Hoekom sien ons die Bybel as sleurwerk en nie as ‘n vreugde nie?

“It belongs to the church of God to receive blows rather than to inflict them — but, she is an anvil that has worn out many hammers.” – Theodore Beza

Hoekom sien ons die Bybel as sleurwerk en nie as ‘n vreugde nie?

Die langste hoofstuk in die Bybel is ‘n verruklike gedig oor … die Bybel self. Die skrywer van Psalm 119 glo dat God se woord die mooiste in die wêreld is. Die Bybel is die verbasende storie van God se liefde vir ons.

Die Bybel kan sekerlik intimiderend wees. Selfs Christene skram weg van die Bybel – ons kan nie juis opgewonde raak oor die Bybel nie. Ons is nie anti-Bybel nie; ons hou van die dele oor Jesus. Van die Ou Testamentiese stories is ook goed. Ook meeste van die psalms is aanvaarbaar. In die Bybel kry ons 1600 opdragte; daar is 40 verskillende skrywers; daar is meer as 3000 karakters – 31 met die naam Sagaria! Dan praat ons nie eers van die geslagsregisters nie.

Dan kry ons Psalm 119 waar die skrywer herhaaldelik sê dat hy hom in God se woord verbly. Verbly is nie juis een van die woorde wat ons gebruik as ons van die Bybel praat nie – eerder iets soos sleurwerk. Hoekom is dit so? Daar is baie redes hiervoor, maar ons kyk in hierdie blog na net een: Die Bybel is die openbaring van God en nie die verligte gedagtes van God nie.

Oral lees ons dat die Bybel God se wonderlike openbaring van Homself aan ons is. Dit is belangrik. Ons kultuur beskou die Bybel as ‘n versameling gedagtes oor God – soms goed, maar nie uniek nie. Ons glo dat alle godsdienste iets het om aan te bied. Die Bybel word gesien as ‘n eerlike poging deur individue om dit wat nie geken kan word nie, te begryp. Jesus het nie dit geglo nie. Hy het voortdurend die Skrif gebruik en elke keer as Hy dit gedoen het, het Hy dit met gesag gedoen. Jesus het geglo dat as die Bybel praat God gepraat het. Jesus het die Skrif verduidelik en vervul, maar nooit gekorrigeer nie. Die hemel en die aarde sal eerder vergaan as dat een letter of letterstrepie van die wet sal wegval voordat alles voleindig is (Matteus 5:18).

As jy die Bybel as ‘n versameling gedagtes sien, gaan dit jou nie juis verbly nie. Daar sal sekerlik dele wees wat interessant is en jou selfs sal inspireer. Maar ons het nog altyd wyse skrywes gehad en nie na hulle geluister nie. Hoekom sal ons nou na die Bybel luister?

Dit is die wonder van die Bybel: as ons in die donkerte verlore is, as ons voortstrompel in die lewe (wat ons almal doen), dan het ons nie slim gedagtes nodig nie. Dan het ons iets meer nodig. U woord, Here, staan vir altyd vas in die hemel (119:89). Dit is wat ons nodig het: Iemand in die hemel wat kan sien wat ons nie sien nie. Ons het God self nodig om die sluier terug te trek.