Genesis 11

Genesis 11 – Francois Malan

Willie Esterhuizen vra: 

Genesis 11 het betrekking . God het die mense se taal verwar om hulle te verhoed om verder te gaan met die bou van die toring . Is dit dalk hier waar die verskillende nasies ontstaan het? Dit is baie interessant , as n mens die skepping in ag neem , dan wonder ‘n mens maar onwillekeurig hoe het dit gebeur dat daar soveel verskillende rasse op aarde is, want ons glo tog God het alles geskep , niemand anders het geskep nie.

Antwoord:

Prof Francois Malan antwoord: 

‘Genesis 11 het betrekking . God het die mense se taal verwar om hulle te verhoed om verder te gaan met die bou van die toring . Is dit dalk hier waar die verskillende nasies ontstaan het?’

Genesis 11:1-9, oor die verstrooiing van die mense oor die hele aarde deur hulle taal te verwar, volg op Genesis 10:1-32 oor die verspreiding van die nasies wat uit die seuns van Noag ontwikkel het.

Genesis 10 verduidelik hoe die verskillende nasies almal uit Noag voortgekom het, nadat God alles wat op die aarde geleef het, mens en dier weggevee het met die uitsondering van Noag en dié by hom in die ark (Gen.7:23). Daarmee word die eenheid van die mensheid onderstreep.  

Genesis 11:1-9 spot met die mense se poging om vir hulle ‘n naam te maak, sodat hulle deur hulle bouwerk nog na hulle dood onthou sal word deur hulle nageslag. God belowe om Abraham se naam groot te maak (NAV ‘n man van groot betekenis). Dit is God wat ‘n mens se naam groot maak. Maar in Genesis 11:4 staan ‘laat ons vir onsself ‘n naam maak’. Soos in Genesis 3:5-6, wil die mens soos God wees om alles te ken, so wil hulle hier self sorg dat hulle geken sal word, en dan nog met ‘n hoë toring wat na die hemel reik. Hier word gespot met die kleinlike menslike poging teen die God van die hemel en die aarde.

‘…is dit dalk hier waar die verskillende nasies ontstaan het?’ Nee, dit word in hoofstuk 10 bespreek.

‘…as ‘n mens die skepping in ag neem…’

Die samesteller van die boek Genesis behandel die skepping voor die geskiedenis van die mensheid kan begin, in twee beskouings na mekaar (1:1-2:4a en 2:4b-4:26), soos die twee berigte oor die verspreiding/verstrooiing van die mensedom in hoofstukke 10 en 11.

Genesis 1:1-2:4a is kunsprosa in sewe afdelings met ‘priesterlike terme’ oor God wat skep deur sy bevele, en sy heerskappy só uitvoer dat sy skeppings meewerk soos Hy bepaal, en tot die doel wat Hy op die oog het. Hier word die mens laaste geskep, aan die einde van die sesde skeppingsdag.

Genesis 2:4b-4:26 is in eenvoudige verhaalstyl van ‘n gekiedenis wat ontvou in die taal van iemand wat in landbou en veeteelt belangstel, ‘n ‘boereverhaal’. Die mens word eerste geskep uit die aarde en daarna die diere. In 2:4-25 kry die mens ‘n opdrag, in 3:1-24 word die mens se ontrou aan sy opdrag beskryf, in 4:1-26 hoe dit verder met die mens gaan.

In Genesis 10:1-11:9 plaas die samesteller ook twee berigte na mekaar. Soos Genesis 1 die plek van die mens in die skepping aandui, dui hoofstuk 10 aan waar Israel tussen die volke sal verskyn. Die ‘priesterberig’ oor die skepping van die mens met die seënende opdrag om te vermeerder en die aarde te vul (1:26-28) word uitgebrei in die ‘boereverhaal’ se vertelling van die skepping, eers van die man, dan die diere, dan die vrou, en dan van die mens se poging om soos God te wees deur alles te ken. So beskryf hoofstuk 10 eers die verspreiding van die nasies oor die aarde na die sondvloed (10:32) met Jafet in die noorde en weste, Gam in die suide en ooste, en Sem in die middel. Daarna beskryf 11:1-9 hoe die Here die mense oor die hele aarde verstrooi (11:9).

Skrywer: Prof Francois Malan