Die kerk vandag (9)

There will be no peace in any soul until it is willing to obey the voice of God. —D.L. Moody

Die kerk vandag (9)

Daar het onlangs ‘n goeie boek van Jared C. Wilson – The Prodigal Church –  verskyn. [Prodigal = verkwistend, luuks, uitspattig] In hierdie boek kyk hy na die manier waarop ons vandag kerk “doen.” Ons gaan ‘n hele aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Baie gemeentes, veral nuwe gemeentes, probeer aanvanklik te veel doen. ‘n Reeks programme en bedienings word aangebied in ‘n poging om die gemeente vir die gemeenskap aanvaarbaar en aantreklik te maak. Hoe groter die gemeente word, hoe meer programme en bedienings glo hy moet hy aanbied. Dit is die probleem van enige gemeente wat hom as ‘n verskaffer van dienste en hulpbronne sien.

Die lewe in baie gemeentes is vol aktiwiteite wat lidmate se aandag aftrek en meeding met dit wat werklik saakmaak. Elke bediening ding met die ander vir aandag mee. Mense spandeer baie tyd om “hulle” bediening te bevorder in plaas daarvan om hulle bediening te lei. Energie word verdun en die gemeente verwar. Hoekom doen ons dit? Omdat ons dink dat dit gedoen moet word. Ons glo dit is die enigste manier om mense te trek, tevrede te stel. Miskien moet ons eerder snoei as byvoeg.

Een groot probleem is die leen van suksesvolle modelle van ander gemeentes. Ons doen dikwels dinge net omdat ons veronderstel is om dit te doen. We depend on plans, programs, vision statements – but somewhere along the way we have succumbed tot the temptation to displace the foolishness of the cross with the wisdom of strategic planning – D. A. Carson. Luister na Paulus se eenvoudige visiestelling: Ek het my voorgeneem om met julle oor niks anders te praat nie as oor Jesus as die Christus, en wel oor Hom as die gekruisigde (1 Korintiërs 2:2).

Wat is die probleme van te veel programme?

1. Jy kan baie dinge middelmatig doen of ‘n paar dinge baie goed. Te veel programme verdeel die energie en fokus. Bly by dit wat die Bybel sê ons moet doen. Dit is moeilik, maar dit is nie gekompliseerd nie.
2. Te veel programme skep die illusie van vrugbaarheid.’n Groot skare by ons eredienste mag geestelik onaangetas wees en glad nie betrokke by die visie wees nie. Die lewe wat ons sien is nie werklik lewe nie. Daar is ‘n illusie van vrugbaarheid, maar dit is nie die werklikheid nie.
3. Te veel programme is nadelig vir fokus op die gemeenskap.
4. Te veel programme se gevaar is dat dit die gemeente verander in ‘n gasheer van buite-kurrikulêre aktiwiteite. Dit is ideaal vir mense wat aktiwiteite wil hê.
5. Te veel programme water die doeltreffendheid van bedienings af. Administrasie word vermeerder en hulpbronne kom onder druk.
6. Te veel programme lei tot segmentering volgens ouderdom, lewensfases en belangstellings wat verdeling kan veroorsaak.
7. Te veel programme versmoor sending. Hoe meer ons binne die vier mure van die gebou vasgevang word, hoe minder kan ons die sout en lig vir die gemeenskap wees.
8. Te veel programme beteken lidmate kan te besig wees – en uitbrand. Sabbatsrus word uitgedruk uit die program.
9. Te veel programme beweeg die kerk al verder weg van die Nuwe Testamentiese siening van die plaaslike gemeente.
10. Te veel programme is gewoonlik die gevolg van refleksreaksies ten op sigte van behoeftes en die onvermoë om heilige koeie dood te maak.