Die tien gebooie (1)

If heaven is our country, what can the earth be but a place of exile? If departure from the world is entrance into life, what is the world but a sepulchre, and what is residence in it but immersion in death? If to be freed from the body is to gain full possession of freedom, what is the body but a prison? – Johannes Calvyn

Die tien gebooie (1)

[Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan Eksodus spandeer. Ek maak onder andere van “Exalting Jesus in Exodus” (2014) vanTony Merida gebruik.]

Voordat ons die tien gebooie kan bespreek, is daar een belangrike vraag wat ons moet vra: Wie het hierdie gebooie aan Israel en aan ons gegee? Die antwoord kry ons in Eksodus 19:1 – 20:1.

Toe het God al hierdie gebooie aangekondig (20:1). Die mense was so oorweldig deur God se verskyning op Sinaiberg dat hulle na die tyd vir Moses gevra het om met hulle te praat. Die mense het God se stem gehoor; hulle kon nie aan sy teenwoordigheid getwyfel het nie. Om dit vir die mense te vererger, het dit met natuurverskynsels gepaard gegaan: donderslae, weerligte, ‘n donker wolk op die berg, die ramshoring, die berg wat rook, die Here wat in vuur na die berg toe afkom, die berg wat skud.

Eksodus 19 dek die tafel vir die tien gebooie. In hierdie hoofstuk stel God die voorwaardes vir die verhouding tussen Israel en Homself. Hulle het God geken – Hy het hulle immers uit Egipte gered. Maar nou sal hulle Hom ken soos nooit vantevore nie. Hier oorweldig Hy die volk met sy heiligheid en oorweldigende heerlikheid. Dit is Hy wat hulle roep en sy verbond met hulle maak. Dit is noodsaaklik dat ons weet dat hierdie gebooie van God self kom.

Hier is veral twee aspekte wat ons in die volgende blogs gaan bespreek:

• Die roeping; en
• God se heiligheid

Daarna gaan ons volgende keer kyk.