Koinonia: Lewe ‘n Christelike lewe.

Courage, it would seem, is nothing less than the power to overcome danger, misfortune, fear, injustice, while continuing to affirm inwardly that life with all its sorrows is good; that everything is meaningful even if in a sense beyond our understanding; and that there is always tomorrow – Dorothy Thompson

Koinonia: Lewe ‘n Christelike lewe.

Ons hoor ons moet ‘n Christelike lewe leef, maar hoe doen ons dit? Daar is ‘n paar moontlikhede:

• Op ons eie – ons eie pogings en wilskrag.Mislukking en frustrasie is ons voorland. Die vrugte van die Gees sal skaars in ons lewens herkenbaar wees. Baie aktiwiteit, maar min vrugte. Sonder My kan julle niks doen nie (Johannes 15:5).
• Ons besef die hopeloosheid van die eerste benadering en gaan na die ander uiterste oor – ons doen niks nie. Ons laat nou alles aan die Here oor. Ons moet Hom volledig vertrou – Hy moet die werk vir ons doen. Dit is nie God se manier van doen nie.
• Die “Here-help-my benadering.” Dit beteken gedeeltelike afhanklikheid van die Here. Ek kan in my eie krag die Christelike lewe tot op ‘n punt leef, maar daarna het ek die Here se hulp nodig. Ek en die Here gaan saam die dinge doen. Hierdie is waarskynlik die algemeenste benadering van almal. Dit is die benadering van Christene wat soggens vroeg bid vir God se bystand, maar daarna voortgaan asof alles van hulle afhang – tensy ‘n krisis opduik.
• Die Bly-in-Christus benadering. Hierdie gelowige weet dat die vorige benaderings net tot frustrasie lei. Hy het ook al geleer dat hy nie God net tot op ‘n punt nodig het nie, maar in elke aspek van sy lewe. Hy bid nie net in ‘n krisis nie, maar die hele dag lank; hy besef dat sonder die Here kan hy niks doen nie. Ek is tot alles in staat deur Hom wat my krag gee (Filippense 4:13). Paulus is nie tot alles in staat met so ‘n bietjie hulp van God nie – God stel Hom in staat.

Here help my = gedeeltelike vertroue in my eie pogings. God stel my in staat = totale vertroue op God. Bly in Christus beteken nie dat ek niks doen nie – dit beteken ‘n uiterste poging van my kant, maar ‘n poging gemaak in totale afhanklikheid. Paulus stel dit so: Hom verkondig ons deurdat ons alle mense met alle moontlike wysheid onderrig en leer, sodat ons elke mens in geestelike volwassenheid in Christus kan bring. Daarvoor span ek my ook in en beywer ek my met die krag wat Hy gee en wat kragtig in my werk (Kolossense 1:28 – 29). Paulus span hom in – ‘n volgehoue persoonlike poging. Hy was egter terdeë bewus van sy vereniging met Christus en van die lewe en krag van Christus wat in hom werk. Bly in Christus moet lei tot intense pogings van ons kant af plus totale afhanklikheid van Hom vir die wysheid en krag om die taak af te handel. Alles wat ons doen, is van geen waarde sonder sy bemagtiging nie. As die Here die huis nie bou nie, swoeg dié wat daaraan bou, tevergeefs (Psalm 127:2).