Die stad gedefinieer

Leadership, like swimming, cannot be learned by reading about it.” — Henry Mintzberg

Vandag word ‘n stad volgens bevolkingsgrootte gedefinieer. In die Bybel verwys stad na huise omring deur versterkings of ‘n muur. Die inwonerstal was gewoonlik tussen 1000 en 3000. Die inwoners het dig op mekaar gewoon.

Volgens die Bybel was die kenmerk van die stad nie grootte nie, maar digtheid – mense leef naby aan mekaar. Jerusalem is gebou soos ‘n stad wat goed saamgevoeg is (Psalm 122:3 – OAV). Dit was ‘n gefortifiseerde stad; die mense het na aan mekaar gelewe; die strate was nou. Mense was fisies teenwoordig op alle plekke en tye.

Nadat Nehemia die stadsmure herbou het, lees ons: Die stad was uitgestrek en groot, met min mense daarin (7:4). Wat was die antwoord? 10% van die volk moes na Jerusalem skuif (11:1).

Die stad aanvanklik het tot gevolg ‘n besondere leefwyse binne die mure – beskermde spasie. Die bevolking leef naby aan mekaar. Lewe in stede het drie kenmerke:

Veiligheid en stabiliteit.

Die stede het mure gehad en kon dus makliker vyandige magte (ook wilde roofdiere) se aanvalle weerstaan. Die gevolg is ‘n meer stabiele lewe en dit lei tot die groei van die beskawing. Toe die Israeliete Kanaän ingeneem het, was hulle verbaas oor die sterk vestingstede. Nadat hulle die land ingeneem het, het hulle vir hulleself stede gebou. Geen wonder die stad word as ‘n beeld van ‘n vesting waarop hulle kan vertrou (Spreuke 21:22) beskryf nie. ‘n Stad sonder ‘n muur om hom te beskerm, so weerloos is ‘n mens as hy nie selfbeheersing het nie (Spreuke 25:28).

As gevolg van die stabiliteit het stelsels van wet en orde eerste in die stad ontwikkel. Antieke stede het poorte gehad waar die oudstes gesit het en sake aangehoor het. Buite die mure moes die swaard dispute oplos. God beveel ook die Israeliete om asielstede in Kanaän te vestig. Mense wat ‘n ander se dood veroorsaak het, kon na hierdie stede vlug en hulle saak stel (Numeri 35:6). Vandag kry ons steeds dat mense wat polities onderdruk of ekonomies afhanklik is na die stede vlug. Baie mense beskou stede steeds as veilige plekke om in te leef.

Diversiteit

As gevolg van die digtheid en veiligheid van stede kry ons meer diversiteit. Onder die profete en leraars van Antiogië kry ons mense uit verskillende etniese groepe (Handelinge 13:1). Omdat minderhede die stede as veilige plekke om te woon beskou, is die inwoners divers ten opsigte van ras en kultuur. Daar is ook diversiteit ten opsigte van die gebruik van die land.

Daar is verskeie elemente in die menslike gemeenskap:

‘n Ekonomiese orde waar mense werk en besigheidstransaksies uitgevoer word.
‘n Kulturele orde waar mense leer, kuns beoefen en teaters bywoon.
‘n Polities-geregtelike orde waar sake verhoor word en waar regeringsamptenare bymekaar kom.

Elke buurt het behalwe huise ook hierdie drie elemente – gemeng en gekompakteer binne loopafstand van mekaar.

Stede verhoog produktiwiteit en kreatiwiteit

In die stede kry ons straatlewe en markpleine. Die gevolg is meer persoon-tot-persoon interaksie. Hoe meer mense van dieselfde beroep bymekaarkom, hoe meer stimuleer hulle nuwe idees en hoe vinniger versprei hierdie idees. Stede was nog altyd die sentra vir kulturele intensiteit. Cities are the absence of physical space between people (Edward Glaeser).

Stede is belangrik en die kerk mag nooit stede ignoreer nie.