Is ons verbruikers?

Nothing can be more cruel than that leniency which abandons other to sin. Nothing can be more compassionate than that severe reprimand which calls another Christian in one’s community back from the path of sin – Dietrich Bonhoeffer.

Is ons verbruikers?

As ons praat van ‘n verbruikersgesindheid in die kerk fokus ons gewoonlik op die gevare van afgodery – die versoeking om materiële dinge eerder as God die middelpunt van ons lewens te maak. As mense moet ons hulpbronne gebruik om te oorleef. Die gevaar is nie om te verbruik om te lewe nie, maar om te lewe om te verbruik. Ons moderne kultuur definieer verhoudings en optrede primêr deur ‘n matriks van verbruik. Die filosoof Baudrillard verduidelik: “Consumption is a system of meaning.” Ons heg waarde aan onsself en ander op grond van die dinge wat ons koop. Ons identiteit berus nou op die klere wat ons dra, die motor wat jy bestuur …  jy is wat jy verbruik.

As ons hierdie verstaan van die wêreld en onsself in die kerk inbring, gebeur twee baie negatiewe dinge.

• God word ‘n verbruikersartikel. Sy waarde word bepaal deur hoe nuttig Hy vir die verbruiker is. Persoonlike begeertes en hulle vervulling oorheers alles. Alles en almal – insluitend God – bestaan om hierdie begeertes te bevredig. Dit is presies die teenoorgestelde van wat die Skrif ons leer. Ons word opgeroep om ons aan God te onderwerp en om in nederiheid saam met Hom te loop. ‘n Verbruikersmentaliteit maak van God ‘n nuttige instrument vir ons eie begeertes en verwagtings.
• Jesus word tot ‘n etiket gereduseer. Toe die vroeë Christene verklaar het dat “Jesus is die Here” het hulle die populêre siening van die dag – “Die keiser is die Here” – teengestaan. Dit was ‘n proklamasie van Jesus se gesag en mag oor alle dinge. Maar nou is die verbruiker koning – nie Jesus nie. Die Christendom is nou net nog ‘n handelsmerk wat ons integreer met Apple en Starbucks om ons identiteit uit te druk. Ons verbruik Christelike handelsware – musiek, boeke, t-hemde, juweliersware. In plaas daarvan dat ons die waardes van God se koninkryk uitleef, deel ons die waardes van ons verbruikerskultuur. Ons identiteit as Christene word nou ‘n dun lagie vernis.

Nou kom ons voor moeilike vrae te staan. Probeer ons nie net om vir God te gebruik nie? Soek ons waarlik ‘n lewe saam met God? Is “Christen” bloot ‘n etiket waarmee ons ons identifiseer, maar dit het geen impak op ons lewe en gedrag nie? Verpak ons Jesus as ‘n verbruikersartikel en verkoop dit aan mense?