‘n Gebed vir hoop

One word of truth outweighs the whole world – Alexander Solzhenitsyn

‘n Gebed vir hoop

Onthou tog u woord aan my, die woord waarop U my laat hoop het  (Psalm 119:49)

Hierdie is die soort hoop wat ons by mense kry wat verlang na verlossing en geregtigheid en wat verlang dat God sy heerlikheid sigbaar sal maak.

Scot McKnight voel dat die hoop hier volg op die teleurstelling van 119:41 – 48. Die hoop wat ons in daardie verse kry, het nie gematerialiseer nie. Die psalmis sê nie: “As God nie my gebede verhoor nie, gee Hy nie om nie,” of “God bestaan nie.” Nee, hy rig weer ‘n versoek en spreek sy hoop uit. Hy vra ook dat God sal onthou.

God onthou ons sondes; God onthou al sy beloftes. Onthou hier beteken dat God sy beloftes op so ‘n manier sal onthou dat hulle verwesenlik sal word. ‘n Goeie voorbeeld is Hanna wat vra dat God haar nie sal vergeet nie, maar aan haar ‘n seun sal gee (1 Samuel 1:11).

Die psalmis, alhoewel hy dit reeds gedoen het, herinner God aan sy toestand. Lees net verse 49 – 56: my ellende … die felle spot van hovaardige mense … die goddeloses wat u wet verontagsaam. Die psalmis glo God is oral teenwoordig. Dit weerhou hom nie daarvan om sy toestand aan God bekend te maak nie. Soos die weduwee in Lukas 18 wat aanhou vra het, vra die psalmis dat God sy beloftes moet onthou.

Ons moet die vasberadenheid, moed en eerlikheid van die psalmis bewonder. Ontsteltenis het my oorval oor die goddeloses wat u wet verontagsaam (119:53). Hoekom?

• Die psalmis weet dat God genadig, liefdevol, maar ook regverdig is (Psalm 11).
• Die psalmis besef dat hy sukkel en stry om die regte dinge te doen, ten spyte van teenkanting van diegene wat veronderstel is om beter te wees.
• (119:55)