Godsdiens en evangelie

Godsdiens

Evangelie

Ek gehoorsaam en daarom word ek aanvaar

Ek is aanvaar en daarom gehoorsaam ek

Motivering berus op vrees en onsekerheid

Motivering berus op dankbare vreugde

Ek gehoorsaam God om dinge by Hom te kry

Ek gehoorsaam God om Hom te kry – om Hom vreugde te gee en om Hom te weerspieël

As omstandighede in my lewe sleg verloop, blameer ek Hom of myself, want ek glo soos Job se vriende dat ‘n goeie mens  ‘n gemaklike lewe verdien

As omstandighede in my lewe sleg verloop, sukkel ek, maar ek besef dat God dit toelaat sodat ek daaruit kan leer. Ek besef dat Hy binne hierdie stryd sy Vaderlike liefde sal uitoefen.

As ek gekritiseer word, is ek kwaad of verpletter, want ek moet aan myself as ‘n “goeie persoon” dink. Bedreigings vir my selfbeeld moet ten alle koste vermy word.

As ek gekritiseer word, sukkel ek, maar dit is nie vir my noodsaaklik om aan myself as ‘n “goeie mens” te dink nie. My identiteit is nie op my prestasies gebou nie, maar op God se liefde in Christus vir my

My gebedslewe bestaan hoofsaaklik uit versoeke en word net ernstig as ek behoeftes het. Die hoofdoel van my gebede is die beheer van omstandighede

My gebedslewe bestaan uit groot gedeeltes van lof en verheerliking. Die hoofdoel van my gebede is gemeenskap met God

My siening van myself swaai tussen twee pole. As ek voldoen aan my standaarde, voel ek vol vertroue, maar dan is ek geneig om trots en onsimpatiek te wees teenoor mense wat misluk. Voldoen ek nie aan my standaarde nie, voel ek nederig, maar sonder vertroue. Ek voel soos ‘n mislukking

In Christus is ek terselfdertyd sondig en verlore, maar ook aanvaar. Ek is so sleg Hy moes vir my sondes gesterf het. Dit lei tot ‘n diepe nederigheid by my, maar ook ‘n diepe vertroue.

My identiteit en selfwaarde berus hoofsaaklik op hoe hard ek werk of hoe moreel ek is. Ek kyk dus neer op diegene wat ek as lui of immoreel beskou. Ek voel meerderwaardig teenoor ander

My identiteit en selfwaarde is gerig op Hom wat vir sy vyande – insluitend ekself – gesterf het. Slegs deur genade is ek wat ek is. Ek kan dus nie op ander wat iets anders glo en beoefen neerkyk nie. Ek het nie ‘n innerlike behoefte om argumente te wen nie.

Omdat ek na my prestasies kyk vir my geestelike aanvaarbaarheid, maak my hart afgode – talente, persoonlike dissipline, sosiale status, ens. Ek moet dit hê, want dit is my hoop, betekenis, sekuriteit en vreugde.

Ek het baie goeie dinge in my lewe – familie, werk, ens, maar dit is nie dié dinge nie. Dit is nie absoluut noodsaaklik dat ek hulle het nie. Daar is dus ‘n perk oor hoeveel angs, bitterheid en wanhoop hulle vir my kan veroorsaak wanneer hulle vir my bedreig of verlore raak.