Die loofhuttefees in Jerusalem (7:1-52)
Die loofhuttefees in Jerusalem (7:1-52) – Francois Malan
Na die lang redes in hoofstukke 5-6, volg hier in hoofstukke 7-8 korter strydgesprekke tussen Jesus en die vyandige Joodse leiers, ook met elemente uit die massa; soms selfs onderlinge stryd oor Jesus tussen feesgangers, en dan weer onder die Joodse leiers in Raad (7:40-52).
7:1 In Judea het die vyandigheid teen Jesus so toegeneem dat hulle Hom wou doodmaak (5:18). Daarom vertrek Jesus na Galilea waar Hy rondgaan met sy boodskap. Die ‘Jode’ verwys veral na die leiers: lede van die Joodse Raad (7:26), die priesterhoofde (Sadduseërs) en Fariseërs (7:32,45), in 7:12-13 durf die feesgangers nie openlik oor Hom praat nie, uit vrees vir die Jode. Terwyl die sinoptiese Evangelies heelwat skryf oor Jesus se bediening in Galilea, sê Johannes slegs Jesus het daar rondgegaan, waarskynlik op die platteland. Jesus wou nie nou al na Jerusalem toe gaan nie, want dit was nog nie sy tyd daarvoor nie (7:6; vgl. 2:4).
7:2 In 6:4 is gesê die paasfees was naby. Hier, die huttefees was naby. Paasfees word in April gehou met die grootvee- en kleinvee-oes (Deutr.16:1,2) en die huttefees ses maande later in Oktober met die olywe- en druiwe-oes (Deutr. 16:13); pinksterfees 50dae na paasfees in die tyd van die koringoes (Deutr.16:9,10). Die Griekse naam vir die huttefees is skenopegia ‘fees van die tente’; in Hebreeus chag hassukkoth ‘fees van die groentakskuilings’ of ‘hutte/tente’, in Engels ‘booths’ of ‘tabernacles’ soos in Latyn tabernaculum ‘klein tabernakeltjies’; ‘loof’-huttefees verwys na die groen takke waarmee die tydelike skuilings gebou is om die reis deur die woestyn te gedenk.
7:3-5 Die broers van Jesus (vgl. Mk 6:3 vir die vier se name) dring by Hom aan om na Judea toe te gaan ‘sodat jou dissipels die ‘werke’ (NAV wondertekens) wat jy besig is om doen, sal sien/belewe.’ Die dissipels waarna verwys word, sluit volgelinge van Jesus in Judea in (3:22; 4:1). Die huttefees sal ‘n goeie geleentheid wees om sy ‘werke’ aan die hele Joodse wêreld ten toon te stel. Sy broers meen skynbaar dat Hy die wêreld wil imponeer – ‘’n mens wat welbekend wil wees.’ Johannes die broers was ongelowiges, wat nie begryp het wie Jesus is en waarvoor Hy gekom het nie. Sy broers dink Hy werk te plaaslik, terwyl Hy eintlik in die openbaar moet optree.
7:6 Jesus se tyd is nog nie daar om op te gaan na die fees nie. Sy tyd word deur sy Vader bepaal. Sy broers bepaal hulle eie tyd, en kan self besluit wanneer hulle sal optree. Daarom kan hulle nou al na die fees toe gaan. Jesus sal op sy Vader se tyd en wyse gaan.
7:7 Baie beslis en duidelik stel Jesus sy oordeel oor die werke van die wêreld se mense, dat dit boos en korrup is – teen God se wil. Daarom haat die wêreld Hom vir die blootlegging van hulle waardelose godsdiens en hulle siek samelewing. Sy broers is nie deel van hierdie stryd nie; daarom haat die wêreld hulle nie.
7:8,9 ‘Ek gaan nog nie op na dié fees toe nie, want my tyd het nog nie ten volle gekom nie’ (sy tydglas is nog nie vol nie). Daarom beveel Hy sy broers om na die fees toe gaan. Hy bly vir eers in Galilea.
7:10 Toe sy broers, wat ‘n ophef van sy verskyning by die fees wou gemaak het, weg is, gaan Jesus ook op na die fees, nie na waar die mense Hom opsigtelik kan sien nie, maar sonder om aandag op Homself te vestig; nie soos in 12:12-15, toe Hy op ‘n donkie die stad binnegery het om daar te gaan sterf nie. Toe het Hy geweet dat sy uur gekom het (12:23, 13:1). Jesus verlaat Galilea om nie weer daarheen terug te kom tot na sy opstanding uit die dood nie.
7:11 Die Jode wat soek om Hom dood te maak (7:1), soek Hom ook by die fees, en doen oral navraag of iemand nie ‘daardie een’ (minagtend) gesien het nie.
7:12 Daar was baie onderling gemor en gekla oor Jesus onder die feesskare – ‘n onderlangse onrustigheid. Hý is die onderwerp van bespreking by die leiers en die feesskare. ‘Goed’ verwys onder die Jode as ‘optrede volgens die wet’ – Hy doen niks wat teen die wet is nie. Ander beskou Hom as ‘n misleier, op ‘n pad wat strydig is met die wet, bv. teen die sabbatswette. In Deutr.13:1-5 word die doodstraf beveel vir ‘n profeet wat wonders doen, maar die volk weglei van die wet van die Here om ander gode te dien, wat hulle nie voorheen geken en gedien het nie, want so iemand mislei (LXX planesai) julle weg van die Here af. In die latere Joodse tradisie word Jesus ook gebrandmerk as die misleier van die volk.
[In die Talmud Sanhedrin 43astaan: Aan die vooraand van die paasfees het hulle Yeshu gehang…want Hy het toordery beoefen en Israel verlei en mislei.]
7:13 Niemand waag dit om vryuit te sê wat hy van Jesus dink nie, omdat almal bang is vir die leiers van die volk, die Sanhedrin, die Joodse Raad van 71. Die meeste daarvan behoort aan die party van die Sadduseërs, terwyl die Fariseër-skrifgeleerdes die meeste invloed op die volk gehad het. Dit was veral die Fariseërs wat die volk geterroriseer het met strenge onderhouding van die wet (4:1). Daarom wou niemand met hierdie volksleiers in ‘n meningsverskil betrokke raak nie.
Skrywer: Prof Francois Malan