Die paradoks van God

We’re to love our children for who they are, not for what we want them to become. —Alistair Begg

Die paradoks van God

[Paradoks – ‘n uitspraak wat ‘n teenstrydigheid bevat]

 “My deepest awareness of myself is that I am deeply loved by Jesus Christ and I have done nothing to earn it or deserve it.” –Brennan Manning, The Ragamuffin Gospel.

Baie van ons glo dat God kwaad is en Hy sit in die hemel en hou telling. Hy het ‘n lys wette en reëls en hou ons dop. Hy wag net tot ons ‘n foutjie maak en dan slaan die weerlig ons. Waar kry ons hierdie idee? Miskien is dit as gevolg van vurige, kwaai preke. Maak nis saak hoekom ons hierdie beeld het, maar een ding is seker: hierdie is ‘n verkeerde beeld.

Toe Moses vir God vra om self teenwoordig te wees as hulle verder trek, antwoord God: Ook wat jy nou gevra het, sal Ek doen. Ek is jou goedgesind en Ek ken jou op jou naam (Eksodus 33:17). God is ons goedgesind. Ons mag onmiddellik antwoord dat God hier met Moses praat en ek is nie Moses nie. Moses is immers hierdie groot leier. Ja, Moses is veronderstel om te wees. Wat het net voor hierdie gedeelte gebeur? Die volk het ‘n goue kalf gemaak. Sou ons nie verwag het dat die volk Moses as die groot leier sou volg nie?

Die mense was, net soos ons, in ‘n swak toestand. Maar tog is God goedgesind teenoor ons – ten spyte van ons swak prestasie. Dit is moeilik om te verstaan. Die mensdom is gebroke, maar God het ons steeds lief. Dank ons God genoeg dat Hy goedgesind met ons is?