Die idee van die wegraping [5]

by · Published · Updated

image_pdfimage_print

Die idee van die wegraping [5] – Dirk Venter

 

Ander teksgedeeltes waarby die wegraping ingelees word

  • 2 Tessalonisense 2:6-8 – die een wat die wettelose teëhou.  Wanneer die wegrapingsidee van buite af by hierdie teks ingelees word (want, net soos in die geval van Matteus 24:36-44 en ander teksgedeeltes, gee die teks self geen aanduiding daarvan nie), word daar veronderstel dat die kerk die een is wat die wettelose (antichris) teëhou, en dat die manier waarop die kerk “uit die weg” geneem word, die wegraping is.
Teenoor hierdie interpretasie staan ʼn belangrike beginsel wat deur Jesus verkondig is (in die gelykenis van die onkruid tussen die koring, Matteus 13).  Sy volgelinge én die duiwel se volgelinge (waarvan die antichris tog die vernaamste is) moet saam in die wêreld verkeer tot op die dag van die oes, wat sinoniem is met die dag waarop daar finaal onderskeid getref sal word (oordeel) en die duiwel se volgelinge “in die brandende oond” gegooi sal word, terwyl die gelowiges “sal skitter soos die son” by die Here (Matteus 13:42-43).  Die “een wat die wettelose teëhou” kan dus nie sondermeer met die kerk gelykgestel word om so die noodsaaklikheid van die wegraping te verduidelik nie.  Verklaarders het baie verskillende teorieë vir wie (of wat) die “een wat die wettelose teëhou” moontlik kan wees, maar dis nie nodig om daarop in te gaan vir die doel van hierdie artikel nie.  Die gelykenis van die onkruid tussen die koring (Matteus 13:24-30, 36-43), tot op die dag wanneer sommiges in die vuur gegooi sal word en ander die koninkryk sal binnegaan, spreek eintlik baie duidelik teen die wegrapingsidee dat die gelowiges uit die sisteem gehaal gaan word lank voordat die oordeel aanbreek!
  • 1 Korintiërs 15:51-52 – die verandering van verganklikheid na onverganklikheid.  Hierdie teksgedeelte hoef net vinnig deurgelees te word om raak te sien dat daar (weereens) geen sprake van die wegraping as sulks, daarin voorkom nie.  Tog word dit gereeld aangetref in artikels wat die idee van die wegraping verduidelik, om te verklaar hoe die lewendes ʼn verheerlikte liggaam sal kry voordat hulle die Hemel sal ingaan.  Wegraping al dan nie, “by die laaste trompet sal… die dooies as onverganklikes opgewek word, en ons [die lewendes] sal verander word”.
  • Johannes 14:1-3 – Jesus gaan om vir ons plek gereed te maak.  Nogmaals word dié teksgedeelte dikwels in dieselfde asem as die wegraping genoem, maar hoef dit selfs net vinnig deurgelees te word om raak te sien dat dit nie melding maak van die idee van die wegraping as sulks nie.  Christus kom terug om die gelowiges te kom haal, sodat ons kan wees waar Hy is, en dit is in die Hemel by die Vader.
  • Daar is selfs nog meer sulke teksgedeeltes.  Die patroon bly egter deurlopend dieselfde, en gevolglik word almal nie hier genoem nie.

Enkele konklusies

Na hierdie reeks artikels oor die idee van die wegraping, kan ondermeer die volgende konklusies gemaak word:

1.    Die besonderhede oor Christus se koms is nie so belangrik as die feit dat Hy terugkom en dat ʼn mens moet sorg dat jy gereed is vir daardie geleentheid nie.

2.    Die debat oor die wegraping handel oor besonderhede van Christus se Wederkoms, en is dus van sekondêre belang.  Dis byvoorbeeld nie belangrik genoeg om jouself op grond van ʼn verskil hieroor te distansieer van ʼn medegelowige nie.

3.    Die idee van die wegraping is deel van ʼn redelik gekompliseerde uiteensetting van ʼn reeks gebeure in die eindtyd, en is dus eintlik verwant aan die vraag oor die duisendjarige vrederyk, die vasbinding en loslating van die satan ens., waarop hierdie reeks artikels glad nie ingegaan het nie.

4.    Veral 1 Tessalonisense 4:16-17 en Matteus 24:15-18 (saamgelees met Daniël 9:24-27) word misverstaan en tot hoë prominensie verhef.  Sodoende word die idee van die wegraping gevorm, wat eintlik nie meer ooreenstem met die bedoeling van die teksgedeeltes waaruit dit afgelei word, of die res van die Nuwe Testament se verstaan van die Wederkoms nie.

5.    Word hierdie idee van buite af toegepas op ander teksgedeeltes in die Nuwe Testament (Bybel), mag dit op die oog af dalk lyk of dit mekaar aanvul, maar inderwaarheid word daardie besondere teksgedeeltes (wat in eie reg iets oor die Wederkoms te sê het) dan geforseer om iets te “sê” wat dit nie bedoel nie.

Outeur: Ds Dirk Venter

 

image_pdfimage_print

Tags:

You may also like...