Geloofsvrae: Begrippe vir die heilsweg: Weergeboorte

Geloofsvrae: Begrippe vir die heilsweg: Weergeboorte – Adrio König

Weergeboorte

Die begrip weergeboorte kom as sodanig nie dikwels in die NT voor nie (Joh 3:3-7 as `opnuut gebore word,’ Tit 3:5 waar dit aan die doop verbind word, en Mat 19:28 waarvolgens die hele skepping `nuut gemaak word’). In hierdie lig is dit nogal vreemd dat dit onder sommige groepe so ‘n sentrale begrip is.

Aan die ander kant sluit die betekenis daarvan mooi aan by ons vereniging met Christus sodat ons aan sy nuwe lewe deel het. Die begrip weergeboorte veronderstel dat ons saak hopeloos was. God kon nie maar net so hier en daar ietsie regmaak soos ‘n paneelklopper ‘n paar stampies aan die motor se deur en modderskerm nie. Hy kon by wyse van spreke nie eens die deur en die modderskerm vervang nie. Hy moes die motor opsmelt en heeltemal oor vorm.

Weergeboorte beteken dat Hy ons moes oormaak, voor met ons begin, ons ‘n nuwe, ander lewe moes gee, ons in Christus se opstandingslewe moes inlyf. Dit beteken dat die sonde diep in ons lewe ingedring en groot skade aangerig het. Ons kan in die lig van die weergeboorte praat van die mens se totale verdorwenheid. Dit verklaar waarom God sulke ingrypende maatreëls moes tref om die saak te hanteer.

Dit is opvallend dat die begrip weergeboorte ook vir die hele skepping gebruik word. Dit herinner ons opnuut daaraan dat dit in die heil en die heilsweg nie net om individue en selfs om die hele mensdom gaan nie, maar om die hele skepping. God het hierdie aarde gemaak as die plek waar Hy in gemeenskap met ons wil lewe. Ons sonde het op een of ander manier ook die skepping verwring sodat die verlossing ook die skepping moet insluit. Daarom lees ons dikwels allesinsluitende uitsprake oor Christus se werk (2Kor 5:17; Ef 1:10; Kol 1:20; Open 21:5).

Skrywer: Prof Adrio König