Hoe bepaal ek my prioriteite?

 

We belittle God when we go through the outward motions of worship and take no pleasure in his person. —John Piper

 

Hoe bepaal ek my prioriteite?

Daar is elke dag baie wat jy kan doen, maar min wat jy kan voltooi. Daar is meer moontlikhede as vermoëns. Baie van jou produktiwiteit word deur jou prioritisering bepaal. Die besluit is soms baie moeilik, want daar is baie goeie dinge en baie goeie geleenthede. Hoe bepaal jy prioriteite?

 

  1. Beplan

Die beplannings fase of weeklikse oorsig is ‘n doeltreffende strategie om prioriteite te bepaal. My experience confirms that if I fail to attack my week with theologically informed planning, my week attacks me with an onslaught of the urgent. And I end up devoting more time to the urgent than the important (C. J. Mahaney).

 

  1. Gebed

Die Bybel sê dat gebed die manier is waarop God sy wil bekend maak. Soos ons bid, tree God op. Gebed is ‘n onvervangbare deel van Bybelse produktiwiteit, Dit laat ons erken dat God soewerein oor al ons planne is – dit pleit by God dat ons wyse besluite wat God eer, sal neem.

 

  1. Oorweeg jou afgode

Almal van ons soek bevrediging by iets of iemand anders as God. As jy oor prioriteite besluit wees bedag op afgode. Ons is geneig om take wat ons in ‘n goeie lig stel aan te pak en nie dié wat God verheerlik nie.

 

  1. Aanvaar die spanning

Prioritisering is meer ‘n kuns as ‘n wetenskap. Daar is hoë en lae prioriteite, maar die meerderheid pas iewers in die middel. Hierdie bemoeilik jou besluitneming. Aanvaar die spanning, want jy gaan nooit die spanning volledig oplos nie.

 

As jy beplan kyk jy na die dag wat voorlê en voorspel wat gaan gebeur. Jy voorspel dat jy ‘n sekere tyd beskikbaar gaan hê en jy beplan oor hoe om dit te gebruik. Maar dan gebeur die onverwagte. Jou dag verander en jy het nie eers seggenskap daarin gehad nie. Jy word kwaad of wanhopig. Maar as Christen vertrou ons op God se absolute soewereiniteit. Daarom kan ons met vreugde reageer al lyk dit onmoontlik. God het sy doelwitte en dit is nutteloos om daarteen in opstand te kom.

 

The truth is of course what one calls interruptions are precisely one’s real life – the life God is sending us day by day; what ons calls one’s “real life” is a phantom of one’s own imagination – C. S. Lewis.

 

Daar is ‘n ander tipe onderbreking waar jy moet besluit of jy tyd aan ‘n nuwe taak of projek gaan spandeer. Jy staan nou tussen twee sondes:

  1. Vrees vir mense

As dit vir jou belangrik is om ander mense te plesier sal jy vir alles ja sê. Jy reageer so, want jy hou van die ander persoon se reaksie as jy ja sê of jy is bang vir sy reaksie as jy nee sê.

  1. Trots

Trots mag jou oortuig dat jy reeds die beste vir jou dag weet. Daarom sê jy nee vir alles – selfs God kan nie jou planne onderbreek nie.