‘n Nuwe Kategismus: Vraag 46
“If your friend becomes your enemy, he will be your enemy for life.” ~ Joodse spreekwoord
‘n Nuwe Kategismus: Vraag 46
Vraag:
Wat is die Nagmaal?
Antwoord:
Christus het alle Christene beveel om brood te eet en uit die beker te drink in dankbare herinnering aan Hom en sy dood. Die Nagmaal is ‘n viering van die teenwoordigheid van God in ons midde; dit bring ons in gemeenskap met God en met mekaar; dit voed en versorg ons siele. Dit kyk ook vooruit na die dag wanneer ons met Christus in sy Vader se koninkryk sal eet en drink. [Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.]
Skrifgedeelte:
Die Here Jesus het in die nag waarin Hy oorgelewer is, brood geneem, en nadat Hy God daarvoor gedank het, het Hy dit gebreek en gesê: “Dit is my liggaam; dit is vir julle. Gebruik dit tot my gedagtenis.
Net so ook het Hy na die maaltyd die beker geneem en gesê: “Hierdie beker is die nuwe verbond, wat deur my bloed beseël is. Gebruik dit,elke keer as julle daaruit drink, tot my gedagtenis.
Elke keer as julle van hierdie brood eet en uit die beker drink, verkondig julle die dood van die Here totdat Hy kom (1 Korintiërs 11:23 – 26).
Kommentaar:
Die Nagmaal … word doelbewus deur die Koning van die Heiliges voorsien vir … sy familie, ter verfrissing van dié wat afgemat is en om die hartseer siel bly te maak. Die aand voor sy bittere dood, het Hy die sakramentele fees ingestel. Hy laat die dissipels saam met Hom aansit, en nadat hulle aan die paasfees, die sakrament van belofte, deelgeneem het, en nadat hulle die ou wyn geproe het, gee Hy aan hulle die nuwe, die sakrament van die beter verbond en van die voller evangeliegenade. Hy leer vir hulle dat sy dood lewe vir hulle is; en wat sy bitterste lyding is, is hulle fees; en sy hartseer is hulle blydskap … die geslagte Lam van God ons paasfees wat vir ons geoffer is, wat die sondes van die wêreld verwyder, was die voedsel wat Hy self sakramenteel aan hulle gegee het en wat Hy die volgende dag vir hulle geoffer het … O watter skatte van genade word hier vir ons in ‘n sakrament aangebied. Hier het ons gemeenskap met ‘n versoende God en ons word in sy teenwoordigheid gebring deur die groot Versoener. Hier het ons gemeenskap met ons Verlosser, gekruisig en verheerlik en aan ons gebied as ons lewegewende, versterkende en instandhoudende Hoof. Hier het ons gemeenskap met die Heilige Gees, wat aan ons siele versoening bied, wat ons na die Seun toe aantrek en wat lig, lewe en krag van Hom na ons toe kommunikeer; wat sy gawes aan ons vermeerder en ‘n werklikheid in ons maak. Hier het ons gemeenskap met die liggaam van Christus, sy heilige mense en die erfgename van die lewe … Die verseëlde boodskap van God se versoening met ons en ‘n verseëlde vryspraak vir al ons sondes en ‘n verseëlde gawe van ewigdurende lewe. Die sakrament wat dit oordra is soet. Alhoewel ons onvolmaakte heiliges is en slegs in ‘n spieël sien, en maar net klein onvolmaakte bietjies wat ons in hoop verwag, proe, is dit meer as alles wat die aarde en vlees kan lewer.
Hierdie kommentaar is deur Richard Baxter (1615 – 1691) geskryf. Hy was ‘n Puritein en dien as kapelaan in die leër van Oliver Cromwell en as pastor in Kidderminster. Toe James II afgesit is as koning, word Baxter vervolg en vir 18 maande in die tronk gegooi. Hy hou aan preek en skryf: “I preached as never sure to preach again, and as a dying man to dying men.” Hy was ook ‘n digter en skrywer van liedere. Hy het ook sy eie Family Catechism geskryf.
Hierdie kommentaar kom uit “A Saint or a Brute” in The Practical Works of Richard Baxter, Volume 10 (London: Paternoster, 1830), 316–320.
Verdere leesstof:
“The Lord’s Supper” in Concise Theology, deur J. I. Packer.
Gebed:
Aan U, Here, bied ons ons hele lewe en hoop. Teer Here, ons pleit by U en bid en smeek U: Maak ons waardig om aan hierdie Tafel deel te neem met ‘n skoon gewete, vir vergewing van sondes, vir gemeenskap met die Heilige Gees, om die koninkryk van die hemel te erf – nie vir oordeel of veroordeling nie. Maak ons waardig om U, die hemelse God, as Vader aan te spreek.
Hierdie kommentaar is deur Johannes Chrissostomus (347 – 408) geskryf. Hy was die aartsbiskop van Konstantinopel. Hy is in Antiogië gebore en kry later die titel Chrisostomus wat “goue mond” beteken, want hy was so ‘n goeie prediker. Hy word deur beide die Oosters-Ortodokse en Rooms-Katolieke kerke as heilige erken. Hy is bekend vir sy Divine Liturgy of St. John Chrysostom, en sy groot aantal preke – insluitend 67 preke oor Genesis, 90 oor die Matteus-evangelie en 88 oor die Johannes-evangelie.
Hierdie gebed kom uit The Divine Liturgy of St. John Chrysostom Archbishop of Constantinople (London: Joseph Masters, 1866), 70–71.
Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church
We encourage you to use and share this material freely—but please don’t charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.