Die rol van die Apostoliese Geloofsbelydenis

William James,sielkundige en filosoof (1842-1910)

Die rol van die Apostoliese Geloofsbelydenis

[Ek gaan volgende jaar ‘n reeks oor die Apostoliese Geloofsbelydenis skryf. Hiermee ‘n kort inleiding en agtergrond tot die reeks.]

 

Baie mense sê (vandag nog) dat die regte leer noodsaaklik is en dat ons dit slegs in die Bybel kan kry. Baie van die kerke wat so sê het ‘n baie kort geskiedenis. Daarom kry ons dat belangrike leerstellings – soos byvoorbeeld die Drie-eenheid – vir hierdie jong kerke nie baie belangrik is nie. Die korrekte leer is belangrik vir die kerk. Hiermee kan die geloofsbelydenisse ons help.

Die waarde van die Apostoliese Geloofsbelydenis

Die Apostoliese Geloofsbelydenis rangskik die noodsaaklike waarhede van die Christelike geloof in terme van ‘n natuurlike en logiese vooruitgang. Die orde van die Goddelike openbaring, gebou op die fondament van die Drie-eenheid, word getrou gevolg. Die belydenis beweeg van God die Vader en sy skepping na die persoon en werk van Jesus Christus – sy bonatuurlike geboorte, lewe, dood en opstanding. Daarna kom ons by die Heilige Gees, die kerk en ander toekomsgebeure. [Die Belydenis van Nicea volg dieselfde orde.]

Die Apostoliese Geloofsbelydenis is nie ‘n logiese beskrywing van abstrakte leerstellings nie, maar ‘n belydenis van feite wat leef en red. Augustinus het na die belydenis verwys as a brief and grand regulator of true faith. Luther glo dat die Christelike geloof nie in ‘n korter en duideliker manier gestel kan word nie. Calvyn noem dit ‘n korrekte opsomming van die Christelike geloof.

Die kern van die Apostoliese Geloofsbelydenis

Hierdie vroeë en kort belydenisse word uitgebrei om die implikasies duidelik uit te bring. Ons weet ook dat die kerke in die vierde eeu almal stellings en belydenisse gebruik het om te verduidelik wat hulle geglo het. Hierdie belydenisse was almal feitlik identies.

Drie eienskappe van die Apostoliese Geloofsbelydenis

  • Die belydenis in primêr ‘n ware geskiedkundige verhaal. Kyk net na die name wat gebruik word: Maria Pontius Pilatus, Jesus. Dit verwys ook na spesifieke gebeure in die geskiedenis – Jesus se dood, begrafnis en opstanding. Dit berus op werklike geskiedkundige gebeure. Die belydenis is nie abstrakte teologie nie, maar goeie nuus.
  • Die belydenis praat van die Drie-eenheid lank voor ‘n kerkvergadering hierdie leer bespreek het.

Gevolgtrekking

Alle kerke behoort die belydenis te gebruik, maar dan nie as ‘n gewoonte nie, maar as ‘n uitdrukking wat ons geloof bevestig. Ons moet dit leer, aan ander leer en dit uitleef. Ons moet die kop en die hart verbind. As ons ons geloof reg verstaan, kan ons in die wêreld uitgaan en ons naaste liefhê en dien in die Naam en krag van Jesus Christus.