Lasarus se lewe word bedreig (12:9-11)
Lasarus se lewe word bedreig (12:9-11) – Francois Malan
12:9 Die berig dat Jesus in Betanië is, bring baie van die Jerusalem-Jode (wat nie in Jesus geglo het nie) na Hom toe en veral ook om Lasarus te sien, van wie hulle gehoor het dat Jesus hom uit die dood opgewek het. Dit lei daartoe dat baie van hulle deur die onweerlegbare getuienis van die opwekking uit die dood begin glo dat Jesus van God af kom (v11).
12:10-11 Die owerpriesters is die dagbestuur van die Joodse Raad, almal Sadduseërs, wat nie in die opstanding uit die dood glo nie (Hand.23:8). Hulle ontvang berig van die groot getal wat weggegaan het van hulle af, en in Jesus begin glo, nadat hulle vir Lasarus in lewende lywe gesien het. Die owerpriesters is so ontsteld oor die verloop van sake dat hulle beplan om Lasarus ook dood te maak, om die bewys dat Jesus van God af kom, te vernietig. Kajafas se uitspraak dat een vir die volk moet sterf word nou twee wat moet sterf. Die kwaad begin groei en brei uit om volgelinge van Jesus ook dood te maak.
Jesus se intog in Jerusalem (12:12-19)
12:12 Die volgende dag – Palm-Sondag – kom van die feesgangers, wat na Jerusalem toe gekom het vir die paasfees, uit die stad Jesus te gemoet, om Hom soos ‘n koning te ontvang .
12:13 Met palmtakke (simbool van vreugde en oorwinning) gaan hulle uit om Jesus te ontmoet en roep hard uit (i) Ps 118:25 Hosanna! (red asseblief) (ii) Ps 118:26 Geloofd/geseënd is Hy wat in die Naam van die Here kom! – God se verteenwoordiger is die een wat geloof word deur die mense en geseënd is deur God. (iii) Die Koning van Israel! – die verwagte Messias (gesalfde) koning, wat die Jode verkeerdelik gehoop het dat Hy hulle uit die hand van die Romeine sou kom verlos. Hy is egter die geestelike koning van Ps 118:27: ‘Die Here is God, Hy skenk ons die lewe. Begin die fees! Wuif met takke!…’, wat so vervul word.
12:14-15. Jesus het toe ‘n jong donkie gevind (soos deur God beskik) en daarop geklim, om die valse verwagting van ‘n koning op ‘n oorlogsperd te verander, deur die simbool van die vredessending van Jesus, wat die skrywer verbind met Sagaria 9:9 se regverdige oorwinnaar-koning, wat nederig op ‘n donkie ry, en strydwaens en perde uitskakel (vgl. Sag 9:10). Hy is geen Selotiese (fanatikus Lk 6:15) opstandeling wat met geweld en bloedvergieting Jerusalem binnekom, waarvoor Sion hoef te vrees nie, maar die bringer van die vrede van God vir die wêreld van sonde.
12:16 Selfs die dissipels verstaan nie die betekenis van Jesus se optrede nie. Eers na sy verheerliking, na sy opstanding uit die dood (vgl. 2:22), word die dinge vir hulle duidelik. Vandag nog word die optrede van Jesus eers duidelik wanneer dit gesien word in die lig van sy opstanding uit die dood, wanneer die Heilige Gees ons alles leer verstaan (14:26).
12:17-18 Die deel van die skare wat by was toe Jesus vir Lasarus uit die dood opgewek het en gelowig geword het, het voortgaande daarvan getuig, sodat dit bekend geword het by die feesskare in Jerusalem, wat saam uitgegaan het om Jesus buite die stad te gaan ontmoet. So het die groot wonderteken van Jesus bewys dat Hy die dood oorwin en die lewe bring, en word Hy as die verwagte Messias erken.
12:19 Die geesdrif van die volk wek die afguns van die Fariseërs. Hulle, wat die vertolkers van die Skrifte is, hoor hoe die skare Ps 118 op Jesus van toepassing maak, en dit blaas hulle haat en verset teen Jesus aan. Met tipiese Johannese ironie word die Fariseërs se ontsteltenis beskryf. Hulle sê vir mekaar: sien julle, julle rig niks uit nie, kom nêrens nie. Kyk die wêreld het agter Hom aangegaan. Hulle dink aan die Joodse wêreld, maar dit is profetiese woorde oor die onmag van Jesus se Joodse teenstanders om God se reddende koningskap, wat Hy gebring het, te keer. Ná hierdie paasfees gaan die mense oor die hele wêreld agter Jesus aan deur die prediking van die evangelie. Die Fariseërs se pogings om die getuienis van die kerk stil te maak, sou so onsuksesvol wees soos hulle teenstand teen Jesus.
Skrywer: Prof Francois Malan