wat Hy van hulle as sy gesin verwag.

• Lees 1 Joh. 2:3–5 en 3:24. Dink oor hoe hierdie verse verstaan kan word in die lig van wat hierbo oor die Vader en sy gesin gesê is.

Ons word deesdae met moeilike vrae gekonfronteer, byvoorbeeld of aborsie geregverdig is, of homoseksualiteit toelaatbaar is en so aan. Die groot argument van die mense wat hierdie en soortgelyke probleem-sake aan die brand steek, is dat elke mens die reg het om te besluit wat hy wil doen; almal is “vry” en daarom kan die een nie vir die ander voorskryf nie. Kortom, die reg om te besluit wat ek wil doen of nie wil doen nie, lê by myself. So reken hulle.

1. Dink na oor hierdie vraag wat nou by die Christen opkom: Kan die Christen vir homself besluit wat reg of verkeerd is? Indien nie, na wie moet die Christen dan luister om te weet wat reg of verkeerd is?

As die Christen hom- of haarself ’n kind van God wil noem, moet hy of sy bereid wees om na die Vader te luister.

 

Ouboet, help!

Die kerk—die gelowiges—is die gesin van God. In die gesin is Jesus die spesiale, unieke Seun van God (vgl. Joh. 1:18 en 3:16). As Seun van die Vader is Hy egter ook die gelowiges se “Ouboet”.

Hoe sal die gelowiges nou weet hoe die Vader wil hê dat hulle in die wêreld moet optree? Die Vader is immers onsigbaar (Joh. 1:18). Die onsigbare Vader het egter ’n plan gemaak. Hy het sy Seun gestuur om vir ons as voorbeeld te dien van wat Hy van ons verwag. Kyk maar na Hom en jy sal weet hoe om op te tree.

1. Vul nou by elke Skrifgedeelte hieronder in wat oor die verhouding tussen die gelowige en Jesus gesê word. Skryf telkens in die eerste reël wat oor Jesus gesê word, en in die tweede reël wat oor die gelowige gesê word.

1 Joh. 2:6:

1 Joh. 2:29:

1 Joh. 3:3:

1 Joh. 3:5–6:

1 Joh. 3:16:

1 Joh. 4:17

(1) Hoe, sou jy sê, moet die gelowige se lewe lyk volgens die beskrywings in die verse hierbo?

(2) Behoort daar ’n verskil te wees tussen die manier waarop die gelowige in ’n situasie optree en hoe Jesus in dieselfde situasie sou optree? Waarom sê jy so?

Persone wat aan dieselfde gesin behoort, tree dieselfde op. Presies hoe ons moet optree, het Jesus aan ons kom wys.

 

Vader, hoe moet ek optree?

Die pa van die antieke gesin het die gedrag van die gesin bepaal. Die pa was immers die een wat gesê het wat reg en wat verkeerd is.

’n Paar vrae duik nou op:

(1) Hoe is die gelowige se Pa? (1 Joh. 4:8 en 16.)

(2) Hoe moet die kind wees? (1 Joh. 4:7–8 en 16.)

(3) Hoe belangrik, dink jy, ag God die werke van die gelowige? Verduidelik dan ook hoekom jy so sê.

(4) Wat moet ’n mens aflei as ’n persoon sê dat hy of sy wel ’n gelowige is, maar nie eintlik so optree nie? (1 Joh. 3:10 en Jak 2:14–17.)

Wie ’n kind van God wil wees, moet soos ’n kind van God optree! Lidmaatskap aan die gesin eis gehoorsaamheid aan die Vader.

(5) Dink nou aan die volgende vraag: Hoe wil die Vader hê moet sy kinders oor hulleself dink? Kies elke keer hieronder Ja of Nee. Motiveer telkens waarom jy ‘n spesifieke keuse maak.

•  Ek is maar ‘n arme sondaar wat tot niks goeds in staat is nie. Eintlik probeer ek nie eers nie, want ek weet sommer ek gaan misluk.

Ja/Nee

Motiveer:

•  Ek kan soos Jesus wees.

Ja/Nee

Motiveer

•  Ek moet net my bes probeer om soos Jesus te wees, hoewel ek weet ek kan eintlik nie.

Ja/Nee

Motivering:

Die lewe is vol geleenthede

Dink net daaraan: As ’n mens die lewe positief sien, kan dit nogal ’n verskil maak! Die lewe is immers vol geleenthede om regtig Christen te kan wees.

Neem byvoorbeeld die kere wat jy jou liederlik vir iemand vererg en hom net wil invlieg! Wag so ’n bietjie! Besef dit: Ergernisse en probleme is eintlik vir jou ’n kans om jou Christenskap uit te leef! As jy liewer nie jou humeur verloor nie, maar liefdevol reageer, bereik jy mos iets konstruktief tot eer van God! Versoekings en beproewings is geleenthede om VIR GOD TE LEEF!

’n Christen moet nie van die probleme van die lewe weghardloop nie, maar moet die lewe positief soos Jesus aanpak. Watter vertroue plaas God nie in ons nie: om van ons te verwag om sy gesin—soos Jesus—in die wêreld te gaan wees!

 

Skrywer: Prof Jan van der Watt