Die plaaslike gemeente

 

Pray often, for prayer is a shield to the soul, a sacrifice to God, and a scourge to Satan. —John Bunyan 

 

Die plaaslike gemeente

In Efesiërs 2 praat Paulus van die nuwe mensheid. Hy gebruik drie beelde om hierdie nuwe gemeenskap te beskryf. Die ooglopende gevolgtrekking uit hierdie drie beelde is dat God ‘n gemeenskap en nie ‘n klomp individue wat in Hom glo, wil skep. Ons kan tog nie stene los van die gebou wees nie; ek kan tog nie ‘n seun/dogter los van die famile wees nie.; ek wil tog nie ‘n uitlander weg van my volk wees nie. Baie mense dink die kerk is onnodig, onbelangrik of selfs ‘n hindernis om groot dinge vir God te doen. Dit is nie wat God vir die Christen beoog het nie.

 

Die Nuwe Testament sê die kerk is ons fundamentele identiteit. Dit moet vir ons belangriker wees as waar ons werk of aan watter klub ons behoort. As ons los van die geloofsgemeenskap staan, volg ons nie die Nuwe Testamentiese patroon nie. Dit is nie goed om los te staan van die aanspreeklikheid en ondersteuning van ons broers en susters nie.

 

Die Nuwe Testament aanvaar dat elke Christen deel van ‘n plaaslike kerk is. Dit weet niks van individuele Christenskap of van mense wat sê dat hulle deel van die universele kerk is en daarom nie hoef aan te sluit by die plaaslike, sigbare kerk nie. Ons kan nie net by ‘n erediens insluip en weer uit nie – ons moet familielede wees.

 

Kerkdissipline aanvaar dat lidmate van die kerk identifiseerbaar is. Mense het geweet wie deel van ‘n kerk was. Julle voorgangers hou wag oor julle lewe en moet aan God rekenskap gee (Hebreërs 13:17). Hulle moes tog die mense oor wie se lewe hulle moes wag hou, kon identifiseer. Die Nuwe Testament beklemtoon die belang om aan ‘n plaaslike kerk te behoort. Dit is hoe God wil hê dat ons ons geloof moet uitleef en mekaar moet liefhê. Die geloofsgemeenskap is ‘n teken van God se genade. Dit is genade om saam te kan byeenkom en so mekaar se geloof te versterk, mekaar se laste te dra, mekaar te bemoedig, deur mekaar geleer en tereggewys te word, om saam nagmaal te gebruik.

 

Al hierdie voorregte is as gevolg van die kruis van Jesus Christus. Hy het ons nader getrek en een gemaak.