Leef uit jou Doop: 5.9 Die ryk betekenis van die doop en die kinderdoop?

Leef uit jou Doop: 5.9 Die ryk betekenis van die doop en die kinderdoop? – Adrio König

5.9 Die ryk betekenis van die doop en die kinderdoop?

Daar is geen aanduiding in die Nuwe Testament oor hoe die vroeë Christene se kinders gedoop is nie. Is hulle as babas gedoop, of moes hulle self eers tot geloof kom? Wat ons dus vandag ook al met hulle doen, berus op ander gegewens uit die Skrif wat ons gebruik om afleidings of gevolgtrekkings te maak.

Die een standpunt is dat dit duidelik is hoe daar gedoop is. Mense moes eers tot geloof kom. Daar is ook uitsprake wat dit sê. Al is daar dus geen gevalle waar gemeentekinders só hanteer is nie, waar hulle eers self tot geloof gekom het en toe gedoop is nie, aanvaar hierdie siening dat ons met hulle moet handel soos met die buitestanders wat ingekom het. Dit is nie ’n vergesogte en onredelike standpunt nie. ’n Mens moet begrip hê dat mense dit kan aanvaar.

Die ander standpunt is dat Paulus uitdruklik skryf dat die doop ons in die verbond met Abraham inlyf en dat daar van die begin af plek in dié verbond was vir sowel heidene wat van buite kom en eers self moet glo, en óók vir gelowiges se kinders wat besny is en daarna self tot geloof moes kom. Hierdie groep aanvaar dus dat hulle vandag nog dieselfde pad met hulle kinders kan loop.

Sou die groepe wat die kinderdoop verwerp, ook bereid wees om te erken dat hierdie nie ’n vergesogte en onredelike standpunt is nie? Uit die bespreking tot dusver is dit duidelik genoeg dat my eie voorkeur hier lê. Maar het ek nie myself in die voet geskiet met die ryk betekenis van die doop wat ek uit die Nuwe Testament gehaal het nie? Is dit nie eenvoudig onmoontlik dat die kinderdoop hierdie ryk betekenis kan hê soos vereniging met Christus, vergifnis en reiniging van sonde nie? Sou dit nie “veiliger” gewees het om net by die opname in die verbond te bly nie?

Maar ons het vroeg al aanvaar dat ons nie vir die kinderdoop ander teologiese beginsels moet aanvaar nie, maar dat die kinderdoop moet berus op die betekenis van die doop in die Nuwe Testament.

Hoe nou?

Uit die betekenis van die doop het alreeds ’n paar perspektiewe voortgevloei wat wel ruimte vir die kinderdoop gegee het.

♦ Die feit dat dit God is wat in die doop handel, en Hy kan dit ook aan kinders doen.

♦ Die feit dat die dopeling passief is in die doop. Dit pas volkome by die kinderdoop.

♦ Die feit dat die dooponderrig eers ná die doop gekom het, wat ook vir die kinderdoop ruimte laat.

♦ Die feit dat die nuwe lewe volledig op die doop gebou word (soos blyk uit die lang vermanende gedeeltes in Rom 6 en Kol 2-3, dele waaraan in hoofstuk 6 nog vollediger aandag gegee word). Dit beteken dat die doop eintlik sy groot betekenis het vir die lewe ná die doop wat ook weer ruimte laat vir die kinderdoop.

Maar nou die vraag na die ryk betekenis van die doop soos vereniging met Christus, vergifnis en reiniging van sonde. Maar werk die doop nie net soos die kruis nie? Dis tog God wat in beide handel. En wat Hy deur Jesus aan die kruis vir ons gedoen het, word tog nou juis deur die doop in ons lewe ingedra.

Hoe werk die kruis? Kom ons kyk na die klassieke deel uit 2 Korintiërs 5:17-21. Hier word die vernuwing van die mens en die betekenis van die kruis direk aan God toegeskryf. Paulus skryf dan oor die betekenis van die kruis: “dat God deur Christus die wêreld met Homself versoen het en die mense hulle oortredings nie toereken nie” (5:19). Kan ons dit regtig glo? Hier staan tog eintlik dat God op grond van die kruis aan geen enkele mens op aarde een sonde toereken nie!? Dan is alle mense mos vry en gered?

Dan kan ons maar net vir alle mense gaan vertel hulle is klaar vergewe. Ja, as ons nie klaar lees nie. Paulus gaan ’n bietjie verder: “Ons smeek julle namens Christus: Aanvaar die versoening met God wat Hy bewerk het” (2 Kor 5:20). Wat beteken dit? Dat God alles klaar gedoen het, maar dat ons dit moet aanvaar anders geld dit nie vir ons nie. God het die wêreld versoen. Die wêreld moet die versoening aanvaar. Om die versoening te aanvaar, is nie ons bydrae by wat God gedoen het nie. Dit is ons erkenning dat Hy alles klaar gedoen het en dat ons daaruit kan leef. Maar as ons dit nie aanvaar nie, geld dit nie vir ons nie. Miskien kan ’n mens dit vergelyk met ’n skenking van geld in jou bankrekening. Dis daar, net om gebruik te word. Maar as jy dit nie gebruik nie, help dit jou nie.

So werk die versoening, én so werk die doop. In die doop gee God die volle heil. Dink maar aan al die doopbetekenisse. In die geloof kan ons dit alles aanvaar, net soos ons die volkome versoening deur die kruis van Jesus aanvaar. Maar ek moet dit aanvaar. Dit help nie om daarop te roem dat ek gedoop is, maar ek gee nie my lewe vir die Here nie. Simon is ook gedoop, maar hy het nie die gawes in sy doop aanvaar nie (Hand 8:13-24). Omdat God in die doop géé, en ons in die geloof moet aanvaar, kan Paulus agterna, nadat mense gedoop is en deel van die gemeente geword het, alles oor die betekenis van die doop aan hulle skryf. En as hulle dan eers iets meer oor die betekenis van hulle doop begryp, hoef hulle nie weer gedoop te word nie, hulle kan nou net in die geloof hierdie gawes van God aanvaar. Die tronkbewaarder het waarskynlik die nag toe hy gedoop is, nog niks van hierdie ryk betekenis begryp nie. Maar omdat dit God is wat in die doop gee, kon hy agterna in die gemeente geleidelik al meer van hierdie betekenis besef en aanvaar en beleef.

Dit is ook hoe dit in die kinderdoop werk. God gee al die wonderlike gawes, trouens die volle heil in al sy aspekte. Maar agterna moet die gedoopte dit geleidelik besef en aanvaar, of jy nou groot of klein was by jou doop. God gee in die doop vergifnis en vereniging met Christus, maar agterna moet die gedoopte (groot of klein) dit in die geloof aanvaar en daaruit leef.

Het dit veel anders gewerk toe God die genadeverbond met Abraham gesluit het? Het Abraham regtig ten volle besef wat God hom in beginsel alles gegee het? Of het hy dit maar geleidelik besef en aanvaar en beleef soos wat hy God leer ken het? En was dit nie met Isak presies net so nie? Hy is as baba besny, en geleidelik het hy geleer wat dit beteken, wat God beloof het, en hoe hy op God se

gawes moet reageer. Presies hoe ryk die betekenis van die doop is, het dus geen invloed op die vraag hoe die doop werk nie. In die doop gee God, en die gedoopte moet agterna leer om daar uit te leef. Dit geld vir die grootdoop (“geloofsdoop”) én die kinderdoop.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König