Die kerk in Handelinge

image_pdfimage_print

“If I can’t trust you, then I can’t work with you – end of story.” – Dan McCarthy

Die kerk in Handelinge

Daar is veral vier dinge oor die kerk wat die gemeenskap verbaas het – wat die evangelie ten toon gestel het. Ons kry dit in alle gemeentes waar die evangelie sentraal staan.

  • Liefde en eenheid in die kerk. Dit was ‘n tyd van dramatiese sosiale, ras en klasseverskille. Die kerk was die enigste instelling wat eenheid tussen klasse en rasse gebring het. Die gemeentes wat Paulus gevestig het was divers – Jode en heidene, jonk en oud, arm en ryk. Dit was een van die faktore wat tot die groei van die vroeë kerk bygedra het.
  • Vrygewigheid. Keiser Julianus kla in ‘n brief dat hy nie die groei van die kerk kan keer nie, want hulle versorg nie alleen hulle eie armes nie, maar ook ons armes. In die vroeë kerk het almal kos en skuiling gehad. Mense het gedeel … en die omliggende gemeenskap was verbaas.
  • Blydskap te midde van vervolging. Die Joodse Raad was verbaas toe hulle Petrus en Johannes se vrymoedigheid sien, want die Raad het geweet dit is maar ongeleerde en eenvoudige mense (Handelinge 4:13). Om bly te wees as alles goed gaan, is maklik. In Handelinge 16:25 – 31 lees ons van Paulus en Silas in die tronk in Filippi: Teen middernag was Paulus en Silas besig om te bid en tot lof van God te sing.
  • Wonderlike verhoring van gebede. 39 van die 40 wondertekens in Handelinge vind buite die kerk in die gemeenskap plaas. Watter groot nasie se volk is so by hom soos die Here ons God by ons is elke keer as ons tot Hom bid? (Deuteronomium 4:7).

 

As ek nou my gemeente teen hierdie vier kenmerke van die kerk in Handelinge vergelyk, hoe lyk dit?

 

 

image_pdfimage_print