Drie mites oor rampe wat die vernietiging net vererger

Drie mites oor rampe wat die vernietiging net vererger

Die grootste bedreiging vir gemeentes is nie die ramp nie. Maar hoe ons oor rampe dink., want dit bepaal hoe jy voorberei en versorg in ‘n wêreld vol rampe. Baie mense en gemeentes het sekere idees wat net nie waar is nie. Om hierdie mites te aanvaar is skadelik vir baie mense en ondermyn ons Chritselike getuienis. En bedreig ons vermoë om as Jesus Christus se hande en voete op te tree.

Mite #1: Die kanse dat ‘n ramp my gemeente of gemeenskap sal tref, is min

Sedert die 1980’s was daar ongeveer ‘n 400% toename in natuurrampe.  Natuurlik was nie almal van hulle groot rampe nie, maar ‘n ramp bly ‘n ramp. Daar is ook ‘n toename in onnatuurlike rampe soos aanvalle deur terroriste, tegniese rampe (chemikalieë wat gestort word) en massamoorde. Maar ons sukkel om die risiko te voorspel. Mense ignoreer die potensiaal vir bedreigings. Daar is natuurlik ook mense wat in vrees leef vir een of ander ramp.

Rampe gebeur vandag op plekke wat tradisioneel nie risiko-gebiede is nie. Veranderinge in weerpatrone, stygende seevlakke, sosiale spanning, en bevolkingsgroei dra almal by tot ‘n toename in rampe.

Mite #2: Rampe diskrimineer nie.

Daar is ‘n mate van waarheid in hierdie stelling rampe beïnvloed nie alle mense dieselfde nie. Hulle affekteer diegene wat sosiaal en ekonomies kwesbaar is erger. Die armes, siek mense en ou mense en jongmense ly meer as ander. Mense word kwesbaar vir ‘n groot verskeidenheid redes. Hulle woon ook dikwels in gebiede wat nie vir rampe voorbereid is nie en het minder hulpbronne om na die ramp te herbou.

“

Het jou gemeente ‘n teenwoordigheid is kwesbare gebiede; het jou gemeente -‘n verhouding met die mense in kwesbare gebiede voor die ramp hulle tref. Verhoudingds is die sleutel tot vinnige optrede. Gemeentes moet meer doen as net ramp verligting ons moet die onderliggende ongeregrighede wat mense meer kwesbaar maak, hanteer.

Mite #3: Daar is nie genoeg tyd nie of dit is nie die regte tyd vir die gemeente om nou te begin dink aan rampverligting nie.

As ‘n ramp eers die gemeenskap tref, is dit baie moeilik om ‘n reaksie te beplan’ Die tyd om te begin beplan is nou.

Tydens ‘n ramp  moenie fokus op wat nie gedoen kan word nie, maar fokus in gebed op wat wel gedoen kan word. Begin by kinders en ou mense. Onthou as ‘n ramp jou gemeenskap tref, gaan mense na die gemeente kom. Rampe veroorsaak dat mense die diep vrae oor God vra. Die gemeente is die plek waar mense hoop, betekenis en langtermyn geestelike versorging kan kry.

Rampe openbaar ongeregtighede in die gemeenskappe waar ons woon en bedien, Rampbediening openbaar God se liefde, genade en barmhartigheid. God het sy mense geroep om diegene in nood te help. Waar daar rampe is, is daar onmiddellike en erge behoeftes. As Christene is ons gemaak na die beeld van ‘n liedevolle, genadige en barmhartige God. Sy Seun het ons geleer om ons harte te open en ons talente in die diens van sy koninkryk te gebruik. As ons anders oor rampe begin dink, sal dit ons help om die skade tydens rampe te beperk en om diegene wat dit die meeste nodig het te bedien.

Gebaseer op Dr Jamie d. Aten se boek The Disaster Ministry Handbook and Spirituality Oriented Psychotherapy for Trauma