Matteus 27:52 – 53
Matteus 27:52 – 53 – Francois Malan
Danie vra:
Dagsê, hoe moet ek die gedeelte uit Mat. 27 verstaan? Was dit ‘n werklike opstanding en indien só het die opgestanes in vlees verskyn of in verheerlikte liggame? Of, was die opstanding ‘n simboliese verwysing na die opstanding. 52.Grafte het oopgegaan, en baie gelowiges wat dood was, is opgewek, 53 en hulle het uit hulle grafte uitgegaan. Na Jesus se opstanding het hulle in die heilige stad gekom, waar hulle aan baie mense verskyn het.
Antwoord:
Prof Francois Malan antwoord:
Matteus skets Jesus se sterwe met drie taferele vooraf en drie daarna, wat met mekaar verband hou om te bewys dat Jesus die Seun van God is. As Seun van God sterf Hy in ellende, as ‘n misdadiger en iemand wat deur God vervloek is om die vloek van ons sonde te dra, sodat ons saam met Hom kan opstaan uit die sonde en uit die dood.
a duisternis (27:45)
Geen gewone sonverduistering kan met volmaan geskied nie en die paasfees vind met
volmaan plaas. Maar helder oordag word dit donker as teken van God se toorn oor die
sonde oor die hele land wat Hom verwerp, oor die mense wat spot oor Hom wat die
sonde van die wêreld dra, as vervulling van Amos 8:9.
b verlatenheid (27:46)
Hy wat op God vertrou het (v43), word deur God verlaat (Ps. 22:2). Hoewel Hy deur God
versaak is, versaak Hy God nie. Hy dra die helse straf van God op ons sonde
(Deutr.21:23; Jes.53:10).
c spot (27:47-49)
Sy gebedsroep word spottenderwys misverstaan as ‘n roep tot Elia om Hom te red (vgl.
vv 40,41,43). Selfs die een wat sy pyn met ‘n slukkie soldatewyn wil verlig, word deur
die ander gekeer. Niemand op die aarde en niemand uit die hemel sal Hom red nie, waar
Hy tussen hemel en aarde hang om die hemel en die aarde te versoen. Redderloos sterf
die Redder.
d Jesus sterf (27:50)
Sy naam Jesus beteken die Here red. Jesus skreeu sy angskreet en sterf. (26:66). Om sy
Vader se wil uit te voer (26:39,42) onderwerp Hy Hom aan die Vader se verwerping om sy volk van hulle sonde te verlos (1:21).
a1 tekens (27:51-53)
Soos die duisternis voor sy dood ‘n teken was (a), gee God tekens ná die dood van Jesus
(a1). God skud die aarde: Hy skeur die voorhangsel van bo na onder en Hy skeur die
rotse oop.
Die geskeurde voorhangsel is ‘n teken van die vrye toegang vir alle mense tot
God se teenwoordigheid deur die offer van sy Seun, wat die offerdiere by hulle tempel
vervang (vgl. Hebreërs 9:7; 10:19-20).
Die geskeurde rotse laat baie ontslape gelowiges uit die rotsgrafte uitkom (vgl.Esegiël
37:13 sodat die mense sal besef dat Hy die Here is; Jesaja 26:19 as voorloper-teken van
die opstanding van die gelowiges met Christus se wederkoms; Daniël 12:2 ook die
ongelowiges sal opstaan om geoordeel te word). Die opgestane gelowiges, wat in
Jerusalem aan baie mense verskyn het, bewys dat Jesus die dood self oorwin het met sy
opstanding. Daarmee word alle gelowiges verseker van hulle opstanding.
b1 belydenis (27:54)
Teenoor sy Godverlate skreeu (b), klink die vroeër spottende wagte (27:29) se bevreesde
belydenis (b1): ‘Hierdie man was werklik die Seun van God.’ Heidene gaan die Jode
voor in die koninkryk van die hemel (8:11). Dit is ‘n teken van Jesus se oorwinning oor
die volke van die wêreld (Ps. 22:28-29).
c1 getroue dienaresse (27:55-56)
Teenoor sy spotters (c) staan die vroue van Galilea wat Jesus getrou gedien het tot die
end (c1). Die vroue is getuies van sy vreeslike dood; party van hulle ook van sy begrafnis
en opstanding (27:61; 28:1). Hulle staan op ‘n afstand terwyl die dissipels gevlug het
(26:56). Jesus het ook die vroue kom verlos, ook uit hulle onderdrukte posisie in Israel.
God het hierdie gelowiges opgewek as ‘n unieke gebeurtenis om die betekenis van Jesus se sterwe en opstanding daarmee te onderstreep. Matteus is die enigste Evangelie wat dié stukkie getuienis opskryf, omdat hy glo dat Jesus die Here is oor dié wat lewe en dié wat reeds dood is. Vir Matteus was dit dinge wat werklik gebeur het, en wat hy gebruik om sy boodskap oor te dra. Dit gaan oor die betekenis van Jesus se dood en opstanding. Dit is die begin van die eindtyd. Dit is deel van die goeie boodskap dat die dood self oorwin is, en die volk van God kan seker wees van die opstanding.
Of hulle soos Lasarus van Johannes 11 uit die dood opgewek is, wie se grafdoeke moes losgemaak word, en daarom later weer gesterwe het (in die vlees), of soos Jesus wat na sy opwekking nie weer sterwe nie (verheerlikte liggame), word nie gesê nie. Die God wat vir Jesus uit die dood opgewek het en vir Lasarus, kan enige van die twee met hulle gedoen het. Dit is in elk geval simbole van die opstanding van Jesus, wie se dood die lewe aan ons gee.
Skrywer: Prof Francois Malan
