Die evangelie moet gekontekstualiseer word

God does not ask if we are able, God asks if we are available – ‘n Algemene stelling waarvan die bron onseker is.

Die evangelie moet gekontekstualiseer word

Die evangelie is oneindig diep en ryk. Die mens is ook ingewikkeld en verskillend. Die evangelie het die vermoë om die hoop, vrese en ideale van elke kultuur en elke persoon te hanteer. Daar is dus die noodsaaklikheid om die evangelie te kontekstualiseer.

In 1 Korintiërs 1:22 – 25 verduidelik Paulus die probleem: Die Jode vra wondertekens en die Grieke soek wysheid, maar ons verkondig Christus wat gekruisig is. Vir die Jode is dit ‘n aanstoot en vir die ander is dit onsin. Ons kry hierdie twee benaderings ook in Paulus se preke in Handelinge. Sommige van hierdie preke was vir Jode en ander vir heidene.

Lukas gee vir ons drie opsommings van Paulus se prediking.

1. Handelinge 13: Paulus kommunikeer met Jode en nie-Jode wat Godvresend was.
2. Handelinge 14: Paulus praat met onopgevoede heidene.
3. Handelinge 17: Paulus praat met filosowe en opgevoede heidene.

Die gehoor se vermoë en oortuigings vorm die manier waarop Paulus die evangelie aanbied. Verskillende kultuurgehore reageer op verskillende benaderings – ons moet dieselfde boodskap vorm. Die evangelie is egter so ryk dat dit in ‘n vorm wat by elke situasie pas, gekommunikeer kan word. Dit is ‘n enkele maar nie ‘n eenvoudige boodskap nie.