Jesaja – Ware en valse hulp (31:1-9) – Francois Malan
Die hoofgedagtes van hoofstuk 30 word in hoofstuk 31 kort weergegee: Egipte is ’n onbetroubare bondgenoot, Assirië se dae is getel, die enigste ware hoop is die HERE, keer terug na die HERE – dit gaan oor valse en ware hulp. Die woord ‘help’ word vier maal gebruik in verse 1-3 as die leidende tema van die hoofstuk.
31:1-3 Jesaja waarsku weer, ‘wee!’ hulle wat teen die dreiging van Assirië, eerder hulp soek by Egipte met sy weermag van sterk ruiters, baie perde en oorlogswaens, en nie op die wyse HERE nie, wat as die Heilige van Israel aan Israel toegewy is, wat deurvoer wat Hy besluit, en optree teen kwaaddoeners en teen die helpers van die kwaaddoeners. As Hy sy hand uitsteek val Juda se helper Egipte en Juda vir wie Egipte help, en saam gaan hulle te gronde. Egiptenaars is (feilbare) mense – nie God nie, hulle perde is van vleis wat vergaan – nie die magtige Gees van God nie. Met die vertroue op perde en oorlogstuig kritiseer die profeet ook die mens se idee en vertroue op militêre mag as ’n illusie wat net die dood meebring.
31:4-5 Anders as die hulp van Egipte, skilder die HERE vir Jesaja sy beskerming oor Jerusalem met twee metafore: die HERE is soos ‘n onverskrokke leeu, wat nie deur veewagters (Assirië) van sy prooi (Jerusalem) af weggejaag word nie. Die Here sal Juda se vyand aanval, en soos ‘n voël wat beskermend oor sy kleintjies vlieg, sal die HERE hulle beskerm en uitred.
31:6-7 Israel het in hulle nood vergeefs hulle vertroue gestel het op militêre hulp (perde), en ekonomiese beveiliging (goud en silwer). Hulle vertroue op militêre mag en geldmag word beskryf as ’n diepe rebellie teen die HERE, ’n verwerping van sy hulp en van Hom as hulle God. Daarom word hulle opgeroep om terug te draai na Hom toe, op wie hulle vroeër vertrou het en Hom uit liefde gedien het. Dit vereis ’n radikale verskuiwing van hulle denke en vertroue, weg van hulle afgode wat met hulle eie hande gemaak is, na Hom wat hulle met sy eie hande gemaak het. Hulle militêre sekuriteit en ekonomiese beheer is ten nouste verbind aan hulle godsdiens wat ’n vertroue op hulleself is, op afgode wat hulle kan beheer.
31:8-9 Die verse word aangebied as ’n woord van die HERE, wat ’n vuur en ’n oond in Sion/Jerusalem het. waar offers aan Hom gebring word. As hulle egter hulle afgode weggooi, op die Here vertrou, gaan die HERE Assirië se leiers en bevolking uitwis en verkneg met vrees vir die vuur van die Here, wat nie die swaard van ‘n mens is nie. In Jes 37:36 word vertel hoe ’n engel (boodskapper) van die HERE die leër van die Assiriërs in een nag uitgewis het. Daarna het die militêre mag van Assirië getaan totdat hulle deur die Babiloniërs oorrompel is. Jesus het gekom om die vuur van God op die aarde aan te steek (Lukas 3:17; 12:49), naamlik God self, die Heilige Gees, wat in elke gelowige kom woon (Handelinge 2:3; Johannes 14:23-26).
Die hoofstuk roep elke mens op om in sy denke en geloof om te draai van ’n lewe van vertroue op mensgemaakte mag met geweld en besittings om jouself te dien in plaas van die Heilige (die Toegewyde) van/aan Israel, die HERE (die Ek is persoonlik aktiewe teenwoordige God) wat in en deur ons wil werk.
Skrywer: Prof Francois Malan