Is ons verbruikers?

In the Lord’s prayer I never doubt that I have prayed according to God’s will – Martin Luther

Is ons verbruikers?

Daar word baie geskryf oor die verbruikersmentaliteit in die kerk. Die kritiek fokus gewoonlik op afgodery – die versoeking om materiële dinge en nie God nie sentraal in ons lewens te plaas. Maar ons moet tog dinge verbruik om te lewe. Die probleem is nie verbruik om te lewe nie, maar lewe om te verbruik.

 Ons leef in ‘n kultuur wat ons verhoudings en optrede primêr definieer deur ‘n matriks van verbruik. Ons beoordeel ons eie waarde en die waarde van ander op grond van die dinge wat ons koop. Ons identiteit word nou bepaal deur die klere wat ons dra, die motor wat ons bestuur en die musiek op jou iPod – dit wat ons verbruik.

As hierdie verstaan van ons wêreld en onsself ons geloof insypel gebeur twee dinge:

• God word van God na ‘n kommoditeit gereduseer. Sy waarde, soos dié van alle ander dinge, word bepaal deur hoe nuttig Hy vir ons is. Vir verbruikers is persoonlike begeertes en hulle vervulling die strewe. Alles en almal – ook God – is daar om hierdie begeertes te bevredig. Maar die Bybel sê ons moet ons aan God onderwerp en in nederigheid saam met Hom loop. Verbruikers sien God as ‘n middel tot ‘n doel – ‘n nuttige instrument om ons begeertes te vervul. God word nou ‘n terapeut.
• Jesus Christus is nie meer Here nie, maar ‘n etiket. Toe die vroeë Christene gesê dat Christus die Here is, het hulle die gewilde siening – die keiser is here – van destyds omgekeer. Dit was ‘n verklaring van Jesus se gesag en mag oor alle dinge. Hy is ons hemelse Koning.

Vir verbruikers is die kliënt koning. Christene se verwagting is nie meer gehoorsaamheid en trou aan Christus nie, maar die verbruik van allerhande Christelike goedere en ondervindings – musiek, boeke, T-hemde, konferensies, ens. Ons leef nie meer die waardes en etiek van God se koninkryk uit nie, maar dié van ons verbruikerskultuur. Ons identiteit as Christene is ‘n dun lagie vernis.

Dit beteken ons moet moeilike vrae oor ons geloof vra. Soek ek werklik ‘n lewe met God of gebruik ek Hom net? Is Christen ‘n etiket wat ek aanplak of beïnvloed dit my lewe en gedrag? Verkondig ons Jesus Christus as die middelpunt van ons lewens? Of word Hy verpak en verkoop as ‘n kommoditeit?