Die Openbaring aan Johannes – God se troon in die tuin (22:1-5) – Francois Malan
22:1 -2 Die middestad van die Nuwe Jerusalem word beskryf as ‘n tuin, met die troon van God en die Lam in die middel daarvan. Helder skoon water van die lewe stroom uit die troon, as beeld van die politieke, sosiale, ekonomiese en geestelike heerskappy van God en die Lam. Dit is lewegewende water, wat lewe onderhou, en staan teenoor die troon van die dier met sy verdrukking en oorheersing, wat mense sonder die merk van die dier doodmaak en weier dat hulle koop en verkoop as hulle nie sy alleenheerskappy erken nie (13:15-17). Die helder skoon water is simbool van morele en geestelike suiwerheid, van reg en geregtigheid, van liefde en toewyding in die suiwer goue stad met sy goue skoon strate (21:18,21; Openb 2:7).
Die stroom in die hoofstraat voed die boom van die lewe (vgl. Gen 2:9-10 die tuin van Eden se stroom en boom van die lewe) sodat daar geen maand ‘n skaarste aan lewensvoeding is nie (vgl. Eseg 47:7,12 ). God sorg oorvloedig. Waar die gereelde vrugte van die boom simbool is van die gawe van die ewige lewe wat onverpoos voortgaan, is die genesende blare van die boom simbool van fisiese en geestelike gesondheid vir die nasies wat in die Nuwe Jerusalem woon (vgl. Eseg 27:12). In die volmaakte verhouding met God en die Lam is daar nie meer liggaamlike en geestessiektes nie. Die stroom ontsping in die troon van God en die Lam – die bron vir ewige lewe is God se liefdesbesluit om sy Seun vir die wêreld se verlossing te gee en die ewige lewe aan dié wat in Hom glo (Jn 3:16) as die Lam wie se liefdesoffer aan die kruis die sonde van die wêreld wegneem (Jn 1:29; vgl Openb 7:14 hulle het hulle klere gewas en wit gemaak in die bloed van die Lam; die bloed van die paaslam aan die kosyne wat lewens behou het, is ‘n flou heenwysing na die bloed van Christus as die Lam van God; Eksodus 12:21-23). Openb 21:27 verwys na die boekroel van die lewe van die Lam, want Hy het vir ons die ewige lewe bewerk.
22:3 In die stad is alles wat vervloek is verban (Sag. 14:6-11). Adam en Eva is uit die tuin van Eden verban (Gen 3:13-14). Die vloek is nou opgehef en harmonie is herstel in die nuwe paradys waar die troon van God en die Lam by die mense is, en sy diensknegte Hom dien. Die intieme saamwees met God en die Lam is die wese van die ewige lewe. So word God se doel met die skepping van die mens vervul as ‘Ons verteenwoordiger, na Ons beeld, sodat hy kan heers oor die visse, voëls en diere (Gen 1:26).’
22:4 In die verlede was God se aangesig verberg in rook (15:8; in Eks 33:9-10 in ‘n wolkkolom, Openb 4:3 in ‘n edelgesteente). Vir Moses het die Here gesê geen mens kan My sien en bly lewe nie…niemand mag my gesig sien nie (Eks 33:20-23); Jn 1:18: Niemand het God nog ooit gesien nie…die enigste Seun, self God, het Hom bekendgemaak. Maar Jesus se belofte in Mt 5:8 is: Geseënd is die mense wat suiwer van hart is, want hulle sal God sien; Hebr 12:14: Streef na vrede met almal en na heiligmaking, waarsonder niemand die Here sal sien nie; 1 Jn 3:2: Geliefdes, nou is ons kinders van God, maar dit is nog nie geopenbaar wat ons sal wees nie. Wat ons weet, is dat wanneer Hy verskyn, ons soos Hy sal wees, omdat ons Hom sal sien soos Hy is. In die nuwe Jerusalem is alle versperrings en die verbod om Hom te sien, verby. God se onmiddellike teenwoordigheid word ewig geniet, want vir al die inwoners is die Here hulle God wat hulle met hulle hele lewe dien, as verlostes wat gereinig is van hulle sonde en geneigdheid om vir hulleself te lewe (Gen 3:5-6), mens wat deur God nuut geskep is. Dit word gesimboliseer deur sy Naam op hulle voorkoppe – hulle, met hulle denke en wil en gevoel, behoort aan Hom. Hulle is nuut geskape na die beeld van God (Gen 1:27), dié beeld van God wat Jesus vir ons kom wys het deur sy lewe en sterwe en opstanding vir ons. Saam met die Seun van God is ons God se kinders wat deel in die volmaakter heerlikheid van God en die Lam. God se heerlikheid spreek uit die onselfsugtige liefdesoffer van die Lam. God is liefde (1 Jn 4:16). Ons het lief omdat Hy ons eerste liefgehad het (1 Jn 4:19). So is sy Naam op ons voorkoppe geskryf .
22:5 Hier is weer ‘n negatiewe stelling oor wat nie in die nuwe stad is nie: daar is nie meer nag nie. Die afwesigiheid van die son en die maan en nag is reeds in 21:23,25 gestel. Die herhaling daarvan beklemtoon die afwesigheid van ‘n negatiewe kenmerk van die eerste skepping (duisternis, Gen 1:2) om die positiewe kenmerke van die nuwe skepping duideliker uit te wys: ewige goddelike lig waarmee die Here God hulle sal verlig, en dat die inwoners vir ewig as konings regeer (vgl. 3:21 se belofte van sit op die troon saam met die Lam). Deelname aan God en die Lam se heerskappy oor die nuwe skepping is vir dié wat aan God toegewy is ‘n aspek van God se genade aan hulle, wat hulle kan uitvoer met die verligting wat van die Here God kom.
Kyk, Ek kom gou!
Openbaring begin met ‘n stabiele toestand, met die gesig van Jesus wat die sewe sterre in sy hand hou, ‘n beeld van die gemeentes en hulle leiers in die hand van die Seun van die mens (1:12-20). Die onstabiele toestand in die gemeentes en die gemeenskap as geheel begin egter die afwaartse kurwe na rampspoed. ‘n Ingryping van Bo keer die kurwe om, met die herstel van die skepping, wat begin met die kruisdood van Christus. Die kerk word geroep om hulle te bekeer, terug na hulle eerste liefde (2:4-5, 16,22; 3:3.19; 9:20-21), om vas te hou aan Hom (2:25; 3:11), en te daarin te volhard (13:10; 14:12). Die bewoners van die aarde word opgeroep om hulle toewyding aan die afgode prys te gee (9:20). Die afgode word verteenwoordig deur die dier en Babilon (9:20). Die opwaartse kurwe vereis aktiewe weerstand teen die norme, waardes en geloof van Babilon, en vra gewilligheid om die Lam te volg op die nuwe eksodus na die nuwe beloofde land. Die nuwe stabiele toestand met sy vreugde word in die laaste van die sewe seëninge gestel: Geseënd is diegene wat hulle kleed was, sodat hulle reg kan hê op die boom van die lewe, en die stad deur die poorte kan binnegaan (22:14). Die werkwoord ‘was’ is hier ‘n deelwoord in die teenwoordige tyd – wat aandui dat hulle daarmee besig is en aanhou om dit te doen deur die Lam getrou te volg op pad na die nuwe Jerusalem. Hulle was hulle klere in die bloed van die Lam (7:14) deur hulle verbondenheid aan Hom.
Skrywer: Prof Francois Malan