Jesus is die Christus (7:25-31)

image_pdfimage_print

Jesus is die Christus (7:25-31) – Francois Malan

7:25,26 Onder die feesskare in Jerusalem was daar verskillende groepe wat elkeen op sy eie wyse reageer op Jesus se prediking: (i) die volksleiers ‘die Jode’, wat vyandig was en Hom wou doodmaak;  (ii) die feesskare is onseker (v10) en verontwaardig dat iemand Hom wil doodmaak (v20); (iii) die inwoners van Jerusalem weet iets van die moordplanne, en is verbaas dat Jesus openlik optree, en dat die leiers Hom nie teengaan nie. In Jn 6 het die leiers nog met Hom geredeneer, maar nou bly hulle stil, en wonder waarom die leiers nie teen Jesus optree nie.

7:27  Die groep Jerusalemmers praat minagtend van ‘hierdie man’. Hulle weet hy kom van die agterlike Nasaret af (vgl. 1:46). Maar hulle verwag ‘n Messias/Christus wat onverwags sal verskyn, wat niemand sal weet waar hy vandaan kom nie. Daarom kan Jesus, wat op so ‘n oninspirerende manier gekom het, nie ‘Die Gesalfde’ wees nie. 

7:28 Jesus weet wat die mense oor sy afkoms sê, maar net Hy ken sy ware afkoms. Hy is gestuur deur ‘ware God’ (letterlik: die Ware/Getroue) – wat die waarheid is en die waarheid doen. Die Jerusalemmers ken nie die ware God en sy werkwyse nie. Hulle oordeel op die oog af (7:24) met hulle verdraaide kennis van God.

7:29 Jesus weet hoe die ware God is en wat sy plan is; want Hy kom van Hom af – dit is Jesus se ware oorsprong, God uit God, gestuur om mens te word om God se reddingsplan  vir die wêreld uit te voer.

7:30 Daar is weer ‘n gemengde reaksie op Jesus se aanspraak dat Hy deur God gestuur is: (i) Die Jerusalemmers wou Hom arresteer omdat Hy gewaag het om hulle idee oor God te verwerp. Maar hulle kon dit nie doen nie, omdat die tyd wat God daarvoor bepaal het nog nie gekom het nie (vgl. 17:1).

7:31 (ii) Uit die groot feesskare is daar egter baie wat in Hom geglo het. Hulle kon nie dink dat die Messias meer wondertekens kon doen as wat Jesus al gedoen het nie. Johannes vertel nie van baie wondertekens wat Jesus in Jerusalem gedoen het nie, maar die feesskare kom van oral af, en het van Jesus se wonders in Galilea gesien. Hulle glo in Jesus, maar dit is nog maar net wondergeloof, wat nie stand hou nie.

 

4 Jesus praat oor sy teruggaan na die Vader (7:32-36)

7:32 Die Fariseërs, wat hulle toewy aan die wet, beskou Jesus as ‘n wetsverbreker beskou. Hulle hoor die teenstrydige gedagtes oor Jesus en sy uitsprake oor sy verhouding tot God, wat hulle as godslasterlik beskou.  Hulle kan egter nie alleen optree teen die Jesus, wat die volk in verwarring bring nie, en nader hulle teenstanders in die Joodse Raad, die Sadduseër priestershoofde, wat seggenskap het oor die tempelwagte, om die wagte te stuur om Jesus te arresteer.

7:33 In die hoogspanning van ‘n dreigende arrestasie reageer Jesus: hulle wonderlike geleentheid dat God self by hulle is, is kort. Op sy tyd en volgens sy besluit gaan Hy terug na sy Sender. Die inisiatief om Hom weg te kry is nie in die hande van die Jode nie. Al gaan hulle Hom doodmaak, bly sy terugkeer hemel toe sy daad. 

7:34 Die onverwagte is dat hulle wat nou soek om Hom dood te maak, sal Hom dan te laat en tevergeefs soek om hulle vry te spreek voor sy Regterstoel. Hy gaan na sy Vader in die hemel, en daar kan die vyandige Jode weens hulle verwerping van Jesus nie kom nie, omdat hulle deur God verwerp is, die God wat hulle met hulle ywer verkeerd dien, om hulle self te red deur te probeer om sy wet stiptelik te hou sonder om Hom lief te hê (9:16; vgl. Lk 11:39-42). Die gemeenskap met God bly ontoeganklik vir dié wat Jesus in hulle selfvoldaanheid verwerp. Hulle sal die Messias soek en Hom nie kry nie.

7:35  Die vyandige Jode probeer hulle eie verklaring gee vir Jesus se woorde. Hulle misverstand is so ironies soos Jesus se woorde wat hulle nie verstaan  nie. Maar onwetend is hulle woorde profeties. Hulle reken Jesus wil sy eie land  verlaat om die gevaar van arrestasie te ontvlug, deur in die buiteland kontak te soek met die Griekssprekende Jode in die verstrooiing (diaspora), en daar vir die Grieke te gaan leer. Dit is presies wat die apostels onder leiding van die Heilige Gees later gedoen het, om die boodskap van Jesus uit te dra, na sy dood en opstanding. Deur sy ‘vertrek/heengaan’ het Christus verlossing vir alle volke bewerk en vanuit die hemel die Heilige Gees van God se wêreldsending in sy volgelinge gestuur, om die boodskap, wat die Jode verwerp het, te verkondig. Die Jode se vraag word so gestel dat hulle nie glo dat Jesus dit sal regkry nie, want vir hulle klink dit belaglik. 

7:36 Die Jode herhaal Jesus se woorde letterlik. Hulle kan nie daarvan loskom nie, maar maal oor die raaiselagtige woorde se betekenis, en besef nie dat Hy hulle tot bekering roep met die waarskuwing dat Hy weggaan en hulle Hom sal soek, maar nie sal vind nie, en nie kan kom waar Hy dan is nie. Vir sy gelowige volgelinge/dissipels is dit anders: 14:4 ‘…en Ek sal julle na My toe neem, sodat julle ook kan wees waar Ek is.’       

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 

image_pdfimage_print

You may also like...