Hoekom het martelare bly hoop?
Unity is a mighty blessing; but it is worthless if it is purchased at the cost of truth (J. C. Ryle)
Hoekom het martelare bly hoop?
Ongeveer 350 jaar gelede het John Fox ‘n interessante boek geskryf: Fox’s Book of Martyrs. Daarin beskryf hy die lewens van honderde martelare in die geskiedenis – mense wat gewillig was om hulle lewens vir Christus af te lê.
Hoe kan mense kalm hulle oorgee om doodgemaak te word? Hoekom ondergaan hulle gewillig erge lyding en dood? Die antwoord is die Bybel se leerstelling van hoop. Deur op God en sy onwankelbare trou te fokus, kon hulle vas staan. Daar is veral twee redes daarvoor:
- Hoop sien die dood as die begin en nie die einde nie
Vir gelowiges is die dood die begin van die ewigheid in die hemel. Dit is die begin van ‘n bestaan veel beter as enigiets wat ons beleef het of wat ons ons kan indink. Paulus het geweet dat dit waar is. In 2 Timoteus 4 lees ons dat Paulus besef het die tyd van my dood is voor die deur. Hy het besef dat hy die wenstreep bereik het. Maar: Nou wag die oorwinnaarskroon vir my, die lewe by God. Omdat Christus die dood oorwin het, was daar niks meer om te vrees nie.
- Hoop sien die Herder deur die skaduwees
Maar nou, Christus is opgewek uit die dood, as eersteling uit dié wat gesterf het (1 Korintiërs 15:20). Die psalmis sê: Al gaan ek ook in ‘n dal van doodskaduwee, ek sal geen onheil vrees nie, want U is met my; u stok en u staf dié vertroos my (Psalm 23:4 – OAV). As Dawid in gevaar verkeer het, het hy sy troos gekry deur na sy Herder te kyk.
Martelare het hoop, want hulle fokus op Hom wat vir hulle wag – hulle rus in sy beloftes. ‘n Bybelse perspektief dink eerste aan Jesus Christus