Gaan kinders wat as babas sterf hemel toe?

Nothing built for the glory of man will survive God’s scrutiny. But what is done for His glory will endure forever. —R.C. Sproul

Gaan kinders wat as babas sterf hemel toe?

Gaan kinders wat as babas sterf hemel toe? Die Skrif hanteer nie direk hierdie saak nie. Dit gee vir ons goeie redes om te vertrou dat hulle veilig in die arms van Jesus is. Hoe kan ons dit sê?

1. Ek, die Here, is die barmhartige en genadige God, lankmoedig vol liefde en trou (Eksodus 34:6). Sal die regter van die hele aarde dan nie reg laat geskied nie (Genesis 18:25). Ons lees ook dat God wil hê dat alle mense gered moet word (1 Timoteus 2:4; 2 Petrus 3:8). En Hy gee in die besonder om vir kinders. Hierdie waarhede is nie genoeg om te bewys dat  kinders hemel toe gaan nie. Maar as ons oor hierdie saak dink, moet ons by die werklikheid van God se karakter begin. Die God wat ons in die Skrif ontmoet is besonder lief vir kindertjies en Hy is goed.
2. Die Bybel is vol vertroue dat gelowiges hulle kinders na die dood sal sien. Na sy jong seuntjie dood is, aanbid Dawid vir God en sê: Waarom moet ek nog vas? Kan ek hom na my toe laat terugkom? Ek gaan na hom toe; hy kan nie na my toe terugkom nie (2 Samuel 12:23). Met hierdie woorde vertroos Dawid sy vrou. Die Skrif sê hier dat almal wat op God se verlossing vertrou weer hulle kindertjies sal sien.
3. Die vlak van aanspreeklikheid van hierdie kinders is anders. Die Bybel sê dat jong kinders ‘n ander maatstaf van aanspreeklikheid as ouer mense – mense wat in staat is om die waarheid te verstaan – het. God hou ons aanspreeklik voor Hom gebaseer op ‘n aantal kriteria:

• Ons is onderhewig aan God se oordeel, want ons kan die verskil tussen reg en verkeerd verstaan. Paulus sê dat die eise van die wet in hulle harte geskrywe staan (Romeine 2:14 – 16). Alle mense ken dus reg en verkeerd. Dit is nie dieselfde vir klein kindertjies nie. God praat met die ongehoorsame Israel en sê vir hulle: Julle babatjies … en julle kleuters wat nou nog niks weet nie (Deuteronomium 1:39). In hierdie geval word die kindertjies nie aanspreeklik gehou vir die ongehoorsaamheid van die Israeliete nie. Al het God die Israeliete vervloek, word die kindertjies toegelaat om die beloofde land in te gaan.
• In Romeine 1:18 – 21 lees ons van die mens se aanspreeklikheid voor God. Hier lees ons dat God sy heerlikheid aan alle mense geopenbaar het. Hierdie openbaring laat hulle sonder verskoning – hulle kan nie God se heerlikheid verwerp nie. As ‘n kind nie God se heerlikheid kan verstaan of waarneem nie, dan is daardie kind nie op dieselfde vlak strafbaar voor God nie. Vir hierdie mense is daar dus geen verontskuldiging nie. Die kind sal nie op dieselfde manier geoordeel word nie, want hy is nie sonder verskonining nie

Beteken dit nou dat kinders onskuldig voor God staan?  Nee. Die Bybel maak dit duidelik dat almal ‘n sondige natuur het. Niemand is onskuldig nie (Romeine 3:9 – 20; Efesiërs 2:3). Die kind leer nie om te sondig nie, maar druk die sondige wese inherent in hom uit. Almal wat van God se oordeel gered word. word gered deur God se genade. Jong kinders het steeds die genade van God nodig,.