Ek staan by die deur en Ek klop

On this side of the cross misery persists, but the scales are tipped in favor of joy. —Ed Welch

Ek staan by die deur en Ek klop

Kyk, Ek staan by die deur en Ek klop. As iemnd my stem hoor en die deur oopmaak, sal Ek by hom ingaan en saam met hom die feesmaal hou, en hy saam met My (Openbaring 3:20).

Hierdie vers word meestal op onbekeerdes toegepas – hulle moet net hoor dat Jesus klop en dan hulle harte vir Hom oopmaak. Is dit korrek? Jesus praat hier met die kerk.

Om Jesus te soek is nie iets wat die onbekeerde op sy eie doen nie. – ongelowiges soek nie em hulle klop ook nie. Gelowiges is mense wat soek. Jonathan Edwards het gesê: The seeking of the Kingdom of God is the chief business of the Christian life. Volgens R. C. Sproul is om te soek die gevolg en nie die oorsaak van geloof nie.

As ons toe bekering kom gebruik ons die taal van ontdekking. On praat daarvan dat ons Christus gevind het. Hierdie stelling is inderdaad korrek. Die ironie is dat as ons vir Jesus gevind het dit nie die einde van ons soeke beteken nie, maar die begin. As ons Christus gevind het, begin ons soeke. Die Christelike lewe begin by bekering, maar dit eindig nie waar dit begin nie. Dit is ‘n beweging van groei wat die gevolg is van ‘n voortdurende soeke na God.

In jou geestelike lewe is jy gedurig besig om vir God te soek?