Die Eerste Brief van Johannes: Lewe as kinders van God (2:28-5:13) – Francois Malan

Nadat die eerste hoofdeel die belangrikheid van ‘n lewe in die lig onderstreep het, teenoor die dwalendes en hulle onetiese optrede wat uit ‘n valse geloof oor Christus spruit (1:5-2:29), konsentreer die tweede hoofdeel op die ontwikkeling van die gelowiges se geestelike lewe (2:28-5:13). Dieselfde program word gevolg as in die eerste gedeelte:

1:5-2:29 lewe in die lig                                       2:28-5:13 lewe as kinders van God

1. God is lig a God is die Vader
2. Los die sonde b los die sonde
3. Wees gehoorsaam c wees gehoorsaam in liefde
4. Lê wereldsgesindheid af d lê wereldsgesindheid af

e wees liefdevol

1. Behou die geloof f behou die geloof

(b) God is die Vader – leef soos sy Seun (3:1-3)

Die gedeelte skakel met die vorige verse: 2:28 koms; 2:29 nuwe geboorte; 3:1 nuwe geboorte; (3:2) koms

Die verwysing na God se vaderskap moedig die lesers aan om nou reeds as God se kinders te lewe (3:1) soos in die ewigheid (3:2).

3:1 ‘kyk watter groot liefde die Vader aan ons gegee/bewys het’ – met ‘kyk julle’ roep Johannes sy lesers op om noukeurig aandag te gee, na te dink, en te verstaan dat dit jou persoonlik raak. ‘watter’ verwys met verbasing na die soort en graad van liefde wat die Vader aan ons en in ons ‘gegee’ het (voltooide tyd ‘gegee’ – in die verlede en steeds sy liefde aan ons skenk om daaruit en daarin te lewe). Die hele uitdrukking spreek van Johannes se entoesiasme en sy uitbarsting van verwondering oor hoe kwistig/oorvloedig die Vader ons met liefde oorlaai/oorstelp het, dit nie slegs aan ons betoon nie, maar sy liefde is in ons ingestort het – sodat ons kinders van God genoem word, en ons is dit uit sy genade. God skep deur sy woord. Hy noem ons sy kinders – en ons is dit omdat die Heilige Gees ons deur geloof aan sy Seun verbind (die woord tekna ‘kinders’ kom van die woord tekein ‘om geboorte te gee’ – teenoor 2:29 ‘uit God gebore’ gennein). Dat ons kinders van God is, onderstreep ons geestelike oorsprong. Nie slegs in naam nie, maar werklik kinders van God, wat al meer ons skepping na die beeld van God vertoon, soos Hy oorsponklik bedoel het (Gn 1:27). Jesus het vir ons die beeld van God se selfopofferende liefde aan die kruis kom wys. Só moet ons liefhê en lewe (Jn 13:34-35; 2 Kor 3:18). Anders as Paulus, gebruik Johannes ‘seun’ slegs vir Jesus, en ‘kinders’ vir gelowiges.

Die rede waarom die wêreld ons nie herken en erken as kinders van God nie, is omdat hulle God, wat onder hulle kom rondstap het, nie erken het in Jesus, die Seun van God, wat God aan die wêreld kom openbaar het nie. Kinders van God het die gesindheid en natuur van hulle hemelse Vader deur die Gees van God wat in hulle kom woon. Soos die mense Hom verwerp het, verwerp hulle ook sy kinders se geloof en lewenswyse wat nie saam met die wêreld jaag na mag, roem en rykdom nie, maar wat dien (Mk 10:42-45).

3:2 Met dié lieflingsnaam druk Johannes sy verhouding tot die gemeentes uit. Soos in 2:7 beoefen hy daarmee self sy opdrag om mekaar lief te hê. Ons is nou reeds kinders van God deur sy wonderlike liefde vir ons (3:1), maar dit is nog nie geopenbaar wat ons sal wees wanneer Jesus weer kom nie. Daarby berus ons.

‘Wat ons weet, is dat wanneer Hy verskyn, ons soos Hy sal wees, omdat ons Hom sal sien soos Hy is’ – vgl. sy gebed Jn 17:24: Vader, Ek wil graag hê dat waar Ek is, hulle wat U My gegee het, ook by My moet wees, sodat hulle my heerlikheid kan sien, die heerlikheid wat U My gegee het, omdat U My al voor die skepping van die wêreld liefgehad het.’

3:3 Die vaste hoop dat ons soos Jesus sal wees wanneer Hy in heerlikheid kom, het sedelike implikasies vir ons daaglikse lewe. Elkeen wat hierdie vaste hoop het op die ewige lewe by Jesus en by die Vader, ‘hou homself rein net soos Hy rein is’ (sonder enige morele defek) – van elke gelowige word verwag om sy lewe te reinig van sondige gedagtes, woorde en dade, deur met verkeerde gewoontes te breek en ‘nee’ te sê vir versoekings. Die kind van die God van lig moet rein bly deur sonder sonde te probeer lewe. Die vooruitsig om soos Christus in sy heerlikheid te wees behoort elke gelowige te motiveer om nou reeds te lewe soos Jesus op aarde gelewe het en die versoekings van die Satan weerstaan het (Jak 4:7-10: ‘Onderwerp julle dan aan God. Staan die duiwel teë en hy sal van julle af wegvlug…reinig julle hande en suiwer julle harte…’).

‘soos Hy rein is’ – Johannes dring by sy lesers aan op ‘n lewe wat Jesus se ‘reinheid’ eggo. Sy lewe van liefdevolle diens behoort die patroon vir ons lewe te wees. In 1:7 het Johannes reeds gesê: as ons in die lig lewe soos Hy in die lig is, het ons gemeenskap met mekaar, en die bloed van Jesus, sy Seun, reinig ons van alle sonde.’ Terwyl God ons reining deur ons te vergewe en in ons te kom woon, het ons ‘n aktiewe aandeel en verantwoordelikheid om die sonde te los en te weerstaan deur te volhard in ons gemeenskap met Hom en sy woord te gehoorsaam (vgl. Jn 15:3-4: ‘julle is alreeds rein deur die woord wat Ek tot julle gespreek het. Bly in My en Ek in julle…’). Die teenwoordige tyd van die werkwoord ‘reinig homself’ beklemtoon die voortgang van dié verantwoordelikheid, tot in die ewigheid. Jesus het oor ons huidige lewe gesê: ‘Vader Ek het U Naam aan hulle bekend gemaak en Ek sal dit verder bekendmaak, sodat die liefde waarmee U My liefgehad het in hulle kan wees, en Ek in hulle’ (Jn 17:24) – ons bly rein deur te bly in sy opdrag om mekaar lief te hê soos Hy ons liefhet (Jn 13:34).

Skrywer: Prof Francois Malan