Goedkoop genade

Dietrich Bonhoeffer het na goedkoop genade verwys in sy boek The Cost of Discipleship. Elizabeth Eaton verwys na aanspraak maak op genade (entitlement grace). Goedkoop genade is ‘n groot vyand van die kerk en gelowiges.

Goedkoop genade beteken genade wat jy sommer op die mark kan koop. Dit word voorgehou as komende uit die kerk se tesourie. Uit hierdie tesourie versprei die kerk dan seëninge – sonder om vrae te vra of om grense te stel. Die redenasie is soos volg: die rekening is vooraf betaal en daarom kan almal dit kry – verniet.

Ons leef in ‘n kultuur waar mense voel dat dit hulle reg is om op sekere dinge aanspraak te maak. Het ons in die kerk nie genade so hanteer nie? Genade is tog nie iets waarop jy aanspraak kan maak nie – dit is ‘n geskenk wat net ontvang kan word.

Maar as daar iets soos goedkoop genade is, moet daar seker iets soos duur genade ook wees. Dietrich Bonhoeffer beskryf duur genade so:

So dikwels glo ons dat God ons genade skuld – ons kan daarop aanspraak maak. Kan ons werklik aanspraak maak op vergifnis sonder opregte berou en belydenis? Glo ons werklik dat ons vrygekoop moet word sonder heiligmaking? Leef ons soos mense wat geregtig is op al die voordele van genade sonder dat God ons kan gebruik om genade vir ander aan te bied?