God is oppermagtig oor al die nasies (1)

Were a dog to see an injury offered to his master, equal to the insult which is offered to God in the sacraments, he would instantly bark, and expose his own life to danger, sooner than silently allow his master to be so insulted. Ought we to show less devotedness to God than a brute is wont to show to man? — John Calvin

God is oppermagtig oor al die nasies (1)

Jesaja 13 – 20 is nie ‘n gedeelte wat ons gewoonlik met veel aandag lees nie. Dit is Jesaja se beskrywing van God wat die nasies oordeel. Kan ons nou hierdie gedeelte gebruik om wreedheid te regverdig – een nasie teen die ander? Miroslav Volf, ‘n teoloog uit Kroasië wat onder die Serbiërs deurgeloop het, het met hierdie vraag geworstel. Sy gevolgtrekking: The certainty of God’s just judgment at the end of history is the presupposition for the renunciation of violence in the middle of it.

Ons moet alle menslike ongeregtigheid teenstaan, want God doen dit. Ons verlang na ware en finale geregtigheid. Menslike geregtigheid is dikwels onvoldoende. Jesaja het ‘n antwoord op ons verlange na geregtigheid: die dag van die Here. Huil, want die dag van die Here is naby; dit bring verwoesting, dit kom van die Almagtige af (13:6). God het belowe om beslissend in te tree en om die verkeerde finaal te straf. Na die dag van die Here word in die Nuwe Testament na die dag dat ons Here Christus kom (1 Korintiërs 1:8) verwys, want God gaan die wêreld deur Jesus Christus oordeel.

Dwarsdeur die uitsprake teen die nasies in Jesaja 13 – 20 is een punt baie duidelik: God is nie ‘n plaaslike God nie – Hy is die Here van alle volke; alle volke is aan Hom verantwoordelik; hulle lotgevalle is in sy hande.

In hierdie gedeelte is daar drie primêre waarhede waarvan ons in hierdie gedeelte lees:

• God is teen die hoogmoediges
• God regeer
• Kyk na Hom

Ons gaan nou hierdie drie waarhede in die volgende blogs verder ondersoek.