Die Israeliete trek deur die Rooisee (2)
An ounce of mother is worth a pound of clergy. –Spaanse Spreekwoord
Die Israeliete trek deur die Rooisee (2)
In Eksodus 14 kry ons een van die hoogtepunte van Israel se uittog uit Egipte – die deurtog deur die Rooisee. Wat kan ons uit hierdie deurtog deur die Rooisee van Jesus Christus en verlossing leer? Drie dinge:
- Ons trek uit gebondenheid/slawerny – lae en lae bande wat ons vasbind.
- Ons trek uit deur genade.
- In die proses het ons ‘n Middelaar.
Waaruit trek ons as ons verlos word?
Wat het ons aangevang dat ons die Israeliete laat trek het? Nou is ons hulle diens kwyt (14:5). Die Egiptenare het hulle slawe verloor en daarom klim hulle op hulle strydwaens en sit die Israeliete agterna. Die Israeliete sien hulle kom: Hulle het baie bang geword en na die Here geroep. Maar dan voeg hulle by: Is daar nie ‘n begraafplaas in Egipte nie dat jy ons saamsleep om in die woestyn te sterwe? Wat het jy ons aangedoen dat jy ons uit Egipte laat trek het? Dit is nie waar nie, want in Eksodus 4:29 – 30 lees ons dat Moses en Aäron die leiers van die volk bymekaar geroep het voordat ‘n besluit om te trek, geneem is. Israel sou nog telkemale in die toekoms vir Moses verwyt omdat hulle uit Egipte getrek het.
Israel maak hom los van die slawebande. Israel was in werklikheid nie vry van die bande nie, want hulle tree nog soos slawe op. In die Bybel lees ons gereeld van dinge wat mense vasbind en waaruit God ons moet verlos.
- Christene word objektief deur die bande van die wet gebind
Almal van ons het onder skuld en veroordeling gestaan: ons het gesondig, ons het God nie met ons hele wese lief nie, ons het nie ons naaste soos onsself lief nie. Ons staan dus direk onder God se toorn. Ons was vasgebind deur die wet, maar toe kom Jesus Christus en maak die bande los: Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus is nie (Romeine 8:1); Die sonde moet nie meer baas wees oor julle nie, want julle staan nie onder die wet van Moses nie, maar onder die genade (Romeine 6:14).
- Christene word subjektief deur die wet gebind.
Hoe reageer ons in hierdie geval? Ons terugvalposisie is geregtigheid deur goeie werke. Die hele boek Galasiërs gaan oor mense wat vrygestel is van skuld, maar dan weer terugval na werksgeregtigheid. Hoekom? Diep binne ons voel ons dat ons volmaak moet wees, want God is volmaak. Ons voel ons leef nie die lewe wat ons behoort te lewe nie. Subjektief bly ons aan die wet gebonde.
- Christene word nog deur hulle eie sondige natuur gebind
Die sonde moet nie meer baas wees oor julle nie, want julle staan nie onder die wet van Moses nie, maar onder die genade (Romeine 6:14). Sonde verhoed dat ek doen wat reg is. As jy een keer gesondig het, is dit makliker om dit die volgende keer weer te doen. Ons sonde verdwyn nie as ons Christene word nie – ons bly steeds deur die sonde gebind.
- Christene word nog deur afgode gebind
As ek iets meer as God liefhet, as iets belangriker in my lewe is as God, as ek my sekuriteit by iets/iemand behalwe by God soek, is dit ‘n afgod. Die farao was nie meer die heerser oor die Israeliete nie, want hy het hulle laat gaan. Hulle is vry. Maar nou wil hy die Israeliete terug hê, want hy is hulle diens kwyt. Dit gebeur met ons almal – ons afgode kom terug. Ons weet ons is van die slawerny van sonde gered en is vry. Maar ons is steeds ‘n slaaf as ons streef na sukses, geld, status, ens.
Verlossing beteken ek kom los van die bande wat van my ‘n slaaf maak. Maar elke af en toe kom ons agter ons is nie vry nie. Ons moet soos die Israeliete uittrek uit Egipte – die bande wat ons vasbind.