Engele in die Bybel (8)

• Volgens die Nuwe Testament is engele hemelse wesens wat deur God gemaak is (Kolossense 1:16) en heilig is (Markus 8:38).
• In die Ou Testament lyk die engele gewoonlik net soos mense en kom die mense wat deur hulle besoek is gewoonlik aanvanklik nie eers agter dat dit ‘n engel is wat hulle besoek nie. Die Nuwe Testament stem egter meer ooreen met gedagtes wat in die tyd ná die Ou Testament ontwikkel het. In die Nuwe Testament word engele nog steeds voorgestel as “mans” (Markus 16:5; Handelinge 12:15), maar tog is hulle voorkoms van so ‘n aard dat mense vreeslik groot skrik as hulle hulle sien. Dikwels word ook gesê dat hulle helder wit klere aan het (Matteus 28:3; Johannes 20:12) en ‘n helder lig uitstraal (Matteus 28:3; Lukas 24:4). Soms word ook spesifiek gesê dat hulle die heerlikheid van God uitstraal (Lukas 2:9).
• Omdat engele se voorkoms so wonderlik is, bestaan daar altyd ‘n gevaar dat mense hulle wil aanbid (Openbaring 19:10 en 22:8-9).
• Engele prys God gedurig (Openbaring 5:8-14).
• Engele trou nie (Matteus 22:30) en kan nie doodgaan nie (Lukas 20:34-36).
• Engele het wel meer kennis as mense, maar nogtans is hulle kennis nie onbeperk nie (Markus 13:32; 1 Petrus 1:12).
• Engele is ontsettend sterk en magtig (2 Tessalonisense 1:7; 2 Petrus 2:11).
• Engele het hulle eie taal (1 Korintiërs 13:1).
• Daar is miljoene der miljoene engele tot God se beskikking (Matteus 26:53; Hebreërs 12:22).
• In die Nuwe Testament word net twee engele se name genoem: Gabriël (Lukas 1:19) en Migael (Judas 9 en Openbaring 12:7).
• Engele het ‘n keuse of hulle God wil dien of nie. Die wat in die hemel is, het besluit om aan God gehoorsaam te wees (Matteus 6:10), terwyl die ander besluit het om teen Hom in opstand te kom (Judas 6; 2 Petrus 2:4).
• Die Nuwe Testament praat ook van aartsengele, maar ‘n mens kry nêrens in die Nuwe Testament uitgebreide lyste van soorte engele of engele se name soos wat in die tyd tussen die Ou en Nuwe Testament gebeur nie.

Nou en dan verwys die skrywers van die Nuwe Testament ook weer terug na gebeure in die Ou Testament waar engele betrokke was. In Hebreërs 13:2 word byvoorbeeld gepraat van die engele wat vir Abraham en Lot besoek het. In Handelinge 7:30,35 word ook verwys na die engel wat aan Moses by die brandende doringbos verskyn het. Interessant genoeg, word daar op ‘n paar plekke in die Nuwe Testament ook gesê dat God engele gebruik het om die wet aan Moses op Sinai te gee (Handelinge 7:53; Gal 3:19 en Hebreërs 2:2). As ‘n mens die gedeelte egter in die Ou Testament gaan lees, word daar nêrens enigiets van engele gesê nie. Die gedagte dat engele betrokke was by die gee van die wet het eers in die tyd ná die skryf van die Ou Testament onstaan toe Joodse geleerdes die afleiding gemaak het dat daar ook engele betrokke was toe God die wet vir Moses gegee het. Paulus, Lukas en die skrywer van Hebreërs moes ook hierdie gedagte geken het en het dit ook in hulle geskrifte gebruik.