Jesaja en die Nuwe Testament

Jesaja en die Nuwe Testament – Francois Malan

Magda vra:

Oral in Jesaja word verwys na ‘n nuwe bedeling vir Israel en dat hul swaarkry verby is. Daar is ook dele wat in die Evangelies aangehaal word. Baie dele klink asof dit direk na Christus verwys. Die Bybel in Praktyk meen egter hierdie dele verwys slegs na ‘n beter lewe vir die bannelinge se terugkeer. Tog het die Israeliete aanhou swaarkry, selfs in die dele wat nie in die Bybel voorkom nie. Hoe moet mens Jesaja dan verstaan…ek was onder die indruk dit is heenwyses na Christus en Sy redding vir alle mense?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Jesaja1-39 handel oor die tyd van Jesaja (740-690 v.C.) toe die tien noordelike stamme van Israel gevaar geloop het om deur die Assiriërs ingeneem en in ballingskap weggevoer te word. Dit is die Boodskap van die Here aan die Israeliete wat die Here verlaat het, ander gode begin dien het, en op hulle eie militêre krag gesteun het en nie op die Here nie. Van 701 v.C. tot die val van Samaria, die hoofstad van die tien stamme ryk, in 722 v.C. is die  tien stamme deur die Assiriërs in ballingskap verstrooi in hulle ryk.

Na hulle wegvoering het die twee stamme van Juda en Benjamin in die suide van die beloofde land voortgegaan om van die Here afvallig te word en die gode van die Kanaäniete begin dien en is die woorde van Jesaja 1-39 ook op hulle van toepassing gemaak om hulle te waarsku dat hulle ook in ballingskap weggevoer sal word, wat van 597 v.C. tot in 587 v.C. met die val van Jerusalem gebeur het, toe Nebukadnesar van Babel hulle na Babilonië toe weggevoer het. Babel het ook Assirië by hulle ingelyf.

Jesaja het die volk gewaarsku om net op die Here te vertrou. Hy sal sy volk maak soos ‘n stomp wat afgekap is, waaruit ‘n nuwe lootjie sal uitspruit, ‘n oorblyfsel wat deur die Here behoue sal word met ‘n koning uit die stam van Dawid (7:14-16; 9:1-6; 11:1-10), en die ander nasies sal deel hê aan die diens van die Here in sy vrederyk (2:1-4; 11:1-10).

Jesaja 40-66 handel oor die tyd toe Juda in ballingskap in Babelonië was, 150 jaar na Jesaja, vanaf ongeveer 540 v.C. Die val van Babel, Israel se bevryding, terugkeer en herstel word verkondig. In 40-48 word verkondig dat Israel die dienaar van die Here is, en dat die Here die Persiese koning, Kores, gaan gebruik om die Here se verbondsvolk te bevry. Wat vir die Jode in Babilonië na 70 jaar se ballingskap onmoontlik gelyk het, het die Here gedoen deur Kores met ‘n ander politieke visie. Hy het nie soos sy voorgangers verslane volke weggevoer nie, maar hulle na hulle lande teruggestuur om hulle gode te aanbid en vir hom en sy regering voorbidding te doen. In 49-55 word die herstel van die volk en die stad Jerusalem behandel, met nadruk op die roeping en optrede van die Here se dienaar, enersyds Israel  en andersyds tog iemand anders. In 56-66 word tot bekering van sondes, afvalligheid en valse godsdiens opgeroep, gepaard met God se oordeel en sy verlossende genade vir alle nasies, sodat almal ‘n lewe van geregtigheid en barmhartigheid kan lei. Die Here se ‘n nuwe bedeling, ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde, tot stand bring.

Baie van die verlossing en oordele van die Here het deur die vyf honderd jaar na die terugkeer van Israel uit ballingskap gebeur, tot die koms van Jesus wat die profesieë kom vervul het, maar wat eers met sy wederkoms ten volle uitgewerk sal wees. Daarom bly Jesaja se oproep tot bekering tot God en ‘n lewe in ooreenstemming met sy wil sedert 740 v.C. tot vandag aktueel. Daar is nog steeds afvalligheid ten spyte van Jesus se liefdesoffer aan die kruis vir die sonde van die wêreld.

Johannes 1:1 sê Hy is die Woord van God, wat ook in die boek Jesaja tot mense gekom het, en  vandag nog deur die boek Jesaja tot ons spreek. Reeds toe God vir Abraham geroep het, het God bedoel dat in hom al die volke van die aarde geseën sal wees (Genesis 12:3), soos die woorde van Jesaja ook sê, en soos God van sy kerk vandag ook eis dat Christus se redding vir alle mense bedoel is en deur die kerk as dienaar van die Here verkondig en uitgeleef moet word. 

Skrywer: Prof Francois Malan