Julle kry nie omdat julle nie bid nie

When we get more pleasure out of receiving than giving, we are kept from the deeper pleasure we were made to enjoy – John Piper

Julle kry nie omdat julle nie bid nie

Ek gaan ‘n hele aantal blogs gebruik om weer na die Ons Vader-gebed te kyk. Ek gaan onder andere van R. C. Sproul se boek The Prayer of the Lord gebruik maak.

Hierdie woorde kom uit Jakobus 4:2. Die werklikheid is nie dat God alleen werk nie; ons is nie poppe in ‘n poppekas en Hy trek al die toutjies nie – ons het geen aandeel aan sy verlossingsplan nie. Dit is ‘n verdraaiing. God gebruik mense om sy soewereine doel te bereik.

Ons kan tog nie net sit en wag vir God om alles te doen nie – om sommer die oes uit die hemel te lewer nie. Nee, ons moet die grond voorberei, saai, die land bewerk en die oes insamel. Dit geld ook vir ons gebede. God roep ons om te werk – te ploeg, te plant, te studeer, voor te berei, ens. Ons moet al daardie dinge doen, maar God gee die groei: Ek het geplant, Apollos het natgegooi, maar dit is God wat laat groei het (1 Korintiërs 3:6). Gebed is ‘n plesier, maar dit vereis sekerlik tyd en energie. God weet wat ons nodig het nog voor ons vra, maar Hy vereis die werk.

As ons nie die voordele van God ontvang nie, moet ons twee vrae vra:

• Het ons daarvoor gevra?
• Het ons die nodige werk gedoen?

Gebed is nie ‘n wonderstaf nie – as ek bid is God verplig om te antwoord. Ons glo dat ons die mag het om God te manipuleer om te doen wat ons verlang. My môre is in God se hande. Ons rig ons versoeke aan Hom en vertrou ons môre aan sy soewereiniteit toe.